FILM
Dr. Susan McAlester (Saffron Burrows) staat aan het hoofd van een prestigieus wetenschappelijk project rondom de bestrijding van de ziekte van Alzheimer. Er is haar enorm veel gelegen aan het slagen van het onderzoek, en ze gaat hierin zo ver om in een peperduur onderwaterlaboratorium, Aquatica, ongeoorloofd te experimenteren met haaien om zo de breinwerking beter te kunnen begrijpen. Dit heeft als gevolg dat de haaien een buitengewoon verstand hebben ontwikkeld, en natuurlijk in dergelijke films keert zoiets zich tegen al wie de beestjes van te dicht nadert. Wanneer een paar ontsnapte exemplaren enkele tieners aanvallen, wil de hoofdfinancier van het project, de zakenman Russell Franklin (Samuel L. Jackson) de zaak persoonlijk komen inspecteren. Net op dat ogenblik bijt een niet genoeg verdoofd exemplaar de arm van één van Susans medewerkers, de technicus Jim Whitlock (Stellan Skarsgård) af, en door een opstekende storm draait de evacuatiepoging van de zwaar gewonde Whitlock af op een ramp. De haaien breken los en wanneer de onderwaterlaboratoria stilaan onderlopen, moeten de overige aanwezigen zwemmen voor hun leven: haaientemmer Carter Blake (Thomas Jane), wetenschapper Tom Scoggins (Michael Rapaport) en zijn assistente Janice Higgins (Jacqueline McKenzie) en de religieuze halve gare kok Preacher (L.L. Cool J.). Het spreekt vanzelf dat ze niet allemaal veilig en wel of zonder kleerscheuren de oppervlakte zullen halen.

Deep Blue Sea is best te genieten als je je verstand op nul zet, want diepgang is er misschien wel letterlijk, maar niet figuurlijk te vinden in deze film. Feitelijk is het met films als deze een beetje als met Jurassic Park maar dan met genetisch gemanipuleerde haaien in plaats van dinosaurussen. En alhoewel de acteurs meer over de clichés van het genre struikelen dan over de hindernissen onder water, heeft de film toch wel enkele troeven ook, waarvan de voornaamste de zinderende speciale effecten zijn. De haaien zien er een stuk angstaanjagender, door een juiste mix van animatronics en CGI helemaal niet fake, en vooral gemener uit dan die uit Spielbergs films, het geheel is door de inkleding van de zoektocht naar een geneesmiddel tegen Alzheimer met een wetenschappelijk sausje overgoten, maar dé pret aan dergelijke films is toch wel zien wie er wanneer en hoe opgegeten wordt. Met Die Harder heeft Renny Harlin al bewezen dat hij het actiegenre goed beheerst, en met acteurs als Samuel L. Jackson en Stellan Skarsgård heeft hij alvast een goede rolbezetting, al is het wel jammer dat de besten het eerst worden opgevr... Vallen verder nog in positieve zin op: Saffron Burrows, een redelijk ondergewaardeerde actrice, en rapper L.L. Cool J., die de religious wacko van dienst mag neerzetten, en met streepjes absurde humor het geheel net voldoende relativeert. Samengevat is Deep Blue Sea eigenlijk een B-film gedraaid met het budget van een blockbuster. Geen wereldschokkende film - je hebt het allemaal al wel eens gezien - maar prima entertainment en goed gemaakt.

BEELD EN GELUID
De dvd-versie van Deep Blue Sea was al niet te slecht, en voor de Blu-ray zijn de laatste minpuntjes weggeborsteld. Het origineel zag er soms wat soft uit, maar dat is in deze film compleet verholpen: de kleuren zijn beenhard, de helderheid van de onderwaterscènes is overtuigend en het goeie contrast draagt mee bij aan een film waarvoor de inspanning constant werd gehouden. Zelfs in de iets donkerdere scènes, zoals die waarin Saffron Burrows achter haar boekje met aantekeningen aangaat, en het licht wat getemperd wordt om de spanning op te bouwen - natúúrlijk zit er een haai, of wat dacht u? - blijven de details goed geprononceerd. Een lichte zweem grain die de film wat minder klinisch maken dan hij anders zou aanvoelen is voortdurend aanwezig zonder te storen. Zeker voor een catalogustitel is dit een transfer waar werk is in gestoken. De diverse vuurtjes die in het onderwaterstations branden hebben bijna een tastbare structuur, de textuur van het water is op punt gesteld, en alle hydraulische mechaniek, zoals sluisdeuren en waterpompen, zien eruit zoals ze eruit dienen te zien. Met alle zin voor detail vandien: de muren zijn doorgesleten, er zit roest op de deurwielen van de hydraulische deuren, enzovoort. En hetzelfde over rigoureuze precisie kan gezegd worden voor die éne gore scène waarin één van de castleden een arm verliest nadat hij de haai van iets te dicht is komen te treiteren. Eigen schuld, dikke bult. In tegenstelling wat je zou verwachten zien de haaien er niet nóg faker uit als op de dvd, wat een compliment is en toch weer niet. Door de HD-beelden lijkt het alsof de CG-effecten beter in overeenstemming zijn met de rest van de achtergrond. Feitelijk zien sommige scènes er in high definition nog net iets nadrukkelijker uit als op dvd, waar de Blu-ray een leeftijdsquotering van 12 haalt, terwijl dat bij de dvd nog 16 was. Het geluidsspoor van Deep Blue Sea was al erg opwindend, maar nu de oude Dolby Digital 5.1-track werd ingeruild voor een nieuwe DTS-HD MA 5.1 zijn de bakens nog een beetje verder uitgezet. De film bevat een paar behoorlijke schrikmomenten, een paar explosies, haaien die met hun hoofd een stalen constructie trachten te rammen, maar moet het vooral hebben van de claustrofobe sfeer waarin de film in baadt. Het water klotst daarbij tegen de binnenwanden van de basis, terwijl het eigenlijk buiten zou moeten zijn. Zelfs het subtiele geratel van potten en pannen tegen elkaar in een half overstroomd kombuis zijn al genoeg om de kijker danig de zenuwen op het lijf te jagen, en wanneer er dan met veel bombarie nog eens een haai door het wateroppervlak breekt is het feest compleet. Soms is het er nogal een beetje over: wanneer Jacqueline McKenzie door een haai in twee gebeten wordt, klinkt ze nogal overdreven.

EXTRA'S
De extra's werden overgedragen van de dvd-versie, met weglating van een paar statische, onbelangrijke extra's zoals de DVD ROM-selectie. Belangrijkste feature op deze release is de commentaartrack van regisseur Renny Harlin en acteur Samuel L. Jackson. Harlin heeft het onder meer over de onvermijdelijke vergelijking met Jaws en uiteraard over de overdaad aan speciale effecten. Dan volgen zoals gezegd twee featurettes, het eerder promotionele "When Sharks Attack" van 15 minuten met naast klassieke fragmenten ook enkele kijkjes achter de schermen, en het techischere "The Sharks Of The Deep Blue Sea", over het construeren van de mechanische haaien, van acht en een halve minuut. Volgende feature is een opeenvolging van vijf verwijderde scènes, die je al dan niet met toelichting van regisseur Renny Harlin kan bekijken, maar voorts op technisch gebied wel nog wat te wensen over laten. Om af te sluiten krijgen we nog één bioscooptrailer (5 min.).

CONCLUSIE
Deep Blue Sea blijft een inhoudelijk ongeloofwaardige actiefilm, die ruimschoots wordt gecompenseerd door de goede speciale effecten. In Blu-ray zit het er allemaal nét iets gelikter uit.