In een vissersstadje aan de kust van Massachussetts lopen naar goede gewoonte de vissersboten binnen. Kapitein Billy Tyne (George Clooney) heeft voor de zoveelste keer op rij geen al te grote vangst gedaan, en ondanks dat het seizoen op zijn laaste benen loopt, besluit hij toch nog een laatste keer uit te varen; al was het maar om Linda (Mary Elisabeth Mastrantonio), de vrouwelijke kapitein van een ander schip van dezelfde rederij, die een merkelijk betere vangst heeft gedaan, te kunnen overtroeven. We maken kennis met enkele leden van de bemanning, waaronder groentje Bobby (Mark Wahlberg), wiens vriendin een angstig voorgevoel heeft, en nog liever zou hebben dat hij met het beroep kapt en een rustiger stiel kiest. Tevergeefs. De meesten hebben zo al moeite genoeg om de eindjes aan elkaar te knopen, en het extra geld zou meer dan welkom zijn, dus de zeskoppige bemanning vaart uit.

De reis van hun schip, de Andrea Gail, verloopt al van in het begin niet zonder problemen. Twee van de bemanningsleden kunnen elkaars bloed wel drinken (maar de éne duikt de andere wel achterna wanneer die per ongeluk overboord geslagen wordt), ze vissen per ongeluk een haai op die een bemanningslid in de voet bijt, en het ergst van al, de geanticipeerde vangst blijft uit. Kapitein Tyne besluit dan maar om door te stoten naar de Flemish Cap, een vruchtbare visbank verder van de kust gelegen. Op een mum van tijd zit het ruim tjokvol vis, maar natuurlijk begeeft net op dat ogenblik de ijsmachine het, en de bemanning moet zo spoedig mogelijk terugkeren.

Maar op datzelfde moment snijdt een samenvloeiing van drie stormkernen hen de pas af. De bemanning staat voor de keuze: ofwel wachten ze de storm af, maar dan is alle vis gegarandeerd rot tegen het ogenblik dat ze in de haven zijn, ofwel proberen ze desondanks door het oog van de storm heen te varen. Waarschijnlijk omdat er anders helemaal geen film was, kiezen ze uiteraard voor dit laatste.

En dan beginnen de problemen pas echt: ongeveer een uur lang vliegen er allerlei onderdelen van het schip af en de vier windrichtingen uit, volgen er noodreparaties onder de meest hachelijke omstandigheden, en als klap op de vuurpijl geraakt een reddingshelikopter niet op tijd bij het schip en moet zelf een noodlanding (eigenlijk meer een crash) op zee maken.

In het begin van de film wordt er nogal uitgebreid doorgeboomd op de menselijke verhoudingen in de kleine vissersgemeenschap; alle ruwe zeebonken hebben er wel een ex en een kleine of drie rondlopen. Misschien probeerden de makers te suggereren dat de onzekerheid van het vissersbestaan op menselijk vlak offers eist; maar de uitdieping van de karakters is ongeveer zo diepgaand als een kinderzwembad. Wat enorm stoort is dat dit verhaal als waargebeurd wordt opgediend; je vraagt je a posteriori af hoe men heeft kunnen weten wat er aan boord van de Andrea Gail allemaal is gebeurd. Gezien het percentage van de film dat aan deze karakterstudies wordt gewijd, hadden de makers hier óf meer tijd, óf meer diepgang, óf beiden aan moeten wijden.

Het tweede deel van de film maakt gelukkig nog één en ander goed: de perfecte storm is een perfecte 'killer ride' geworden, de visuele effecten zijn hoogst spectaculair, en mee door de uitstekende klank waan je je in een echte storm. Ook het atypische einde in verhouding met andere de-boot-zinkt-of-soortgelijke-rampenfilms tilt The Perfect Storm boven zijn soortgenoten uit. De bordkartonnen karakters en de houterige acteerstijl kunnen echter de meubelen niet meer redden. Verwacht van het duo Clooney-Wahlberg geen spetterende cinema zoals ze wel hebben afgeleverd in Three Kings. De verdere uitwerking van de personages had de film misschien uiteindelijk wel te lang gemaakt, en door het alternatief, namelijk alle emotionele banden losknippen en er een pure actiefilm van maken, zou de film dan weer net te langdradig zijn geworden. Nu krijg je als eindresultaat iets dat vis noch vlees is; de film mist langs de ene kant bezieling, en heeft langs de andere kant een behoorlijk surplus aan energie.

BEELD EN GELUID

Wat maakt deze film dan wel de moeite van het kopen waard? In de eerste plaats het geluid. De scènes in de film waar er per uitzondering eens geen gebruik wordt gemaakt van de surround-effecten, zijn op de vingers van één hand te tellen. In de bar aan de kust hoor je rondom de biljarttafels klikken, het gebral van de andere stamgasten kabbelen en de jukebox bleren, zodat je je echt in een bar waant. De reddingshelikopter lijkt zo te zijn weggevlogen uit het inmiddels welbekende Dolby Digital-trailerfilmje. Maar vooral bij de scènes op het water hoor je de masten kraken, het water lekken en de golven beuken. Ik heb persoonlijk, misschien op Gladiator na, nog niet veel films gehoord waarvan het geluid zo realistisch overkwam, en voor een niet-DTS track is de opsplitsing van de kanalen opmerkelijk fijn afgewerkt. Het LFE-kanaal wordt uitvoerig gebruikt, en de klank heeft een ongelofelijke diepgang. Ook het beeld is, zoals gewoonlijk bij Warner, een voorbeeld van hoe het altijd zou moeten zijn: scherp, contrastrijk - ondanks de vele water-scènes -, stabiele, heldere kleuren en niet één compressiefoutje.

EXTRA'S

Qua extra's word je als de koper bij deze disk dubbel en dik verwend; sommige, veelal oudere Warner-releases (zoals het gros van de titels in de Best Buy-reeks) bevatten nagenoeg geen bonusmateriaal, maar deze release kan qua verscheidenheid moeiteloos de concurrentie met Columbia Tristar aan, op één klein detail na, namelijk het manifest ontbreken van Nederlandse ondertitels bij de extra's. Het begint al bij het insteken van de disc, waarbij je getrakteerd wordt op spectaculaire geanimeerde menu's, die een montage bevatten van de meest adrenaline-opwekkende beelden uit de film. Je hebt dan de keuze tussen informatie over de acteurs en makers, en één ander bonusitem. Achter dit éne item gaat er echter een waaier van extra's schuil. Eerst is er een uitgebreide HBO First Look-documentaire over het maken van de film. Vervolgens zijn er nog twee kleinere documentaires, "Getuigen van de storm", waarin enkele locals aan het woord worden gelaten die de storm van 1991 echt hebben meegemaakt, zoals schrijver Sebastian Junger, en "Emoties opwekken", over de toch wel opvallend goede muzikale score van James Horner, dé specialist inzake zinkende schepen. "Yours Forever" is een gewone fotogallerij, maar dan voorzien van de titelsong van de film van John Mellencamp. De disc bevat ook twee audio-commentaren, één van regisseur Wolfgang Petersen en één van auteur Sebastian Junger. Verder krijg je nog een deel conceptuele schetsen, ook van commentaar voorzien door Petersen, en enkele storyboards. Tot slot is er dan nog een obligate trailer. Bezitters van een DVD-ROM krijgen als kers op de taart nog wat meer opgelepeld zoals materiaal van de website, zoals o.a. ook bij releases zoals The Matrix, Wild Wild West en Deep Blue Sea het geval was.

CONCLUSIE

Het zijn eigenlijk de afwerking en de extra's die de film de moeite waard maken, want voor het verhaal moet je toch wel het vermogen bezitten om je verstand danig op nul te kunnen zetten.