:: BESPREKINGEN ::
DVDInfo.be >> Bespreking >> NIGHTMARES & DREAMSCAPES
NIGHTMARES & DREAMSCAPES
Bespreking door: Dieter - Geplaatst op: 2007-07-16
SERIE
Stephen Kings romans en kortverhalen schieten met een bijzonder eenzijdige ratio vaker raak dan dat ze missen. Hetzelfde kan niet gezegd worden van de adaptaties van zijn werk. Voor iedere Shawshank Redemption heb je immers een Maximum Overdrive, voor elke Misery een aantal Pet Cemetery's. Het mag dus niet verwonderen dat Nightmares & Dreamscapes, een anthologie gebaseerd op kortverhalen van de schrijver, behoorlijk onevenwichtig is. Niet alleen verschillen de acht afleveringen radicaal in toon, stijl en genre, ook kwalitatief schipperen ze tussen uitstekend en belabberd. Gelukkig hebben de episodes die de bal grandioos misslaan – en zo zijn er wel een paar – de distinctie om interessante mislukkingen te zijn, met veel voer voor discussie. Gekoppeld aan een drietal meer dan behoorlijke, suspenserijke afleveringen, maakt dat Nightmares & Dreamscapes tot een niet te missen afspraak voor genrefans.



De reeks gaat nochtans onder een slecht gesternte van start. De eerste twee delen zijn immers respectievelijk spanningsloos en een zwakke hommage aan H.P. Lovecraft. Het is doemdenkers vergeven vanaf dat moment alle hoop te laten varen, maar ze zouden ongelijk hebben. Want met Umney's Last Case, een fascinerende neo-noir met een twist, wordt een run ingezet van drie sublieme episodes op rij. The End Of The Whole Mess is bijvoorbeeld een vreemde eend in de bijt door zijn eerder nostalgische dan bloederige aanpak, maar weet het meeste van alle adaptaties emotie los te weken bij de kijker. En The Road Virus Heads North is populaire King op zijn best: bloed, bovennatuurlijk mysterie en nagelbijtende spanning. Na dit trio hoogtepunten kabbelt Nightmares & Dreamscapes helaas naar een onverschillig einde, met de drie resterende afleveringen, die niet zozeer slecht zijn alswel inspiratieloos.

Ondanks de titel van de reeks zijn niet alle acht delen afkomstig uit de gelijknamige kortverhalenbundel van Stephen King. Battleground werd geleend uit Night Shift, terwijl de origines van The Road Virus Heads North en Autopsy Room Four in Everything's Eventual liggen. Dit legt meteen een probleem bloot dat elke adaptatie van een kortverhaal van King plaagt, uit eender welke bundeling: een onbevredigend einde. Zelfs de goede episodes vallen daar ten prooi aan, wat doet vermoeden dat Kings literaire vertelsels van nature niet zo gemakkelijk naar de zevende kunst omgezet kunnen worden als algemeen wordt aangenomen. Wat werkt op de pagina’s van een boek, heeft immers een heel andere uitwerking op het kleine dan wel grote scherm.

Nightmares & Dreamscapes was het antwoord van de Amerikaanse kabelzender TNT op de succesvolle Masters Of Horrorreeks bij hun rivalen van Showtime. De zender zette daarbij de grote middelen in, wat zich vertaalt naar een cast vol bekende namen en veel talent achter de camera. Productioneel zien de episodes er dan ook subliem uit, en kunnen we wellicht spreken over de technisch meest bevredigende anthologiereeks aller tijden. Maar net als bij Masters Of Horror is de wisselvalligheid van de verschillende delen vaak moeilijk te slikken. Dat neemt niet weg dat Nightmares & Dreamscapes gemakkelijk te verteren pulp is, die zich het best laat bekijken op een stormachtige onweersnacht. Net zoals Stephen King het zou willen.



AFLEVERINGEN
Battleground
Jason Renshaw, een meedogenloze huurmoordenaar, schiet voor zijn laatste opdracht een oude speelgoedmaker vol lood. Bij thuiskomst in zijn kille appartement, vindt hij een pakje, afkomstig van de speelgoedfabriek, gevuld met plastieken soldaatjes. Hij schenkt er nauwelijks aandacht aan, tot de plastieken ventjes het vuur op hem openen en een strijd op leven en dood begint. De basispremisse van deze episode is weinig origineel – o.a. kortverhalen van Philip K. Dick en een film van Joe Dante spelen al met hetzelfde gegeven – en het feit dat regisseur Brian 'zoon van Jim' Henson de gelegenheid te baat neemt om één monotone situatie via eindeloze variaties met visuele effecten uit te rekken, zorgt ervoor dat de kijker moeite heeft de ogen open te houden. Als klap op de vuurpijl bevat de film geen woord dialoog – een leuk experiment, maar eentje dat grandioos mislukt – en acteert huurmoordenaar William Hurt allesbehalve geïnspireerd. Nightmares & Dreamscapes opent bijgevolg met een miskleun van formaat.

Crouch End
Lonnie en Doris Freeman vieren hun huwelijk met een reisje naar Londen. Daar krijgt Lonnie een uitnodiging van een bevriende advocaat voor een dineetje in Crouch End, een buitenwijk met een sinister verleden, waarvan geruchten de ronde doen dat er zich poorten naar een andere dimensie bevinden. Het duurt dan ook niet lang vooraleer het getrouwde stel getuige is van bizarre verschijnselen, die hun wereld volledig op zijn kop zetten. Crouch End heeft zijn goede, suspenserijke momenten, maar gaat uiteindelijk ten onder aan een gebrek aan variatie in de spanning en een overdaad aan voorspelbare filmische trucjes van regisseur Mark Haber. Eion Baily en Claire Forlani overtuigen bovendien niet als het centrale koppel en balanceren regelmatig op het randje van niet aan te kijken camp. Opvallend is hoe deze episode meer een hommage lijkt aan de werken van H.P. Lovecraft – met zijn focus op parallelle werelden en zelfs letterlijke referenties naar de 'Great Old Ones' en een climactisch optreden van wat Cthulu zou kunnen zijn – dan een adaptatie van Stephen King. Valt nog het best te bekijken als een inferieur broertje van John Carpenters In The Mouth Of Madness.

Umney's Last Case
Clyde Umney is een hardgekookte detective in het Los Angeles van eind jaren dertig. Zijn duidelijk afgebakende wereld valt echter in duigen als hij bezoek krijgt van een man die beweert uit de toekomst te komen en die als twee druppels water op Clyde lijkt. De bezoeker heet Sam Landry, is een detectiveschrijver, en de geestelijke vader van Clyde Umney. Zijn doel? Van plaats wisselen met zijn creatie om te ontsnappen aan een tragedie uit zijn eigen leven. William H. Macy bewijst eens te meer wat een briljante acteur hij is door het volledige gewicht van deze episode met verve op zijn schouders te torsen. Ook het verhaal behoort tot de beste uit de serie, en regisseur Rob Bowman houdt zijn stijl redelijk zakelijk, waardoor de aflevering visueel én emotioneel nooit uit de bocht vliegt. Enkel een abrupt, overhaast en onbevredigend einde weerhouden Umney's Last Case ervan tot een onbetwiste topper uit te groeien.

The End Of The Whole Mess
In wat zijn laatste uur onder de levenden zal zijn, vertelt documentairemaker Howard Fornoy zijn levensverhaal en dat van zijn geniale broer Robert aan een videocamera. Het lot van de twee broers blijkt verbonden met dat van de ganse mensheid. Drie jaar eerder had Robert immers een revolutionaire uitvinding gedaan – en in de praktijk gebracht – die vrede niet langer een utopie maakte. Wat de gruwelijke neveneffecten zouden zijn, durfden echter Howard noch Robert ooit vermoeden. Subtiliteit blijkt een succesformule in het vertellen van deze adaptatie, die rustig de tijd neemt om de hechte band tussen twee broers te schetsen en de suspense-elementen slechts als secundaire laag gebruikt. Uitstekende acteerprestaties van Ron Livingston en Henry Thomas verheffen bovendien deze atypische episode boven de middelmaat. Trouwe Kingfans, op zoek naar moord en bloeddorst, komen dus bedrogen uit, maar dat is voor een keer geen slechte zaak.



The Road Virus Heads North
De succesrijke horrorschrijver Richard Kinnell stopt op de terugweg van een literatuurcongres bij een garage-uitverkoop. Hij tikt er een grimmig schilderij op de kop, gemaakt door een getormenteerde jongen die zelfmoord pleegde. Het doek heeft een onrustwekkende invloed op de schrijver, maar hoe vaak Kinnell het ook van de hand wil doen, steeds duikt het opnieuw op. Hij vreest dat de protagonist van het schilderij, een duivelse autobestuurder, het op hem gemunt heeft. Van alle afleveringen uit deze serie, draagt The Road Virus Heads North het meest duidelijk de stempel van Stephen King. Niet alleen is de hoofdrolspeler – een prima Tom Berenger – een evident alter ego van de schrijver, ook de bloedstollende, bovennatuurlijke suspense is ampel aanwezig. Bijkomend pluspunt vormt een subplot over een mogelijke tumor van Kinnell, waarbij het schilderij prachtig gebruikt wordt als metafoor voor de angst voor het onbekende en voor de dood.

The Fifth Quarter
Willie Evans heeft de voorbije tien jaar meer in de cel gezeten dan op de sofa in zijn trailer. Nu hij weer vrij is, is hij dan ook vastbesloten een nieuw leven op te starten met zijn gezin. Wanneer een ex-celgenoot op de dag van zijn vrijlating echter bloedend in zijn armen sterft en hem over een geldschat van 3,5 miljoen dollar vertelt, wil Willie een laatste slag slaan. Hiervoor moet hij wel de drie resterende puzzelstukjes van de schatkaart bij evenveel zware jongens collecteren. Het basisgegeven van The Fifth Quarter is niet slecht, en Stephen King wou ongetwijfeld met dit verhaal een moderne variant maken op een klassieke piratenplot. Vertaald naar het kleine scherm werkt het helaas niet. De film sleept eindeloos aan, bevat nauwelijks spanning en mist een duidelijk doel. De ontknoping is daarenboven zo'n grote anticlimax dat de aflevering als slechter in het achterhoofd blijft hangen dan hij feitelijk is. Rob Bowmans regie is bijvoorbeeld het werk van een vakman, ook al heeft hij met Jeremy Sisto geen leading man die lang de aandacht vasthoudt. Kortom: een van de zwakkere delen uit de serie.

Autopsy Room Four
Wanneer Howard Cotrell ontwaakt, ligt hij op de autopsietafel van een mortuarium. Hij leeft nog, maar is volledig verlamd, zodat hij de dokters die hem willen opensnijden niet kan verwittigen. Terwijl hij in zijn geest tracht te achterhalen wat er met hem is gebeurd, naderen de dokters het punt waarop ze het subject op hun autopsietafel zullen opensnijden. Een apert gebrek aan originaliteit nekt dit segment alvorens het goed en wel begonnen is. Dalton Trumbo's Johnny Got His Gun en de aflevering Breakdown uit het eerste seizoen van Alfred Hitchcock Presents zijn immers betere, treffendere antecedenten van een nagenoeg identiek verhaal. Voeg daar een apathische cast, een gebrek aan suspense, een overdaad aan flauwe humor en een ongeïnspireerde regie aan toe, en je hebt een goede reden om deze veertig minuten aan je voorbij te laten gaan. Enkel de ontknoping levert een monkelend glimlachje op.

You Know They Got A Hell Of A Band
Clark Rivingham en zijn echtgenote Mary trekken er een weekendje op uit met de wagen, maar rijden verloren in een uitgestrekt woud. Een immer smaller wordende weg leidt hen vervolgens naar 'Rock & Roll Heaven', een stadje waar de tijd in de fifties is blijven stilstaan. En dat is niet het enige vreemde aan de plek. Dode muzikanten als Elvis Presley en Janis Joplin wandelen er immers fris als een hoentje rond. Stephen Kings fascinatie met behekste plaatsen vindt een initieel leuke uitlaatklep in deze episode. Het is dan ook jammer dat de plot zich te traag naar een voorspelbaar einde kronkelt, waardoor je niet bepaald naar het puntje van je stoel gezogen wordt. Hoofdacteurs Steven Weber en Kim Delaney vallen nauwelijks op in hun rol, maar gelukkig is er een goed gecaste groep Buddy Holly's en Jimi Hendrixen om dat op te vangen. Ook het gebruik van popmuziek voor dramatisch effect mag er wezen.



BEELD EN GELUID
Kosten nog moeite werden gespaard om Stephen Kings verhalen naar het kleine scherm te brengen, en dat uit zich in een transfer die tot het beste behoort van wat er het voorbije jaar op dvd verscheen. Geen grain of printfoutjes, prachtige scherpte, diepe, donkere zwartlevels en een contrast dat in elke scène – dag én nacht – stand houdt. Meer moet dat niet zijn. De soundtrack is al even lovenswaardig. Het 5.1 Dolbyspectrum utiliseert alle boxen optimaal om een griezelige sfeer de woonkamer in te fluisteren. Dialogen worden bovendien extreem helder weergegeven, de muziek en geluidseffecten klinken bijzonder dynamisch en op de mix tussen dat alles is werkelijk niets aan te merken.

EXTRA'S
De extra’s op de cover beloven ogenschijnlijk een rijkelijk gevulde, kwalitatieve bonussectie, maar – hoe toepasselijk voor een collectie Stephen Kingverhalen – schijn bedriegt. Zonder uitzondering zijn de extra's immers korte EPK-stukjes, variërend in lengte tussen drie en vijf minuten, zonder een greintje diepgang of inzicht. Zo wordt onder de noemer The Inside Look in acht delen een pseudo-making of gepresenteerd van de episodes en zijn er korte Interviews met o.a. William H. Macy, Tom Berenger en Jeremy Sisto. Daarnaast worden er een aantal specifiekere featurettes verspreid over de schijfjes. Battleground Special Effects belooft wat er op het etiket staat en Behind The Drama of Nightmares & Dreamscapes graaft naar de genese van het project. From the Mind of Stephen King verschaft veel te weinig inzicht in de geest van de auteur, terwijl Page to Picture enkele moeilijkheden in de adaptatie van de verhalen aanhaalt. Wel lovenswaardig is dat de extra's per schijf gegroepeerd werden op basis van hun relevantie t.o.v. de afleveringen op die disk.

CONCLUSIE
Nightmares & Dreamscapes is een anthologiereeks van acht korte films, gebaseerd op de kortverhalen van horrormeester Stephen King. De kwaliteit van de episodes varieert van slecht tot uitstekend, met als hoogtepunten een aantal scripts vol spanning en een handvol sublieme vertolkingen van de eclectische cast. Onbevredigende conclusies zetten vaak een domper op de episodes, maar de productie is hoe dan ook op en top professioneel. Dat vertaalt zich naar een fantastische beeld- en geluidskwaliteit, maar is niet te zien in een teleurstellende bonussectie.


cover




Studio: Warner

Regie: Brian Henson, Mark Haber, Rob Bowman, Mikael Salomon, Sergio Mimica-Gezzan, Mike Robe
Met: William Hurt, Claire Forlani, William H. Macy, Henry Thomas, Kim Delaney, Tom Berenger, Steven Weber, Samantha Mathis, Ron Livingston, Greta Scachi, Jeremy Sisto

Film:
6,5/10

Extra's:
4,5/10

Geluid:
9,5/10

Beeld:
9,5/10


Regio:
2

Genre:
Horror

Versie:
Benelux (NL/FR)

Jaar:
2006

Leeftijd:
16

Speelduur:
378 min.

Type DVD:
SS-DL

Barcode:
7321986116046


Beeldformaat:
1.78:1 anamorfisch PAL

Geluid:
Engels Dolby Digital 5.1,
Frans Dolby Surround 2.0

Ondertitels:
Nederlands, Engels, Frans, Engels CC
Extra's:
• Interviews
• Featurettes
• Making of

Andere recente releases van deze maatschappij