SERIE
Het vierde seizoen van Entourage vertoont een merkbare verbetering t.o.v. de vorige reeks. De serie die het wel en wee van een rijzende ster aan het Hollywoodfirmament volgt, valt weliswaar nog steeds geregeld in herhaling, maar het schrijversteam lijkt een tweede adem te hebben gevonden zodat zelfs verhaallijnen die we al eens in soortgelijke vorm hebben zien passeren fris, vrolijk en humoristisch over de kijker heen spoelen. De rode draad van het vierde seizoen vormt een plot die reeds in de allereerste afleveringen van Entourage werd opgestart: hét droomproject van acteur Vincent Chase, een biopic van de Colombiaanse drugsdealer Pablo Escobar. Na een fake making of van Medellin in episode Welcome to the Jungle, duikt de reeks dan ook in een wervelende postproductiefase waarin cuts niet getoond worden, producenten bedrogen worden en een poging wordt ondernomen de prent in première te laten gaan op het filmfestival van Cannes. Tussendoor zet Eric zijn eerste stappen als onafhankelijke manager, geniet Drama van het succes van zijn tv-serie en blijft Turtle vooral het vijfde wiel aan de wagen.

Opvallend aan seizoen vier is ook dat er meer plaats is voor de uitdieping van Ari Golds privéleven. De nog steeds voortreffelijk door Jeremy Piven vertolkte agent-from-hell (hij heeft er nu al drie opeenvolgende Emmy Awards voor gekregen) moet er o.a. voor zorgen dat zijn zesjarige zoon in een goede school binnenraakt en hij heeft ruzies met zijn echtgenote over alles van acteercarrières tot snoepreisjes. Actrice Perrey Reeves krijgt zo'n prominente rol als Mrs. Ari, dat haar naam zelfs opduikt als permanent castlid in de begingeneriek. Ook andere nevenpersonages worden voort uitgewerkt. Voor het eerst krijgen we bijvoorbeeld meer grip op het persoonlijke leven van Ari's gekwelde homoseksuele assistent Lloyd. Gastpersonages uit eerdere series duiken eveneens her en der op, met als hoogtepunten de fantastische Gary Busey en de heerlijke Maury Chaykin als überproducent Harvey Weingard. Dat Entourage status geniet tot in de hoogste regionen van filmland blijkt uit cameo's van o.a. Brian Grazer en Peter Jackson.

Niettemin moet worden gezegd dat ondanks de betere kwaliteit van de humor in de vierde reeks, de karakterontwikkeling op een laag pitje blijft staan. Hoofdrolspeler Adrien Grenier is nauwelijks geëvolueerd sinds aflevering 1: Vince bekijkt het leven nog steeds zorgeloos en valt liever terug op de mening van zijn vrienden dan zelf beslissingen te nemen. Met Johnny Drama's plotse opwaartse carrièreboog vangen de schrijvers bovendien te weinig aan, terwijl Turtle voor het tweede seizoen op rij enkel en alleen voor comic relief moet zorgen. De enige die overduidelijk evolutie doormaakt is Kevin Connolly's Eric. Hij is dan ook de ware protagonist van de serie. De acteerprestaties verdoezelen de mindere focus op karakter vaak, maar met het oog op het volgende seizoen zou een ommekeer van het status quo welkom zijn.

De vierde reeks afleveringen van Entourage profiteert van het feit dat de serie een bonafide hit is: de ambitie van de makers komt o.a. tot uiting in het geloofwaardig tot leven brengen van het Medillinproject en in het feit dat ze van de festivaldirecteur toestemming kregen op de trappen van Cannes te filmen als betrof de komst van Vince Chase en co een échte première. De prima mix tussen waarachtigheid en vergezochte plots werkt daarenboven beter dan ooit. Ook de oneliners vliegen je om de oren en de vrolijke vrijheid van het tweede seizoen is eens te meer te ontwaren in de vierde reeks. Entourage is kortom terug van eigenlijk nooit weggeweest.

CONCLUSIE
Het vierde seizoen van Entourage kruipt uit het dal van de vorige reeks en knoopt opnieuw aan met humor van de bovenste plank. De lichtvoetige serie drijft op een perfecte manier de spot met Hollywood en kan bogen op een cast die misschien wel de beste is van eender welke tv-serie van dit moment. Beeld en geluid zijn bovendien van hoog niveau. De bonussectie blijft echter te karig.