FILM
Shrek (Mike Myers) viert voor de eerste keer kerst samen met zijn familie. Hij heeft echter geen flauw idee hoe hij de tradities van het eindejaarsfeest in ere moet houden, en laat zich een boek uit de serie "for dummies", pardon, "for village idiots" aansmeren met gedetailleerde setinstructies voor een geslaagd kerstfeest. Op kerstavond loopt de boel grandioos uit de hand, en op het hoogtepunt, wanneer iemand Shreks kont in brand steekt, zet Shrek het gezelschap aan de deur.

De kerstspecial Shrek The Halls is een vluchtig tussendoortje van eigenlijk marginale speellengte (27 minuten), in het verlengde van de Shrek-franchise, met dezelfde soort van oneerbiedige humor die we in deze reeks gewoon zijn, waarbij de familievriendelijke boodschap uiteindelijk primeert. Als losstaand verhaal zonder voorkennis van de films - maar wie kent de Shrekfilms nu niet? - zal deze TV-special van een half uur waarschijnlijk als enige reactie what the fuck bij de argeloze kijker uitlokken. Kerst ten huize Shrek is net een bijeenkomst van een zelfhulpgroep voor ADHD’ers. Dreamworks wil met deze short duidelijk een product afleveren dat elk jaar rond de feestdagen opnieuw eens van onder het stof kan gehaald worden; in Amerika (ABC) en Vlaanderen (VTM) is dat alvast gelukt. Het is echter niet waarschijnlijk dat de kortfilm uiteindelijk een succes van het kaliber van A Charlie Brown Christmas zal worden. Met vier scenaristen in het gareel is het eigenlijk jammer dat het verhaaltje een beetje een allegaartje van half afgewerkte ideeën is. Het tijdsslot van 30 minuten (plus reclame) laat eigenlijk niet veel méér toe dan dit. Shrek The Halls is luid, krankzinnig en aan het verhaal, waarin achtereenvolgens Donkey, Puss In Boots, Gingerbread Man en Shrek zelf hun versie van The Night Before Christmas vertellen, is geen touw vast te knopen. Wat een positieve factor is, is dat voor deze televisiespecial misschien niet alle stemmen uit de cast van de franchise bereid zijn gevonden mee te werken, maar toch de voornaamste: naast Mike Myers, Cameron Diaz en Eddy Murphy is het vooral Antonio Banderas die de show steelt en nog steed bewijst dat hij zijn Zorro-personage nog steeds met de nodige pastiche kan vertolken.

BEELD EN GELUID
Over deze ééndiskrelease valt er eigenlijk weinig oordeel te vellen, want de film is te kort om er echt standaarden voor beeld en geluid te gaan voor neerzetten; vooraleer je immers in het verhaal zit, is het alweer voorbij. Zoals de meeste computergeanimeerde films is het beeld goed tot zeer goed, zij het dat het geheel er wat donkerder en minder vibrant kleurrijk uitziet dan de films uit de reguliere reeks. Scherpte is nergens een probleem, en uiteraard is compressie dat wegens de geringe speelduur ook niet. Qua geluid krijgen we hier tussen de opties tenminste onder meer de correcte Engelse Dolby Digital 5.1-soundtrack te kiezen, waar overigens niet echt veel in te beleven valt, behalve als de Shrek-karaokemachine weer eens wordt opengedraaid en er één of andere popsong uit de luidsprekers knalt. De dialogen zijn helder en goed verstaanbaar, maar maken echt geen onvergetelijke indruk.

EXTRA'S
Feitelijk zou Shrek The Halls niet misstaan als het zelf een extra op één van de andere dvd's was geweest. Eerst krijgen we twee karaokenummers, 12 Days Of Christmas en Deck The Halls in een aangepaste versie: niet de figuurtjes van Shrek zijn hierin te zien, maar de pinguïns uit Madagascar. Ook de intussen befaamd geworden Dreamworks animation video jukebox bevat wat muzieknummertjes uit andere Dreamworksfilms, waarbij het vooral de bedoeling lijkt om u aan te zetten uw collectie te vervolledigen. Dan volgt Gingy's Dunking Game, een bescheiden make-the-match spelletje dat niet echt lang kan bekoren, en het enige echt Shrek-gerelateerde materiaal is een demo van hget spelletje Shrek's Carnival Craze Party Games dat je op je PC kan installeren. Een setje cross-promotionele trailers is natuurlijk ook altijd omnipresent.

CONCLUSIE
Shrek The Halls is met zijn 27 minuten zeker niet de meest diepgaande Shrek-release, met alleszins niét het beste verhaal uit de franchise, beeld en geluid die verhoudingsgewijs matig zijn, en extra's van bedenkelijk niveau. Koopadvies kunnen we dus alleen maar geven aan verstokte fans van de groene ogre, of voor mensen wier kinderen zot zijn van Shrek, die op kerstavond toch hun kroost een halfuurtje stil willen hebben terwijl de kalkoen in de oven moet.