TV-SERIE
Iedereen kent ze wel, de opkopers, handelaars die de zolders van overleden omaatjes voor een habbekrats opkopen of mannen die gewapend met een zaklantaarn in de vroege ochtend de rommelmarkten afschuimen. De beweegredenen zijn verschillend. De ene doet het omdat hij is gebeten door een niet te stoppen verzamelwoede en een ander verdient er zijn brood mee. In Amerika (hoe kan het ook anders) gaat men nog een stapje verder, want daar heb je de storage wars. Amerikanen hebben de gewoonte om goederen die ze niet dagelijks gebruiken te stockeren in gigantische garageboxen. Naar schatting zouden er in de VS meer dan 180.000 vierkante meter van zulke opslagruimtes bestaan. Soms gebeurt het dat de huurders van de aardbol verdwijnen of dat ze de huur niet hebben betaald. In zulke gevallen wordt de inhoud ervan bij opbod verkocht. Het leuke (en onbegrijpelijke) is dat men in dit apart wereldje zeer speciale regels hanteert. Er moet contant worden betaald, men heeft slechts vijf minuten de tijd om de box te bekijken en het meest bizarre is dat men de inhoud van de dozen niet mag kennen. De reden is overduidelijk, de inboedel is namelijk meestal geen dollar waard, maar omdat er soms een verborgen schat tussen verscholen zit, durven vele handelaars wel eens wedden.


Eerder bracht History Channel reeksen zoals Universe, Rome, The Pacific of How The Earth Was Made op de markt . Nu is het eerste seizoen van Storage Wars uitgebracht waarin we de perikelen van vier professionele opkopers volgen. Eens de juweeltjes van de rommel zijn gescheiden wordt de handelswaar in hun zaak te koop aangeboden. Als ze een vermoeden hebben dat het om een verzamelobject gaat, wordt het voorwerp door een expert getaxeerd. De opslagruimtes liggen allemaal in de buurt van de havens van Californië. Wat men daar aantreft is soms echt wel ongelooflijk: een zeldzaam Hammond-orgel, een unieke BMW Isetta, spaarpotten die volgepropt zijn met geld, de volledige garderobe van een rapper, waardevolle stripalbums, oude munten en zelfs originele pentekeningen van Picasso.


De vier opkopers zijn vier verschillende types. De meest arrogante kwal is ene Dangerous Dave die steeds meebiedt, ook al interesseert de inhoud van de box hem niet. Hoe hoger de prijzen, hoe minder concurrenten, denkt de man. Meer zelfs, hij biedt tegen zijn eigen vrienden op, want op deze manier hebben ze minder geld in hun portefeuille waardoor ze minder kunnen bieden op opslagruimtes die hem wel interesseren. In het begin van deze serie is Dave best leuk, maar na enkele afleveringen heb je echt wel de neiging om te kotsen als deze vette Amerikaan te pas en te onpas met bankbiljetten zwaait. En daarmee leggen we meteen ook de zwakte van deze (nou ja) documentaire bloot. In de gerenommeerde Antique Road Show van de BBC doet men wel hetzelfde, maar als kijker kun je op zijn minst iets bijleren over de geschiedkundige achtergrond van het object. Bij Storage Wars is dat niet het geval, het enige wat je te weten komt is hoeveel poen de opkopers opstrijken. En geef toe, wie ligt daar nu van wakker?


Het zijn echter niet alleen de personages die irriteren, ook voel je vaak dat de opkopers acteurs zijn. Wie een beetje zijn weg kent in de verzamelwereld weet namelijk dat catalogusprijzen niet echt bestaan. Iedere verkoper van verzamelobjecten zal je steeds zeggen dat de verkoopprijs van een zeldzaam object  is wat  "de zot" er wil voor geven. In de meeste gevallen staan de meeste collector's items dan ook maandenlang (soms jarenlang) in de etalage, maar bij deze handelaars is dat blijkbaar niet het geval. Of het nu om een miniatuurpiano of een gesigneerde baseballpet gaat, steeds hebben ze wel een goede vriend in de buurt die in enkele seconden tijd de waarde ervan kan bepalen. Ook de verkoopbaarheid is blijkbaar geen probleem, zo wordt een zeldzame telefoon uit 1981 binnen de week verkocht voor de som van tweeduizend dollar.

Of het nu gemanipuleerd is of niet, doet eigenlijk weinig ter zake. Storage Wars is bij momenten aangename pulp, al was het maar om ons eraan te herinneren hoe bekrompen vele Amerikanen wel zijn. Of er  iemand geld moet spenderen aan deze dvd-box is een andere zaak. Maar goed, als je één ding hebt geleerd uit deze serie dan is het wel dat alles verkoopbaar is.


BEELD EN GELUID
De beeldkwaliteit is meer dan behoorlijk, ofschoon er niks spectaculairs te zien is. Het geluid is technisch wel in orde.

EXTRA'S
Er staan geen extra's op deze dvd's.

CONCLUSIE
Storage Wars biedt de kijker wederom een apart beeld van Amerika. Goede televisie levert dat weliswaar niet op, want het enige wat je ziet is een opsomming van debiele feiten zonder enige diepgang. Voor de liefhebbers, ten minste als die bestaan.