:: BESPREKINGEN ::
DVDInfo.be >> Bespreking >> VIE D'ADÈLE, LA
VIE D'ADÈLE, LA
Bespreking door: William - Geplaatst op: 2014-04-09
FILM
Min of meer onder druk van haar vriendinnen op school begint de bloedmooie 17-jarige Adèle een relatie met Thomas, de spetter met wie ieder meisje wel een keertje iets wil hebben. Maar Adèle voelt zich niet helemaal goed in de armen van de donkerharige jongen en de regisseur toont de kijker hoe ze van haar stuk is als ze op straat twee stoeiende en vrijende vrouwen passeert, van wie die met de blauwgeverfde haren haar aandacht langer vasthoudt dan je zou verwachten. Het beeld laat Adèle niet meer los en kort nadien, als een schoolkameraadje haar meetroont naar een homobar, glipt ze naar buiten en stapt een bar voor potten binnen waar Emma, want zo heet de blauwharige kunstacademiestudente, haar benadert voor een onschuldig praatje. De dag nadien wacht ze Adèle op aan de schoolpoort en wandelen ze samen door het bos waar Emma met potlood en papier een schets van haar nieuwe vriendin maakt. Adèle op haar beurt kan haar ogen niet van Emma afhouden: ze bespioneert haar zoals zijzelf haast continu door de camera wordt bespied, langdurig en in grote close-ups die haar innerlijke spanning verraden. Maar Adèle neemt geen initiatief. Ze wacht af, bang en een beetje gefrustreerd, maar ook gelukkig want ze heeft vlinders in de buik en dus vertelt ze Thomas dat ze hem lief vindt, maar dat ze niet op hem valt.

 

Er ontspint zich een heftige relatie tussen Adèle en Emma die door regisseur Abdellatif Kechiche zichtbaar gemaakt wordt in een al even heftige seksscène die ruim 10 minuten duurt. Alles wat u over lesbische seks al dan niet had willen weten of u zich al dan niet ooit probeerde voor te stellen, u ziet het uiteindelijk wel ergens in La Vie D’Adèle. Volgens Gerhard Bush op VPRO’s Cinema.nl-site overtuigen de lang uitgesponnen vrijscènes door hun eerlijkheid en door hun openheid; hij vertelt er niet bij dat ze vaak op het randje van pornografisch zijn, wat overigens het verwijt was dat schrijfster Julie Maroh, op wier grafische roman Le Blue est une Couleur Chaude (Publieksprijs op het Festival van Angoulême, 2011) de film gebaseerd is, de regisseur maakte ter gelegenheid van de bekroning met de Gouden Palm op het Film Festival van Cannes in 2013. De waarheid is dat de desbetreffende scènes inderdaad iets zeggen over de seksuele heftigheid van beide meisjes, maar dat de lengte ervan geen graadmeter is voor de intensiteit van hun gevoelens. Bovendien zijn dit soort fragmenten vaak de saaiste scènes in een film en houden ze de voortgang op, en dat is precies wat ze in deze film na een tijdje ook doen. La Vie D’Adèle is wat dat betreft misschien gewaagd en spraakmakend, kwaliteiten die de regisseur beslist heeft nagestreefd, maar het leert ons niet noodzakelijk veel meer over Adèle of Emma.

 

Het goede nieuws is dat La Vie D’Adèle zonder al die poespas van billen, borsten en kutjes toch een sterke film is en dat komt helemaal op het conto van Léa Seydoux (Emma) en meer nog op dat van Adèle Exarchopoulos (Adèle) die een sterke en overtuigende prestatie levert en die ook tijdens de niet altijd evidente scènes zelfzekerheid uitstraalt. Volgens haar biografie werd ze ooit door haar ouders naar een toneelopleiding gestuurd om haar verlegenheid te overwinnen en zelfvertrouwen op te bouwen, maar in haar blik is gelukkig voldoende aarzeling achtergebleven waardoor haar natuurlijke nieuwsgierigheid en frisheid ongeschonden zijn gebleven. Adèle Exarchopoulos (La Rafle, 2009), zoals haar naam laat vermoeden minstens gedeeltelijk van Griekse afkomst, is een natuurlijke schoonheid die met haar gezicht veel meer zegt dan andere acteurs met hun hele lichaam en dat maakt haar ongelooflijk boeiend om naar te kijken.

 

Léa Seydoux is een iets oudere actrice met een ruime ervaring, maar in scènes met Adèle Exarchopoulos moet ze telkens het jongere meisje voor laten gaan, ook al ziet ze er zelf zeer goed uit en is er op haar acteerwerk niets aan te merken. Haar grote talent bewijst ze in de scène waarin ze Adèle de deur wijst nadat ze heeft vastgesteld dat die al een tijdje het bed deelt met een kerel. Emma gaat te keer als een duivel, twijfelt niet als Adèle in tranen uitbarst, maar volhardt in haar verontwaardiging en gramschap over het gepleegde bedrog. U kon Léa Seydoux aan het werk zien in o.a. Lourdes (2009), Sister (2011) en Les Adieux à la Reine (2012). In twee interviews naar aanleiding van de release van de film, gaf Seydoux zwaar af op regisseur Abdellatif Kechiche, zij het dat ze haar kritiek achteraf gedeeltelijk terugnam, maar het is wel duidelijk dat Kechiche beide actrices tot het uiterste heeft gedreven in een aantal van hun prestaties.

 

De relatie tussen Adèle en Emma duurt een hele tijd en het is een mooie periode in het leven van de beide meisjes, maar uiteindelijk gaat ze kapot als gevolg van onzekerheid en twijfel van de kant van Adèle. Zij is ook de jongste, zij is het meest kwetsbaar. De regisseur spoelt de tijd vooruit en laat beide vrouwen elkaar opnieuw ontmoeten, maar het wordt niks meer, want Emma is doorgegaan met haar leven, terwijl Adèle is blijven treuren en (wan)hopen. Ondanks het succes dat de film te beurt is gevallen, is er dus geen sprake van een happy end, zelfs niet van enige hoop. Maar La Vie D’Adèle is wel een sterk verhaal met twee uitstekende actrices in de hoofdrol.

 
BEELD EN GELUID
Het kleurenpalet van La Vie D’Adèle is ruim en veelzijdig met veel beige en blauw. De regisseur gebruikt heel veel close-ups om de innerlijke dialoog van z’n personages en hun onuitgesproken gevoelens zichtbaar te maken, waarbij het materiaal altijd scherp is zonder ongerechtigheden. Jean-Paul Hurier schreef een deel van de zuinige soundtrack, die vooral als doel heeft de actie en de sfeer te ondersteunen.


 

EXTRA’S
Als extra een drietal niet zo belangwekkende Verwijderde Scènes en de Originele Bioscooptrailer.
 
CONCLUSIE
De van oorsprong Tunesische regisseur Abdellatif Kechiche heeft ondertussen 6 bioscoopfilms achter z’n naam staan, maar er was een Palme d’Or voor nodig om hem buiten Frankrijk een ruimere bekendheid te geven. Met La Vie D'Adèle heeft hij dat doel bereikt, want de grafische roman van Julie Maroh heeft hij op een uitstekende manier vertaald in een sterk scenario.




cover




Studio: Cinéart

Regie: Abdellatif Kechiche
Met: Léa Seydoux, Adèle Exarchopoulos, Salim Kechiouche, Aurélien Recoing, Catherine Salée, Benjamin Siksou, Mona Walravens, Alma Jodorowsky, Jérémie Laheurte, Annie Loiret, Benoît Pilot, Sandor Funtek, Fanny Maurin

Film:
8/10

Extra's:
2/10

Geluid:
8/10

Beeld:
8,5/10


Regio:
2

Genre:
Drama

Versie:
Benelux (NL)

Jaar:
2013

Leeftijd:
16

Speelduur:
172 min.

Type DVD:
SS-DL

Barcode:
5414939624711


Beeldformaat:
2.35:1 PAL

Geluid:
Frans Dolby Digital 5.1

Ondertitels:
Nederlands
Extra's:
Verwijderde Scènes
• Originele Bioscooptrailer


Andere recente releases van deze maatschappij