SERIE
De drugsverslaafde Nick Clark (Frank Dillane) wordt wakker in een verlaten kerk, en ziet hoe zijn vriendinnetje Gloria (Lexi Johnson) een vleesetende zombie is geworden. Omdat zijn omgeving meent dat hij toen hij haar zag, zo stoned als een garnaal was, hecht niemand geloof aan zijn verhaal. Zijn moeder Madison (Kim Dickens) en zijn stiefvader Travis Manawa (Cliff Curtis) proberen de jongen te helpen - zij het dat dat betekent dat ze hem tegen wil en dank laten vastketenen in het ziekenhuis. Wanneer Nicks kamergenoot de geest geeft, ziet de jongen de kans om de benen te nemen, en hij probeert zijn dealer Calvin (Keith Powers) te bereiken met de vraag what the hell er in de drugs zat. Calvin probeert Nick te vermoorden, maar het pistool gaat af en Calvin is dodelijk gewond. In paniek contacteert Nick zijn ouders, en samen begeven ze zich naar de plaats van de schietpartij, waar de als zombie herrezen Calvin hen opwacht...

 

Madisons dochter Alicia (Alycia Debnam-Carey) maakt zich intussen zorgen omdat haar vriendje Matt (Maestro Harrell) aan de één of ander onverklaarbare ziekte lijdt. Madison wordt in de leraarskamer, waar ze op zoek is naar pijnstillers voor haar zoon, aangevallen door een gezombifieerde directeur. Travis probeert zijn ex Liza (Elizabeth Rodriguez) en hun zoon Chris (Lorenzo James Henrie) te bereiken; Chris is getuige van een schietpartij, waarbij de politie tevergeeft tracht een levende dode neer te schieten. De rellen krijgen een raciaal kantje, en de bevolking slaat aan het plunderen... om een lang verhaal kort te maken: op minder dan een week tijd vervalt Los Angeles in anarchie. Travis probeert zijn familie op te halen, om samen met zijn nieuwe vrouw en zijn kinderen zo snel mogelijk de wijk te nemen uit de stad, totdat de zaken bekoeld zijn, maar hij geraakt opgesloten in een kapperszaak, waarvan de eigenaar, Daniel Salazar (Rubén Blades), hem tijdelijk asiel verleent. Bij een vluchtpoging wordt Daniels vrouw Griselda (Patricia Reyes Spíndola) aan het been gewond, en samen met hun dochter Ofelia (Mercedes Mason) belandt het negental uiteindelijk net op tijd in het huis van de familie Manawa-Clark.

 

De problemen beginnen echter nu pas echt. De militairen zetten de wijk waar de Manawa's wonen af, en verkondigen de boodschap dat ze een 'veilige zone' hebben gecreëerd. Stilaan wordt duidelijk dat al wie om de één of andere reden sterft, binnen de kortste keren zelf een zombie wordt, en er rijzen hoe langer hoe meer kritische vragen over het feit dat alle zieken zonder boe of ba worden gedeporteerd. Ook de aan haar been gewonde Griselda en de opnieuw aan de verdovende middelen bezweken Nick ondergaan het trieste lot van deportatie. Door zich uit te geven voor volleerde verpleegster kan Liza het vertrouwen van de militairen winnen, en ook Ofelia probeert aan te pappen met een korporaal. Het wordt echter al snel duidelijk dat de militairen de toestand compleet niet meer meester zijn, en eerlang de tactiek van de verschroeide aarde zullen toepassen...

 

Waarrond er aan de reeks The Walking Dead nog steeds een zweem van mysterie hangt, is het origineverhaal van de ziekte die de mensheid heeft gedecimeerd. In de laatste aflevering van het eerste seizoen werd een kleine hint gegeven, maar in de daaropvolgende seizoenen is de struggle for life van Rick Grimes en de zijnen gaan primeren, en is de zoektocht naar de oorsprong van de ziekte een beetje naar het achterplan verschoven, een paar zieke theorieën van een fantast als Eugene even niet meegerekend. Het eerste seizoen van de spinoff Fear The Walking Dead biedt echter niet de antwoorden waar we een beetje op gehoopt hadden. De actie wordt verplaatst van Georgia naar Los Angeles, en we maken kennis met negen personages die de apocalyptische zombie-uitbraak op hun eigen manier beleven, en daarbij ongeveer voor dezelfde dilemma's komen te staan in de personages van de hoofdreeks. Zij het dat de zombieplaag zich nog in zijn beginstadium bevindt, en de wereld nog iets meer bevolkt schijnt.

 

Wat alleszins tegen Fear The Walking Dead pleit in vergelijking met de moederreeks, is dat de eerste zes afleveringen voorlopig nog onvoldoende zijn om hoogte te krijgen van de personages, hun drijfveren, hun sterktes en gebreken. De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat het eerste seizoen van The Walking Dead evenveel afleveringen telde, en dat de personages die we nu als vertrouwd beschouwen, ook tijd nodig hadden om te rijpen. Hoe dan ook opteren de makers duidelijk voor een minimale overlap met de hoofdreeks: de gebeurtenissen spelen zich in hetzelfde universum af, de wetmatigheden volgens welke de ziekte zich verspreidt zijn dezelfde, maar daarnaast komt er geen enkele acteur in beide reeksen voor. Op zijn slechtst lijkt Fear The Walking Dead op fanfiction van de makers zelf, op zijn best is het acteerwerk adequaat, maar het is voorlopig nog even moeilijk om met een personage als dat van Frank Dillane mee te leven. De personages zijn nog te onvolgroeid om een intense analyse van hun psyche te maken, iets wat in de hoofdreeks al aardig lukt, zelfs bij recent aan de cast toegevoegde personages, zoals Father Gabriel. De kijkcijfers van AMC waren niet hoopgevend, maar toch voldoende om een tweede, volwaardig seizoen af te leveren. Het spook van spinoff-failures als Caprica indachtig, moeten de producenten wat op eieren lopen, en het is niet elke reeks gegeven om met een eerste, verkort seizoen al dadelijk een schot in de roos te scoren - tenzij u crystal meth kookt. Het ontbreekt een beetje aan de typische gore die ervoor gezorgd heeft dat zelfs The Walking Dead genreoverstijgend is geworden - een scène waarin iemand gemarteld wordt, kondigde zich veelbelovend aan, maar op de climax zijn we blijven wachten. Ook zit, CSI indachtig, denkelijk niemand te wachten op The Walking Dead Miami, The Walking Dead New York of Hawaii Walking Dead, maar we geven Fear The Walking Dead voorlopig het voordeel van de twijfel. De kaarten zijn geschud en het is wachten wie van de cast als volgende opgepeuzeld wordt.

BEELD EN GELUID
E1 Entertainment brengt een release uit die zich kan meten met de Blu-rays van de moederreeks, met dezelfde deugden en dezelfde gebreken. De 1080p-transfer ziet er goed uit, maar - wellicht door de inhoud - ziet het er allemaal een stuk minder donker en gritty uit dan The Walking Dead, waarin de maatschappij al zo lang is weggerot dat het besef van tijd verloren is gegaan. De donkere scènes, zoals die waarin er rellen uitbreken en Travis met zijn familie gaat schuilen in een kapperszaak, zijn evenwel voldoende gedetailleerd, misschien iets kleurrijker dan The Walking Dead, maar alleszins nog niet fluoriscerend, en het beeld mist een beetje focus. De stad ziet er, met zijn graffiti en gedelapideerde kruipkotjes, realistisch uit, en vooral de verlaten kerk in het begin van de reeks is echt wel creepy, met onnatuurlijke schaduwen waar je elk moment een zombie in meent te ontwaren. De cameramensen hebben echter nog niet alle kneepjes van het vak onder de knie zoals de collega's uit de moederreeks. Het geluid krijgen we in DTS-HD MA 5.1 of DTS-HD MA 2.0. Vooral tijdens de rellen in Los Angeles mag de geluidsopnameploeg ongestuurd zijn ding doen, wat een redelijk bombastische, maar toch effectieve track oplevert, en ook de militairen beschikken over een hoop vuurkracht, die, in één scène waarin ze een patrouille de gevarenzone insturen, goed tot uiting komt. Het subtiele gekerm van de zombies die van achter één of andere deur komen gekropen, is nog niet aanwezig. De deur is denkelijk nog niet verrot genoeg om de zomies door te laten. Wat de muziek betreft, schakelt Trent Reznor, voor de opening credits, al zijn electrodomestica nog eens aan het lichtnet aan.

EXTRA'S
Het bonusmateriaal is schandalig weinig, maar E1 Entertainment biedt exact hetzelfde pakketje als in het buitenland, dus het is niet hun schuld dat er niet meer voorhanden is. A look at the series (4:09) leert ons kort waar en wanneer de reeks zich afspeelt, en Inside the characters (2:53) overloopt in sneltempo de persoanges. Daarnaast start de eerste disk op met de gebruikelijke cross-promotionele trailers.

CONCLUSIE
Alle begin is moeilijk. De hooggespannen verwachtingen na het eclatante succes van The Walking Dead werkten voor Fear The Walking Dead allicht wat in het nadeel, en de meedogenloze uitdieping van de personages ontbreekt voorlopig, maar Fear The Walking Dead verdient als geen ander een herkansing. De kwaliteit van de release van E1 Entertainment is meer dan behoorlijk - van hun grootste cash cow hadden we niets anders verwacht.