BEYOND THE SKY
Bespreking door: Didier - Geplaatst op: 2019-04-07
FILM
Noch mossel noch vis? Het was onze eerste gedachte na 80 minuten. Niet dat
Beyond The Sky slecht is, de eerste 50 minuten zijn zelfs tamelijk sterk, maar het is wel zo dat de Italiaanse regisseur Fulvio Sestito het eventjes niet wist of hij nu een horror- of sciencefictionfilm wilde maken. Ook wij weten het niet, maar omdat er een ufo en aliens in het spel zitten hebben we het gemakshalve op sciencefiction gehouden.
De vele opnames met de camcorder wijzen op het beperkte budget waarmee deze film is gemaakt, maar op het einde zie je dan special effects die kunnen wedijveren met deze uit pakweg
Close Encounters Of The Third Kind, weliswaar zonder het genie van Steven Spielberg, zelfs niet voor een nanoseconde. Een film die meer wil zijn dan wat het is en daardoor tussen twee manden valt. Wie zijn gat verbrandt, moet op de blaren zitten. Het is dan ook jammer dat door een veel te pretentieus slot dat nergens op slaat deze film gedoemd is voor een plaats in de vergeethoek, en daar ook zo goed als zekers de rest van zijn leven in zal mogen vertoeven.
De grote levensvraag in deze film is of buitenaards leven bestaat, of dat het gewoon niet meer is dan een verzinsel van charlatans of van mensen die ook wel eens durven denken dat ze Napoleon zijn. Als het van Chris Norton (Ryan Carnes) afhangt dan is het dat wel. De man wil met zijn documentaire voor eens en altijd aantonen dat ontvoeringen door aliens je reinste larie en apekool zijn en daarom trekt hij met zijn cameraman Brent (Claude Duhamel) naar Roswell, de plaats in New Mexico waar volgens sommigen in 1947 een ufo zou zijn neergestort. Tijdens zijn zoektocht komt de documentairemaker automatisch terecht bij Bill Johnson (Don Stark) terecht, de oprichter van de International UFO Conference. Hij stemt er met toe dat de regisseur een kijkje achter de schermen mag nemen, maar vanaf het eerste ogenblik laat Chris net iets te overduidelijk blijken dat hij geen snars van de verhalen gelooft. Nadat hij één van de ufo-ontdekkers tijdens een interview net iets te veel vernederd heeft, mag hij zijn biezen pakken. Voor Chris zijn het niet meer dan een bende oplichters, maar één persoon intrigeert hem. De girl next door Emily Reed (Jordan Hinson) die bij hoog en lag beweert dat ze om de zeven jaar door marsmannetjes gekidnapt wordt.
Als er één iemand kan weten of er aliens bestaan of niet, dan moet het toch wel de moeder van
E.T. zijn. De naam van Dee Wallace is dan ook een troef van deze film, maar ze komt amper een paar seconden in beeld. Los daarvan doet de rest van de cast het best aardig. Chris Norton die in de Eastwood-film
Letters From Iwo Jima zat en geregeld te zien is in de
Doctor Who-serie is uitstekend gecast. Ook Emily Reed die sommigen misschien wel zullen kennen van de
Eureka-serie doet wat ze dient te doen. Bill Johnson kon zo uit een goedkope B-film komen en is best grappig, terwijl Claude Duhamel gerust nog wat acteerlessen zou kunnen gebruiken (maar wat wil je als je rol beperkt is dan om de vijf minuten “And I’m the camera man” te zeggen).
Het eerste deel van de film (lees tot de twist komt) boert
Beyond The Sky aan een lekker tempo voort, maar het slot (en dus de essentie van het verhaal) kan je gerust als oeverloos saai bestempelen. Een contrast met wat voorafging, en dat is jammer...
BEELD EN GELUID
Beyond The Sky is in onze contreien alleen maar beschikbaar op dvd. Bij dit soort lowbudgetreleases hou je wel geregeld je hart vast van wat je retina zullen te slikken krijgen, maar dat valt met deze film meer dan goed mee. Een zeer verzorgde release met zelfs (gelet op het feit dat dit een indiefilm is) tamelijk spectaculaire effects. Heel wat scenes uit deze film zijn gemaakt met een camcoder, en tja dan krijg je natuurlijk ook de kwaliteit van zo’n camcorder. De geluidsband is een 5.1 Dolby Digital met een soundtrack van Don Davis, die meehielp aan de scores van
The Matrix, Jurassic Park III of
Behind Enemy Lines.
EXTRA'S
Er staan geen extra’s op deze dvd.
CONCLUSIE
Beyond The Sky mikt op twee paardjes. Dat met het horrorjasje haalt de finish, dat met het sciencefictionkleedje struikelt over de verveling.