FILM
In 1984 verscheen Blind Date, de sci-fi thriller met Kirstie Alley en Joseph Bottoms, maar wij hebben het deze keer over het filmdebuut van Bruce Willis, dat drie jaar later verscheen. Niet dat de acteur in 1987 een onbekende was, want de man was al twee jaar razend populair door zijn rol in de televisieserie Moonlighting met Cybill Shepherd. Voor zijn eerste film mocht hij meteen met een grote mijnheer in zee, want achter de camera stond de koning van de Amerikaanse komedie: Blake Edwards. Meteen werd in Blind Date het bewijs geleverd dat, indien Willis in het gareel gehouden wordt door een prima regisseur, hij ook een steengoede komiek met perfecte timing is. De samenwerking liep blijkbaar goed, want in 1988 werkte Edwards nog eens met Bruce samen en wel voor de film Sunset, alleen is het jammer dat niemand interesse had om hem te zien, waardoor dit één van de meest obscure films van de maker van de Pink Panther-films is.




Willis speelt de rol van een workaholic. Zijn aandacht gaat volledig naar zijn werk en hij is er niet te beroerd voor om de nacht op kantoor door te brengen om een deadline te halen. Wanneer een nieuwe belangrijke Japanse klant op bezoek komt, wordt hij verplicht van zijn baas om een vrouw mee te brengen naar het zakendiner. Zijn broer koppelt hem aan de nicht van zijn vrouw, Nadia, een perfecte vrouw zolang ze maar niet drinkt. Edwards wou de rol van Nadia aan Madonna geven, maar de zangeres wilde dat alleen maar doen indien haar toenmalig lief Sean Penn de hoofdrol zou krijgen. Madonna wist niet dat Bruce Willis al lang zijn naam onder een contract had gezet, en zo kreeg Kim Basinger de rol. Een klein kanttekening is dat Edwards haar eigenlijk al in 1979 de hoofdrol had beloofd voor zijn hitkomedie 10 - je weet wel de film met de vrijpartij op Ravel's Bolero - maar op het laatste nippertje verving hij haar door seksbom Bo Derek.




Blind Date is zeker tijdens het eerste uur een perfecte komedie, ook al gaat het om scènes van mensen die struikelen of een stuk fruit dat pardoes in het decolleté van een mooie dame verdwijnt, maar het werkt allemaal uiterst prima. In goede traditie zijn bij Blake Edwards de beste scènes aan tafel -denk aan The Party of de queerkomedie Victor/Victoria - en dat is ook weer het geval in Blind Date.

BEELD EN GELUID
Dit is een ouder schijfje van Columbia Tristar, maar wel ééntje van de bovenste plank. Hier zie je niks van mankementen of andere storende elementen, maar wel een transfer die - naar dvd normen toch- tot het allerbeste behoort. De geluidsband is een Dolby Surround 2.0 en daar hoort net zoals bij elke Blake Edwards-film een Henry Mancini-score bij.




EXTRA'S
Er staan geen extra's op deze disk.

CONCLUSIE
Wie zin heeft in een heerlijke komedie vol grollen en Bruce Willis als (zeer goede) komiek aan het werk wil zien moet Blind Date op zijn watchlist zetten!