FILM
In een klein Zweeds dorpje heerst er zodanig weinig criminaliteit dat er volgens de bevoegde overheidsdienst niets anders opzit dan het lokale politiekantoor op te doeken. Wanneer Jessica, een vrouwelijke afgevaardigde van de personeelsdienst het droeve nieuws komt melden besluit het lokale korps om dan maar zelf voor criminaliteit te zorgen. De ene groep treedt op als misdadigers, terwijl de andere groep de buurtbewoners ter hulp komt gesneld. Plotseling stijgen de misdaadcijfers zienderogen. Deze plotse ommekeer zorgt bij Jessica voor de nodige argwaan en ze besluit een intern onderzoek in te stellen.

Kops is de tweede langspeelfilm van de Zweedse regisseur Josef Fares. Hij oogstte reeds een bescheiden succes met zijn debuutprent Jalla! Jalla!, een komedie over een Libanees schijnhuwelijk in 2000. Met Kops gaat hij verder in hetzelfde genre. Duidelijk merkbaar is het ruimere budget dat voorhanden was. Dit geld werd voor een groot deel gespendeerd aan special-effects die je nog maar zelden in combinatie met een komedie te zien kreeg. Zo zijn er parodieën op het bekende bullet-time effect uit The Matrix, stijgt er een politiewagen op in dezelfde stijl als de DeLorean uit Back To The Future en worden er wilde gevechten geleverd met twee rondvliegende pistolen ergens in een bos. Al deze sterk overdreven gebeurtenissen spelen zich vooral af in de verbeelding van "Benny The Cop" (Torkel Petersson), een Zweedse smeris die iets teveel Amerikaanse politiefilms heeft gezien en bijgevolg al zijn grote actiehelden immiteert en regelmatig ook one-liners citeert uit films als Die Hard en aanverwanten. Deze supermacho wordt geflankeerd door andere korpsweirdo’s zoals: een klungelachtige pechvogel, een homoseksuele radioman, een feministise agente en een boerse commissaris. Dit zootje ongeregeld slaat er, in combinatie met de geslaagde regie en de compleet uit hun context gerukte special-effects, vaak in om de kijker aan het lachen te brengen. Het is niet heel de tijd billenkletsen geblazen, maar wie zich bij deze film op geen enkel moment weet te amuseren is volgens ons een regelrechte zuurpruim.

BEELD EN GELUID
Het beeld is van een goede kwaliteit waarin vooral scherpte en kleurverzadiging de positieve punten deel van uitmaken. Iets minder is het contrast dat af en toe iets te mild is, spijtig zijn ook de talrijk aanwezige compressiefoutjes. Op een gegeven moment springen klank en beeld zelfs uit synchronisatie met elkaar. Even later vallen de ondertitels weg, en vult het scherm zich met blokvormige compressiefouten en haperende frames. Gelukkig duurt dit euvel slechts anderhalve minuut een vervolgt de laserstraal van de dvd-speler daarna opnieuw zijn vertrouwde koers. Hopelijk zijn niet alle kopies van deze transfer aangetast met dit probleem, of erger nog: bevindt de oorzaak zich op de matrijs in de fabriek. Hoe dan ook een erg storend mankement waardoor de beelkwaliteit met ruim 1 punt naar beneden wordt gehaald.

Het Dolby Digital 5.1 surroundgeluid vervult ruimschoots de wensen van de geluidsfanaten onder ons. De subwoofer treedt bij tal van explosies aardig in werking en de surroundkanalen worden uitvoerig gebruikt voor sfeergeluiden en rondvliegende kogels. De muziek weerklinkt perfect langs de voorste kanalen en de dialogen zitten mooi in het midden via de center. Een ruim geslaagde geluidstransfer.

EXTRA’S
De enige extra is de bioscooptrailer in drie verschillende versies en speelduur.

CONCLUSIE
Deze film is lachen! Wanneer je eens in een vrolijke bui bent en niet teveel wenst na te denken dan is deze Zweedse komedie een erg goede keuze. Vooral "Benny The Cop", die te kampen heeft met zijn Amerikaanse politiefilm obsessie, steelt hier de show. Verder zorgen de ronduit dwaze verwikkelingen tussen de politie en de lokale bevolking voor de nodige lachbuien. Kops is een geslaagde komedie die zeker eens het bekijken waard is.