Er worden tegenwoordig veel te weinig horrorkomedies gemaakt, een genre dat in de jaren 80 bij producers en filmhuizen bovenaan de stapel lag. The Voices is er wel eentje en zelfs een geslaagde, alleen is het vreemd dat Marjane Satrapi daar verantwoordelijk voor is. Haar vorige werken (de tekenfilm Persepolis en Poulet Aux Prunes), waarmee ze de filmcritici en het publiek wist te paaien, liggen immers mijlenver van haar Hollywooddebuut.

In The Voices maken we kennis met Jerry. Dankzij de tandpastaglimlach van Ryan Reynolds zou je denken dat hij de ideale schoonzoon is, maar door een jeugdtrauma heeft de kerel ze niet alle vijf op een rij. Zijn baas is wel te spreken over zijn voorbeeldige houding, toch vinden zijn collega’s hem maar een vreemde snoeshaan. Natuurlijk zijn het zoals altijd de vrouwen die niet willen luisteren, en de eerste die letterlijk en figuurlijk haar hoofd verliest is Fiona (Gemma Arterton). Haar afgezaagde hoofd wordt netjes in Jerrys koelkast gestopt zodat hij er nog iedere avond leuk mee kan kletsen. Jerry kan niet alleen met afgezaagde hoofden communiceren, ook beeldt hij zich in dat hij met dieren kan praten. Het zijn net die stemmen die zijn plannen bepalen. Zal hij naar zijn hond Bosco luisteren die hem de wijze raad geeft om zich gewoon knusjes in de schoot van zijn nieuwe vlam en collega Lisa (Anna Kendrick) te nestelen of gehoorzaamt hij zijn sluwe kat Mr. Whiskers die het toch verstandiger vindt om het arme wicht meteen te doden?
 

Een seriemoordenaar die met dieren praat. Het is een vreemd uitgangspunt waarmee je wegkomt of eerder plat op je bek mee gaat. Gelukkig voor Satrapi is het de eerste optie geworden en dat ligt zowel aan het grappige scenario als aan de zeer puike vertolkingen. Ik heb altijd een beetje mijn twijfels gehad aan Ryan Reynolds, maar als krankzinnige moordenaar doet hij het zeer goed. Anna Kendrick is voor ondergetekende op alle vlakken een heerlijke actrice, dus daar is ook geen probleem mee. Toegegeven, in vergelijking met Satrapis vorige films is The Voices echt wel een lichtgewicht en verre van een gedurfde keuze. Maar dat hoeft niet altijd zo te zijn, The Voices is een heerlijke hommage aan de horrorkomedie van de jaren 80 zonder dat het potsierlijk wordt. Een film die je terecht als prettig gestoord mag bestempelen.

BEELD EN GELUID
De Blu-rays van Remain In Light verschijnen meestal zonder bonusmateriaal, gelukkig zijn de transfers bijna steeds van een schitterende kwaliteit. Dat is zeker aangenaam in het geval van een release als deze. Het gaat om een horrorkomedie, en alhoewel rood een prominente rol speelt, haalde Marjane Satrapi toch de meeste bonte kleuren uit haar camera die ze kon bedenken. Geef toe, je hebt wellicht nog nooit een roze heftruck op je scherm gezien? De kleuren zijn dan ook een streling voor het oog en voor de mensen die deze disk in huis halen omdat ze willen griezelen: alles (zelfs de donkere scènes) is tot in de kleinste details zichtbaar. Het geluid is degelijk met een Engels DTS HD 5.1-spoor. Meestal hoor je sappige dialogen, schreeuwende vrouwen en af en toe een stukje popmuziek.

EXTRA'S
Er staat geen extra materiaal op dit schijfje.

CONCLUSIE
The Voices is een zeer leuke film met een knipoog naar de jaren 80 (denk aan Joe Dante of Tom Holland) en met een uitmuntende cast.