FILM 
Deze film maakt deel uit van de vijfdelige John Hughes 5-Movie Collection waartoe ook nog Planes, Trains & Automobiles, Ferris Bueller's Day Off, She's Having A Baby en Some Kind Of Wonderful behoren.

"At the time I came along, Hollywoods idea of teen movies meant there had to be a lot of nudity, usually involving boys in pursuit of sex, and pretty gross overall. Either that or a horror movie. And the last thing Hollywood wanted in their teen movies was teenagers!" (John Hughes)

Het was een algemeen geweten feit dat John Hughes een veelschrijver was en iets waar in de wandelgangen van Hollywood wel eens mee gelachen werd. Soms deed hij maar een paar dagen over het schrijven van een script en hoewel het voor iedere filmfan een droom geweest zou zijn mocht Hughes die allemaal zelf hebben geregisseerd, was dat uiteraard compleet onmogelijk. Maar het waren zijn kindjes, en dus werd de job uitbesteed en ging men op zoek naar een regisseur die zonder te veel vragen te stellen naar de pijpen van Hughes wilde dansen en dit patroon vond men in Howard Deutch. Een man die na een carrière in de reclamewereld daarna wat videoclips maakte van onder meer Billy Idol en Billy Joel, maar in het midden van de jaren '80 de trouwe compagnon werd van Hughes. Onder diens toezicht maakte hij met John Candy The Great Outdoors, Some Kind Of Wonderful met Mary Stuart Masterson en zijn debuut Pretty in Pink, wat zonder meer de succesvolste van de drie was. Eens het moment kwam dat Hughes van het filmtoneel verdween zag je ook dat Deutch in zijn eentje niets meer voorstelde. Nadien volgden ondingen zoals The Whole Ten Yards, en toen dit Bruce Willis-vehikel flopte moest hij zich nadien tevreden houden met het opknappen van routineus televisiewerk. Maar dat Pretty In Pink een klassieker van jewelste is mag je nu nog altijd zonder schaamte van de daken schreeuwen.




Het idee van Pretty In Pink kwam in feite van Molly Ringwald. Het gelijknamige nummer van The Psychedelic Furs was één van haar favoriete songs aller tijden en ze vroeg aan John Hughes om een script rond de song te verzinnen. Eens dat klaar was werd aan Jodie Foster gevraagd om de rol van Andie te spelen, maar die liet deze kelk met plezier aan zich voorbijgaan. Nadien werd nog even gedacht aan sterren als Tatum O'Neal, Lori Loughlin, Diane Lane, Sarah Jessica Parker, Brooke Shields en Jennifer Beals, maar het was uiteindelijk Molly Ringwald zelf die de hoofdprijs won. Ringwald was dankzij Sixteen Candles en The Breakfast Club een beetje de muze van John Hughes geworden en de '80's-ster bewees met verve dat ze geknipt was voor deze rol.

Molly speelt Andie Walsh die samen met haar vader (Harry Dean Stanton) in een buitenwijk van Chicago woont. Ze is arm, achtergelaten door haar moeder en zit op een middelbare school waar het de rijkeluiskinderen zijn die de plak zwaaien. Een van haar weinige vrienden is Phil "Duckie" Dale (John Cryer) die tot over zijn oren verliefd is op Andie maar haar dat nooit durft te vertellen. Eigen schuld dikke bult, want terwijl hij op zijn kamer de ene liefdesspeech na de andere voorbereidt, gaat de rijke snob Blane McDonough (Andrew Mc Carthy) met de buit lopen en vraagt hij Andie mee naar de prom night.




Als de film één zwak punt heeft dan is het wel het veel te uitbundige personage van Duckie dat anno 2021 totaal niet meer werkt. De scene waarin hij Try A Little Tenderness van Otis Redding in de platenwinkel waar Andie werkt komt lippen, werkt dan ook voor geen meter, ook al is het nota bene de lievelingsscène van Deutch. Dat vonden ook Molly Ringwald en Andrew McCarthy die zowel het personage als Cryer zelf irritant vonden. Cryer was sowieso tweede keus, want Hughes wilde opnieuw met Anthony Michael Hall samenwerken met wie hij al Sixteen Candles en The Breakfast Club deed, maar Hall had geen zin om weeral een nerd te vertolken en hij vond ook het verhaal veel te veel lijken op dat van Sixteen Candles.

Pretty In Pink is an sich niet meer dan een dwaas liefdesverhaaltje. Dit is niet The Breakfast Club of Ferris Bueller’s Day Off waarin de jongeren zich vragen stellen over de hun omringende maatschappij. Dit is gewoonweg het lelijke eendje (in a manner of speaking, want la Ringwald mag bij ons altijd op de thee komen) die droomt van de rijke jongen van de klas en die nog krijgt ook, ofschoon ze zich eerst wat moet laten vernederen. Het soort script voor bakvissen die in de '80's de liefdesbrieven van lezers in de Joepie raadpleegden wanneer hun eigen relatie op de klippen liep, maar niemand die kan ontkennen dat dit pure filmmagie is.




BEELD EN GELUID
De film heeft overduidelijk een instapperiode nodig, want bij het laden van de film vrees je dat dit een transfer vol filmgrain zal worden. Af en toe zie je later nog wel eens sporadisch een korrelig beeld opduiken, maar voor de rest is dit een puike transfer die vooral opvalt door zijn glimmende '80's-kleuren. Er is een duidelijk verschil tussen de heldere buitenopnames en de iewat grijzere binnenopnames. De geluidsband is een DTS-HD MA 5.1 die wat vitaliteit mist want je moet je geluidsknop toch een behoorlijke draai naar rechts geven, maar dat wordt mooi opgevangen door de flashy muziek van deze klassieker.

EXTRA'S
Qua extra's is het op dit schijfje iets minder. In Filmmaker Focus: Howard Deutch On Pretty In Pink komt regisseur Howard Deutch en vertelt hij op een zeer beknopte manier hoe John Hughes bij hem kwam aankloppen. Tenslotte is er naast een trailer ook nog The Lost Dance: The Original Ending waarin de cast het heeft over het slot van de film. We willen geen spoilers vrijgeven, maar Molly Ringwald was helemaal niet tevreden met het einde zoals dat in het script stond. Deutch was nogal onwenning en moest vooral naar Hughes luisteren, maar zoals altijd in het leven kregen ook hier de dames gelijk.





CONCLUSIE
Een simpeler verhaal dan dat van Pretty In Pink is moeilijk denkbaar. Arm meisje wordt verliefd op rijke jongen en dat heeft zo zijn vervelende gevolgen. Maar het werkt allemaal prima en hoewel deze film op en top eighties (van verhaal tot look) werkt hij veertig jaar na datum nog even goed.