FILM
Met drie films was 1973 een gezegend jaar voor Clint Eastwood. Zowel de western High Plains Drifter als de Dirty Harry-sequel Magnum Force scoorden aardig, maar met Breezy verliep dat enigszins anders. De film kwam zo goed als onopgemerkt uit, en nu nog is het een Clint Eastwood-film die maar weinig mensen kennen. Achteraf gaf Eastwood Universal de schuld omdat ze volgens hem de film geen goede marketing hadden gegeven, toch blijft het de vraag of het publiek zat te wachten op een liefdesverhaal tussen een vijftigjarige man (die er in feite zestig uitzag) en een negentienjarige vrouw.




Ondanks het feit dat William Holden, die de hoofdrol vertolkte, al lang fin de carrière was werd de film aangekondigd als een film die de Holden Romantic Tradition moest voortzetten en dus in het verlengde lag van zijn films uit de jaren '50: Sabrina, The Moon Is Blue en Love Is A Many-Splendored Thing. Het is allemaal mooi gezegd, maar het is toch allemaal eventjes slikken, zeker als je hoofdrolspeelster Kay Lenz welgeteld na één minuut al gewillig uit de kleren ziet gaan.

Lenz speelt de jonge naïeve hippie Breezy. Geld heeft ze nooit op zak, wel een gitaar, en ze is er rotsvast van overtuigd dat je met de juiste glimlach altijd wel een gratis maaltijd kan versieren. Dankzij haar knappe uiterlijk lukt haar dit, ook moet ze geregeld wegrennen van één of andere viespeuk die meer wil dan een lach. Met de makelaar Frank Harmon (Holden) loopt de truc iets minder vlot. De man heeft vlug genoeg van haar geraaskaal, tot een gewonde hond in de goot voor een kentering zorgt.




Hoewel de politieke correctheid in de jaren '70 beduidend anders was dan nu, voelt Breezy vies aan en zweeft het Lolita-verhaal van Vladimir Nabokov altijd wel ergens rond. Eastwood, die de film regisseerde, probeert er een intens liefdesverhaal van te maken inclusief het romantisch gepingel van componist Michel Legrand, maar toch voelt het een beetje aan als de film die Eastwood beter niet had gemaakt. Vulgair is het nooit, wel zeer ongeloofwaardig, zeker door William Holden, die gewoon een stijve, onsympathieke hark speelt, maar in de leefwereld van Eastwood lopen waarschijnlijk alle vrouwen naar de mannen, kijk maar naar zijn laatste miskleun Cry Macho. Eastwood heeft altijd beweerd dat Breezy één van zijn favoriete films was, maar daar besliste het publiek toch anders over, en heel wat Eastwood-fans zullen zonder de twijfel de wenkbrauwen fronzen als ze dit zien.




BEELD EN GELUID
Zowat alle Eastwood-films verschenen bij Warner, maar deze dus bij Universal. Bij ons niet te vinden, maar bestel gerust de Britse versie want daar staan ook Nederlandse ondertitels op. De transfer oogt prachtig met geweldige kleuren die zeer seventies, en dus kleurrijk, zijn en met de Laurel Canyon als ideale achtergrond. De geluidsband is een verzorgde, maar vrij makke DTS-HD MA 2.0.

EXTRA'S
Er staan geen extra's op deze disk.

CONCLUSIE
Breezy is een vrij ongemakkelijke film waarin een oude saaie vent (William Holden) aanpapt met een negentienjarige vrouw (Kay Lenz). Het voelt wel mooi aan, maar ook behoorlijk fout. De meeste Eastwood-fans zullen niet weten wat ze zien.