Zeven jaar later ziet Madeline er weer heel wat beter uit, want het is uiteraard handig om een plastisch chirurg in huis te hebben. Maar de immer dronken Ernest Menville is inmiddels ontslagen in het ziekenhuis en verdient nu z’n brood met het oplappen van lijken voor een begrafenisondernemer. Helen Sharp, ontmoedigd en boos, heeft haar heil in chocolade en chips gezocht en komt meer dan dertig kilo aan waardoor ze eruitziet als een opblaaspop die elk moment kan ontploffen. Als ze op een keer door een deurwaarder aan de deur wordt gezet wegens het niet betalen van de huur, wordt ze afgevoerd naar een instelling voor depressieve en gestoorde mensen. Daar jaagt ze al die tijd medepatiënten en personeel in de gordijnen omdat ze maar over één onderwerp kan praten: Madeline Ashton. Maar dankzij een toevallige opmerking van een verpleegster doorbreekt ze de vicieuze cirkel en neemt ze haar leven weer in eigen hand.

Nog eens zeven jaar later is het huwelijk van Madeline en haar immer dronken chirurg grotendeels voorbij. Met Helen Sharp heeft ze al die tijd geen contact gehad, maar dan, op een ochtend, valt er een uitnodiging in de bus voor een receptie waarop het eerste boek van Helen aan de pers wordt gepresenteerd. Madeline schrikt zich een aap als ze een paar dagen later voor een slanke en totaal verjongde Helen Sharp staat. Ze houdt het niet voor mogelijk, ze raakt overstuur en ze wendt zich tot de mysterieuze Lisle Von Rhuman, want er is haar verteld dat die haar weer jong kan maken. Aanvankelijk is Madeline sceptisch en een beetje bang, maar als ze ziet tot wat de beeldschone toverkol in staat is, aarzelt ze geen moment en schrijft een check uit van meer dan zes cijfers. Het resultaat laat niet op zich wachten: 24 uur later is Madeline Ashton 20 jaar jonger. Maar daarvoor zal ze een hoge prijs betalen en een tijdje nadien zal ze merken dat Helen Sharp in hetzelfde schuitje zit. De dure oplossing blijkt evenwel niet waterdicht te zijn en dus hebben ze Ernest Melville nodig om af en toe reparaties uit te voeren. Maar jammer genoeg is Ernest sterfelijk terwijl ze hem voor eeuwig nodig hebben. Er is maar één oplossing…

Death Becomes Her is de enige film waarin Meryl Streep en Bruce Willis samen te zien zijn en vreemd genoeg speelt Willis is deze komedie een voor hem atypische rol, al mag hij op het einde van de film toch nog een paar halsbrekende toeren uithalen om z’n reputatie overeind te houden. Van Meryl Streep verbaast de keuze minder, want zij heeft nooit problemen gehad met lichtvoetige producties, getuige haar optreden in Mamma Mia! (2008), dat wellicht dankzij haar participatie van een totale mislukking werd gered. Critici zijn het niet altijd eens met haar keuzes, maar Meryl Streep is niet alleen een eigenzinnig persoontje, ze is ook niet bang om haar reputatie af en toe op het spel te zetten voor een productie waaraan ze meent lol te kunnen beleven. Wie neemt het haar kwalijk? Anderzijds: is Miranda Priestly uit The Devil Wears Prada (2006) niet een bijna letterlijke kopie van Madeline Ashton uit Death Becomes Here, waarmee Meryl Streep bewijst dat er sprake is van een zekere logica in de manier waarop ze haar films kiest? Wie destijds in de wolken was over haar rol als de bikkelharde moderedactrice met de Prada-mantelpakjes, die is bijna moreel verplicht om haar op dezelfde wijze als Madeline Ashton op te hemelen, want ook die rol speelt ze op een voortreffelijke manier. Dat The Devil Wears Prada een veel betere film is dan Death Becomes Her is minder belangrijk en heeft hoegenaamd niets te maken met de acteerprestatie van Meryl Streep, maar ook niet met die van Bruce Willis, die voor een keer niet de knapste, de aantrekkelijkste en de avontuurlijkste mag spelen, maar de wat sullige en ouderwetse dr. Ernest Melville, die geen partij is voor het vrouwelijk geweld waartussen hij gekneld raakt.

Bij de naam Goldie Hawn rinkelde niet meteen een belletje, maar zij is dan ook een actrice wier carrière over z’n hoogtepunt was anno 1992, want in de 22 jaar na Death Becomes Her trad ze op in niet meer dan 5 onbelangrijke films en 1 tv-serie. In het Dvd Info-archief vindt u haar naam alleen terug als lid van de cast van Steven Spielbergs The Sugarland Express (1974). In Death Becomes Here neemt Hawn de grappigste rol voor haar rekening, maar haar voortdurende overacting neemt een flink stuk van het plezier weg.