FILM
Het is kerstavond en dat is de avond waarop het gemiddelde 10-jarige (Amerikaanse?) kind hoopvol uitkijkt naar de komst van de kerstman. Er is echter iets vreemds aan de hand met ons hoofdpersonage, want de jongen bevindt zich op de grens tussen geloof en ongeloof. De jongen valt langzaam in slaap en dan staat er hem een bizarre verrassing te wachten. Hij wordt gewekt door een bulderende locomotief, die halt houdt voor zijn huis. De conducteur nodigt hem uit voor een ritje naar de Noordpool. De jongen staat er aanvankelijk wat weigerachtig tegenover, maar na een kort moment van twijfel besluit hij toch aan boord te springen. Daar raakt hij bevriend met een meisje en helpt hij een andere jongen van gedachten veranderen alvorens hij de trein mist. Die laatste passagier maakt een eenzame indruk en zondert zich af van de rest van de kinderen. Zo volgen we onze nieuwe vrienden tijdens hun avonturen op weg naar de Noordpool en eens ze daar zijn aangekomen vallen ze van de ene verbazing in de andere. De hele reis krijgt ons hoofdpersonage te kampen met zijn innerlijke tweestrijd tussen geloof en ongeloof en dat betert er niet op wanneer hij een zwerver leert kennen, die zich heeft gehuisvest op het dak van één van de wagons. Deze griezelige man brengt de jongen constant aan het twijfelen en het is dan ook de vraag welke kant hij zal uitgaan. Nu ja, zo'n grote vraag is het niet, aangezien we hier te maken hebben met de verheerlijking van de Amerikaanse kerstboodschap; een boodschap die maar weinig gelijkenissen vertoont met de boodschap die de gemiddelde inwoner van de Lage Landen krijgt aangeleerd.



Regisseur Robert Zemeckis levert grensverleggend werk op vlak van de CGI-animatie. Door gebruik te maken van de performance capture techniek creëert hij de digitale tegenhanger van echte acteurs. Zo krijgen de mensen, die aan het begin van het CGI-tijdperk de opmerking maakten dat acteurs in de toekomst overbodig zouden worden, beetje bij beetje gelijk. De gebruikte techniek vereist nog steeds de tussenkomst van zulke acteurs, maar aangezien de technologie constant evolueert, is het niet ondenkbaar dat zij in de toekomst volledig aan de kant worden geschoven. Toegegeven, op visueel vlak krijgt de kijker een pareltje van een film voorgeschoteld, maar bij al dat digitale geweld rijzen er toch enkele vragen. Zo lijken animatiefilms met een zodanig hoog fotorealisme stilaan aan hun doel voorbij te gaan, want wat verwachten we uiteindelijk van een animatiefilm? Persoonlijk word ik bij een animatiefilm liever ondergedompeld in een sprookjeswereld met tekenfilmfiguren en koester ik dan ook weinig verwachtingen op vlak van realisme. Met een film als The Polar Express lijkt het eerder de andere kant op te gaan. Een ander nadelig effect van de gebruikte animatietechniek, is dat de personages een eerder griezelige indruk nalaten en dat kan toch niet de bedoeling zijn van een rasechte kinderfilm. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de magere inhoud van deze film. Met een verhaallijn die aan een zijden draadje hangt, weet al dat animatiewerk aan het einde van de rit nog maar weinig indruk te maken. De film heeft meer weg van een aaneenschakeling van actiescènes, die tegenwoordig blijkbaar onmisbaar zijn om de aandacht van het doelpubliek erbij te houden. Bovendien brengt de zeemzoeterige kerstboodschap, die ertussen geweven wordt, een bijzonder zure nasmaak met zich mee.



De enige naam die op de cover van deze uitgave prijkt, is die van Tom Hanks. Zowat iedereen is ondertussen wel bekend met zijn stijl en acteertalent, maar waarom hij voor deze film niet minder dan 6 rollen kreeg toegewezen, is voor ons een beetje een vraagteken. Het draagt in elk geval niet speciaal bij tot het effect van de film, maar blijkbaar heerst er een zeer goede verstandhouding tussen hem en regisseur Zemeckis, waarmee hij eerder al samenwerkte aan Forrest Gump en Cast Away. Hanks hoeft geen halsbrekende toeren uit te halen om 6 verschillende personages naast elkaar neer te zetten en levert niet meer of niet minder dan een degelijke prestatie. Helaas worden we overmeesterd door een sterk déja-vu gevoel omdat de man maar moeilijk met zijn gekende stijl kan breken. Voor de ene kijker zal dat geen enkel probleem vormen, maar er zullen ongetwijfeld kijkers zijn die daar zo stilletjes aan genoeg van hebben. De stemmen van de overige personages worden geleverd door Nona Gaye, Leslie Zemeckis, Peter Scolari en Eddie Deezen. De laatste in dat rijtje zorgt voor een verschrikkelijk irritante stem, die uitstekend blijkt te passen bij het betweterige personage. Ondanks die toch wel passende keuze, bracht elke dialoog met het personage in kwestie uw dienaar dichter bij het bereiken van de irritatiegrens.



BEELD EN GELUID
Al spreekt de inhoud niet meteen tot de verbeelding, over de kwaliteit van de anamorfische beeldtransfer kan iedereen het wel eens zijn. De scherpte en het detailniveau van de transfer kunnen op geen enkel moment in vraag gesteld worden. Kerstfilms vereisen bovendien warme kleuren en ook op dat vlak worden we op onze wenken bediend, al zijn de kleuren tijdens de scènes op de trein wat gedempter, maar dat hoort ook zo, gezien de wat grimmigere sfeer. De transfer is trouwens volledig vrij van beschadigingen en vertoont geen opvallende sporen van edge enhancement. Het Dolby Digital 5.1 geluidsspoor mag dan iets minder indrukwekkend zijn; ook hier hebben we niet te klagen. De surround speakers kunnen meermaals tot leven komen dankzij een aantal indrukwekkende actiescènes en zorgen daarbij voor een overtuigend geluidsbeeld. Het enige minpuntje bevindt zich in de occasionele liedjes, die een wat beperkter bereik vertonen, maar over het algemeen kun je genieten van een rijke, natuurlijke geluidservaring.



EXTRA'S
Deze 2-disc special edition krijgt een bijzonder mooie slipcase om zich heen. Ook de geanimeerde menu’s zijn heel aantrekkelijk uitgewerkt. Het merendeel van de extra's bevindt zich op de tweede disc.

Disc 1:
Theatrical Trailer
Disc 1 bevat enkel de originele bioscooptrailer.

Disc 2:
You Look Familiar (4 min. 10)
Deze korte featurette bestaat uit filmclips, beelden achter de schermen en commentaar van o.a. Robert Zemeckis en Tom Hanks. Zij halen aan waarom Tom Hanks zoveel rollen op zich nam en welke uitdagingen dat met zich meebracht. Gezien de korte speelduur, levert deze extra jammer genoeg iets te weinig substantie.

A Genuine Ticket To Ride (11 min. 28)
Deze extra bestaat uit 5 onderdelen en vangt aan met een korte introductie. Aan het woord komen o.a. Robert Zemeckis, Tom Hanks, componist Alan Silvestri en zanger Josh Groban. Deze extra concentreert zich meer op de technische aspecten van de film, maar ook hier geldt een tekort aan substantie en hadden we graag een wat uitgebreidere kijk op de film gezien.



True Inspirations: An Author's Adventure (5 min. 28)
Wederom een korte featurette, die een beeld probeert te schetsen Chris Van Allsburg, de man die verantwoordelijk was voor het boek waarop de film zich baseert. Van Allsburg heeft het over zijn jeugdjaren, zijn aanleg voor kunst, hoe hij erop kwam om te beginnen schrijven, hoe hij tewerk gaat en waar hij zijn inspiratie haalde voor The Polar Express. We moeten hier helaas in herhaling treden en aangeven dat het ook deze extra ontbreekt aan substantie.

Josh Groban at the Greek (4 min. 33)
Een clip uit een optreden van zanger Josh Groban waarin hij het nummer Believe brengt. Meligheid troef!

Behind the Scenes of "Believe" (4 min. 24)
Ook deze extra gaat dieper – nu ja, dieper – in op de titelsong Believe. Josh Groban en Glen Ballard verschijnen ten tonele om de totstandkoming van het liedje toe te lichten, maar beperken zich tot de ene lofbetuiging na de andere.

Polar Express Challenge
Interactief spelletje waarbij je met behulp van de pijltjestoetsen ervoor moet zorgen dat de trein zijn koers niet verliest op het gladde ijs. De beelden die je te zien krijgt, zijn overgenomen uit de film.



Meet the Snow Angels (2 min. 44)
Zo belanden we bij de laatste featurette op disc 2 en jawel hoor, ook deze is enorm kort. Tom Hanks en co. halen hun favoriete kerstherinneringen op. Enkel die van actrice Nona Gaye kon onze interesse opwekken.

THQ Game Demo (32 sec.)
Promotionele trailer voor het Polar Express videospel.

Additional Song (7 min. 4)
Executive producer Jack Rapke verschaft een korte introductie bij dit niet-gebruikte nummer. Deze extra heeft meer te bieden dan alleen het nummer en draait zelfs uit op een verwijderde scène, maar biedt weinig toegevoegde waarde.

Easter Eggs
Voor de liefhebbers van easter eggs, biedt deze tweede disc nog 5 verborgen filmpjes. De lezers onder jullie, die liever niet op zoek gaan, kunnen hier de oplossing vinden.



CONCLUSIE
The Polar Express is een staaltje van technische competentie, maar inhoudelijk gezien, is het een totale teleurstelling. Deze speciale uitgave van Warner bevestigt dat, met een voortreffelijk technisch departement tegenover een gebrek aan inhoud op vlak van bonusmateriaal. Het eindresultaat laat een griezelige indruk na en gaat wat ons betreft aan zijn doel voorbij. Een echte aanrader kunnen we het dan ook niet noemen. Het is misschien dan nog het veiligste om voor de gulden middenweg te kiezen en er een huurbeurt aan te spenderen.