FILM
In 2019 heeft een pandemie de wereldbevolking zo goed als uitgeroeid. Lincoln Six-Echo (Ewan McGregor) leeft in een beschermde omgeving waar alle mensen zo goed mogelijk geïsoleerd worden van de buitenwereld om zo besmettingsgevaar te voorkomen. Het enige lichtpuntje in het droeve bestaan van de mensen is dat er op regelmatige basis een Loterij wordt georganiseerd, met als hoofdprijs een emigratieticket naar een paradijselijk eiland, het laatste plekje op aarde dat niet besmet is. Wanneer Lincolns geheime liefde, Jordan Two-Delta (Scarlett Johansson) de volgende gelukkige is om uitgeloot te worden, gaat Lincoln aan het twijfelen of de wereld zoals die hij kent niet één grote leugen is. En spijtig genoeg krijgt hij gelijk. [spoiler]Want hij en zijn vriendin zijn gewoon koopwaar in een soort van orgaanbank voor rijke stinkerds die "reserve-onderdelen" nodig hebben. En er is geen fucking eiland![/spoiler]

Michael Bay is een household name als het op hersenloos spektakel neerkomt, zonder daarom over uitmuntende films als The Rock denigrerend te willen doen, maar dat de man ook soms films met een boodschap maakt wordt met The Island zwart op wit bewezen. Het zeemzoete laagje van Pearl Harbor wordt in deze The Island er radicaal afgekrabd. Alhoewel het verhaal verre van origineel is - hetzelfde gegeven was de basis voor de cultklassieker Logan's Run - zou de film waarschijnlijk door de critici lovender onthaald zijn geweest als Bays naam niet op de aftiteling had gestaan. Onterecht, en je moet de regisseur hier inderdaad krediet voor geven. The Island is sfeervol, met een goed oog voor camerastandpunten en stijl, onderhoudend en stelt inhoudelijk toch tenminste één pertinente vraag over hoe ver de wetenschap mag gaan om op geneeskundig gebied de mensheid te dienen. Een science fiction-actiespektakel mét een boodschap én een duister randje dus. Ook op het acteerwerk is erg weinig aan te merken. Ewan McGregor neemt zijn job as always erg serieus, en weet op uiterst credibele wijze twee rollen neer te zetten die genoeg verscheidenheid bieden om zijn veelzijdigheid te kunnen bewijzen. Scarlett Johansson is van héél ver gekomen sinds haar rol van spoiled brat in The Horse Whisperer, en ook de nevenacteurs, en dan denk ik in de eerste plaats aan de doordringende rol van Djimon Hounsou, weten hun personages perfect te kaderen. Een kleine maar bijtend cynische rol is weggelegd voor Steve Buscemi, die voor het beperkt aantal lijnen tekst toch een redelijk grote stempel op de film kan drukken. Ook een goeie castingkeuze was Sean Bean als onderkoelde schurk met een godcomplex. De regisseur kan met andere woorden rekenen op een solide en doorwinterde cast. Daarnaast grijpt Michael Bay natuurlijk rijk terug naar het soort van formules dat hem altijd succes heeft opgeleverd: kolossale spectaculaire achtervolgingsscènes waarbij ik niet graag betrokken zou zijn als autoverzekeraar geschoten met onscherpe beeldvoering vanuit handheld-camera's. Maar het design blijft natuurlijk knap: door de licht vliegende motoren, een trein die op een soort magnetische sporen leviteert, monorails die zowat op elke hoogte het straatbeeld doorkruisen en een vrachtwagen die na een klap een volledige koprol maakt. Opmerkelijk is dat hij daarvoor een veel bescheidener budget (ongeveer 120 miljoen dollar voor alles bij elkaar) beschikbaar had dan Bay gewoon is.

BEELD EN GELUID
Met een nette 2.40:1-presentatie is deze high definition-release alweer één die hoog scoort. Het kleurpalet ziet er nergens echt natuurlijk uit, maar baadt afwisselend in een ziekelijk steriel blauw in de faciliteit, om dan over te gaan naar een overgesatureerd geel, bijna woestijnachtig warm, eens Lincoln en Jordan in de buitenwereld zijn. Oververzadigd lijkt hier het alomtegenwoordige sleutelwoord. Stilistisch is het nogal een aparte keuze maar het werkt wel. Het contrast ziet er erg diep uit, en de zwarttinten hebben echt wel een vettige schijn over zich, waardoor de wereld nét nog een stukje vijandiger lijkt. Dat de details zeer goed zijn uitgewerkt komt in één welbepaalde scène uitstekend naar voren, wanneer Jordan en Lincoln achtervolgd worden door al wat kan vliegen en rijden tegelijkertijd, en ze laten we zeggen zichzelf verdedigen met de middelen die hen voorhanden zijn. De half-slowmotionshots waarin de wagens alle kanten tegelijk opvliegen en de ruiten in duizenden stukken barsten tonen hoe'n hoge resolutie men met HD kan bereiken. Dezelfde scènes zijn dan ook nog eens goed om de mogelijkheden van de surrounds te onderstrepen. We hebben voor deze review uiteraard de Dolby Digital 5.1 surroundtrack gekeurd, met een hogere bitrate dan de dvd-uitgave, waardoor de actiescènes nog iets geprononceerder overkomen. Een mooie scène waarin je dit kan merken is die waarin er een futuristische trein op luchtkussentjes landt, en toch elk schroefje en moertje meekraakt. De scène waarin Lincoln op zijn motor door het drukke verkeer van Los Angeles vliegt is nog zo'n staaltje dat niet alleen uitmunt in een goeie stevige punch, maar ook nog eens zorgzame verdeling waarin de details gelukkig niet allemaal in het geweld tenondergaan.

EXTRA'S
De enige extra die er op de disc te bespeuren is, is een making of-documentaire van een klein kwartier met nogal promotionele bedoelingen: Michael Bay komt zijn film aanprijzen, we krijgen wat beeldfragmenten als lokkertjes, en enkele cast-en crewleden mogen dan weer eens komen zeggen wat voor een topfilm The Island wel is. Goede wijn behoeft geen krans.

CONCLUSIE
The Island is met gemak als één van Michael Bays beste films te klasseren. De blu-raydisc is qua transfer vermeldenswaardig maar qua bonusmateriaal zou er veel meer over deze film te vertellen zijn dan hier wordt geboden.