FILM
Reena (Nisha Ganatra) is een Hindoestaanse meid die woont en werkt in the Big Apple. Reenas leven staat in het teken van vrouwen en kunst. Als henna-artieste beschildert ze vrouwen met sierlijke Indische patronen waarna ze hen naakt fotografeert. Tot grote ergernis van haar familie, met op kop haar moeder Meenu (Madhur Jaffrey), heeft Reena bovendien een relatie met Lisa (Jill Hennessy), een eerder losbandig type dat nu voorgoed voor Reena gekozen lijkt te hebben. Ook Sarita (Sakina Jaffrey) is niet echt te spreken over de lesbische geaardheid van haar zus. Wanneer Sarita, kort nadat ze met haar vriend Mitch (Nick Chinlund) in het huwelijksbootje is gestapt, ontdekt dat ze geen kinderen kan krijgen, stelt Reena onverwacht voor het kindje te dragen. En wat aanvankelijk een goed idee leek om de familiebanden wat strakker aan te trekken, lijkt iedereen verder uit elkaar te drijven...

Chutney Popcorn vertelt wat er te vertellen valt in een 90-tal minuten, wat meer dan voldoende is. Het verhaal komt redelijk goed op gang eens de verschillende karakters uitgetekend zijn, maar je voelt al snel waar regisseuse/scenariste Nisha Ganatra (die na het afhaken van de leading lady dan maar zelf in de huid van Reena kroop) naartoe wil. Het is één en al open deuren intrappen en clichés uitwerken. De traditionele Hindoestaanse moeder wil in haar conservatief zijn niet weten van haar dochter met een handicap en gaat compleet door het lint wanneer ze ontdekt dat deze even draagmoeder wil spelen voor haar zus, die er tot dat moment een perfect huwelijk op na leek te houden. De relaties krijgen ook een flinke deuk door de baby die op komst is: Mitch groeit dichter naar Reena toe, terwijl het voor Lisa allemaal teveel wordt en zij even op adem dient te komen op het thuisfront. Tot overmaat van ramp is het wereldje van Reena erg bekrompen, en speelt het zich hoofdzakelijk af in downtown lesboland. Niet bepaald boeiende cinema. De overwegend vrouwelijke cast (op Mitch en de straatverkoper na) is best in goede doen, (met een dikke pluim voor de Madhur Jaffrey), maar daar is dan ook alles mee gezegd. De fotografie is niet baanbrekend, maar eerder alledaags, waarbij de beschilderingen mooi in beeld gebracht en de zwart-wit foto’s (tot vervelens toe) geaccentueerd worden. Met de titel Chutney (een kruidig Indisch sausje op basis van ondermeer kokosnoot, water en zout) Popcorn wil Ganatra duidelijk maken dat oost en west best een leuke mix kan geven. Jammer genoeg had het sausje best wat pikanter mogen zijn…

BEELD EN GELUID
De film staat in een 1.33:1-beeldformaat op de dvd. De beeldkwaliteit is niet bepaald indrukwekkend te noemen. De kleuren zijn niet echt helder en de scherpte, het contrast en de zuiverheid zijn slechts van een middelmatige kwaliteit. Op de dvd krijgen we enkel de Dolby Stereo 2.0 soundtrack te horen, maar toch zijn de dialogen en de soundtrack prima.

EXTRA'S
In tegenstelling tot wat aangekondigd werd, is er geen spoor van de trailer terug te vinden.

CONCLUSIE
Soms kom je van die independent filmpjes tegen waarvan je denkt, "Hé, dit lijkt wel wat..." Chutney Popcorn is er zo eentje. Een origineel uitgangspunt en leuke invalshoeken moeten het geheel goed doen smaken. Jammer dat het dan uitdraait op iets waar je je buik al van vol hebt...