ACHTERGROND
Wijlen Shintarô Katsu (de 66-jarige acteur stierf op 21 juni 1997 ten gevolge van keelkanker) vertolkte het legendarische Zatoichi-personage uit de boeken van auteur Kan Shimozawa voor het eerst in Zatôichi Monogatari (Engelse titel: The Tale Of Zatoichi) uit 1961. De film groeide uit tot een groot succes en de film kende tientallen sequels. In totaal speelde Shintarô Katsu in 26 Zatoichi-films mee en in de gelijknamige televisieserie.

Onder de 'Asiamania Classics'-vlag komt distributeur A-Film op de proppen met telkens twee karakteristieke originele Zatoichi-films op een schijfje.

FILM
Zatoichi At Large (1972)
Zatoichi (Shintarô Katsu) is zoals steeds op de dool door het Japanse platte land. Onderweg stuit hij op een zwangere vrouw die ten prooi valt aan een sinister figuur. De blinde masseur kan deze bandiet met zijn ongekende zwaardtechnieken wegjagen, maar de vrouw is dodelijk gewond. Ze kan nog net de baby baren voor ze bezwijkt aan haar verwondingen. Zatoichi zweert dat hij het pasgeboren kind naar de vader zal brengen. Door deze goede daad mengt hij zich echter in een hevige strijd van een familie tegen de meedogenloze bende van de corrupte en op machtsbeluste baas Tetsugoro (Rentaro Mikuni)...

Deze 23ste Zatoichi-prent betekende voor regisseur Kazuo Mori een welgekomen terugkeer naar de legendarische franchise. Voordien maakte de talentvolle cineast Zatoichi 2: The Return Of Masseur Ichi ('62) en Zatoichi And The Doomed Man ('65), en het valt op dat hij weet hoe je het populaire karakter moet benaderen. Regisseur Mori heeft de teugels dan ook duidelijk strak gehanteerd, wat resulteert in werkelijk knappe beeldcomposities en originele doch gewelddadige actiescènes – die hier en daar zelfs bijna pure poëzie zijn! De choreografie is een lust voor het oog en de montage is feilloos. Het sfeervolle verhaal is boeiend verteld, met een erg vlot tempo. Ook het acteerwerk is weer dik in orde! Shintarô Katsu is zoals steeds een plezier om bezig te zien als het titelpersonage, maar de Zatoichi-kenners onder ons zullen nog een bekende kop zien – namelijk karakteracteur Rentaro Mikuni. Deze keert enkele jaren na het geslaagde Zatoichi The Outlaw ('67) terug naar de reeks om opnieuw – weliswaar dit keer als baas Tetsugoro - het leven van Zatoichi zuur te maken. Eén van de beste uit de reeks!

Zatoichi In Desperation (1972)
Door een enorm ongelukkige samenloop van omstandigheden is de blinde Zatoichi (Shintarô Katsu) verantwoordelijk voor de dood van een oud vrouwtje. Terwijl hij zoals vaker op de vlucht is voor al wie zijn hoofd op een plaatje wil aanleveren voor een beloning, wil Zatoichi koste wat kost de dochter vinden van de oude vrouw. Via omwegen komt Zatoichi erachter dat haar naam Nishikigi (Kiwako Taichi) is en dat ze een duurbetaalde doch diep ongelukkige vrouw van lichte zeden is. De gewiekste masseur wil Nishikigi niet alleen inlichten over zijn tragische daad, maar Zatoichi is er ook van overtuigd dat hij haar kan helpen door haar vrij te kopen. Uiteraard verschijnt al snel de plaatselijke Yakuza-baas - zijnde Mangoro (Asao Koike) - op het toneel die een heel ander scenario in gedachte had voor Nishikigi. Hoog tijd voor Zatoichi om zijn dodelijke wapenstok ter hand te nemen...

Begin de jaren zeventig stond Shintarô "Zatoichi" Katsu helemaal aan de top van de Japanse filmindustrie. Al snel wilde hij zijn kunnen ook achter de schermen etaleren. Niet alleen sloeg Shintarô Katsu aan het produceren en schrijven, maar al snel wilde de superster ook zijn kans eens wagen in het regisseursstoeltje en de aflevering nummer 24 leek hiervoor het uitgelezen project. En we moeten toegeven dat Katsu dat helemaal niet slecht heeft gedaan! Zatoichi In Desperation heeft een heerlijk retro jaren zeventig-sfeertje, inclusief de coole soundtrack en ieders favoriete masseur annex 'badass' is zoals vanouds goed op dreef. De actiescènes zijn dik in orde, met knappe montage en bloederige zwaardduels. Het is een verademing om te zien dat de regisserende Shintarô Katsu er niet voor terugdeinst om de film de nodige hardheid en realiteit mee te geven. Helaas had de man geen al te goede scenarioschrijver in dienst voor Zatoichi In Desperation, want het verhaal is helaas niet gespeend van plotgaten en duiken er diverse subplots die niets bijdragen aan de film en uiteindelijk helemaal nergens toe leiden. Gelukkig voor hem had Shintarô Katsu voor zijn volgende regieprojecten andere schrijvers ter beschikking. Dus voor al wie even blind kan zijn voor de aanwezige scenariogaten en nutteloze subplots is deze Zatoichi 24 nog steeds vlijmscherp entertainment!

BEELD EN GELUID
Het anamorfisch uitgevoerde 2.35:1 beeld ziet er gezien de leeftijd van de twee films prima uit. Er zijn geen echte uitschieters en de kwaliteit van beide producties is vergelijkbaar. Scherpte en diepte zijn over het algemeen prima, met af en toe een soft fragment (vooral bij Zatoichi In Desperation!). Het contrast ziet er bij beide goed uit, met solide zwarttinten, en de kleuren ogen op hun beurt warm en natuurlijk. Sporadisch komen er wel nog kleine vuiltjes, wat filmgrain en is een enkele beeldflikkering voorbij, welke verraden dat je naar een oudere film aan het kijken bent. Digitale compressiefoutjes hebben we niet direct kunnen waarnemen. Wel hebben we bij Zatoichi At Large wat ghosting-effecten opgemerkt. De Japanse Dolby Surround 2.0-tracks klinken zowel bij de eerste als bij de tweede film beperkt, vlak en soms scherp, met gelukkig wel steeds verstaanbare dialogen. Sporadisch is hier en daar er wat lichte ruis en/of kraakjes te horen, maar dat wordt nergens echt dramatisch. Het deed ons tenslotte plezier dat de ondertitels dit keer foutloos waren.

EXTRA'S
Wederom de originele bioscooptrailers van de twee films en promotietrailers van twee andere Zatoichi-films.

CONCLUSIE
Opnieuw twee legendarische Zatoichi-films op één schijfje! De technische specificaties van zowel Zatoichi At Large als Zatoichi In Desperation zijn bevredigend. Verplicht voer voor elke zichzelf respecterende fan van de Aziatische cinema!