FILM
Het leven zit vol mysteries. Ze zijn weliswaar niet allemaal belangrijk, laat staan waarom we er ons hoofd over zouden breken. Maar toch, als filmliefhebber kun je je bijv. afvragen wat het nut is van een film als Adieu Berthe. Meer zelfs, waarom hemelen bepaalde recensenten dit soort onzin op? Dergelijke rommel jaagt niet alleen het volk uit de bioscoop, het plaatst eveneens de filmjournalisten in een verloren ivoren toren (en de echte filmfans hopen zelfs dat ze er nooit meer uitraken). Film is kunst of gewoon liefde voor cinematografische schoonheid. Cinema moet je meevoeren naar een fantasiewereld, je soms met de neus op de harde realiteit drukken, opgaan in de ideeën van de maker...maar als cinema vervelend wordt of erger nog, als filmcritici van saaiheid kunst maken, dan is er een groot probleem.


Is deze Franse komedie dan zo'n draak van een film? Jawel, de 96 minuten duren een eeuwigheid en daar zit het debiele verhaal voor zeer veel tussen. Armand Lebrecq (Denis Podalydès) kan in zijn leven maar geen keuzes maken. Hij schippert tussen zijn minnares en zijn vrouw. Op zijn veertigste weet hij nog steeds niet of hij als apotheker of als goochelaar door het leven wil gaan. Ook als zijn oma sterft wordt de man met een heleboel dilemma's geconfronteerd. Zijn schoonmoeder wil een hypermoderne begrafenis, maar omdat de Twilight-methode massa's geld kost, wil de krenterige Armand het liefst van al zijn grootmoeder op de meest eenvoudige (lees goedkope) manier begraven. Als Armand naar het bejaardentehuis trekt om de spullen op te halen van zijn grootmoeder, ontdekt hij dat ook zij bezeten was door de goochelkunst.


Adieu Berthe was in Frankrijk ook "bekend" als L'Enterrement De Mémé. Desalniettemin slaagt regisseur Bruno Podalydès er nooit in om zijn film een seconde grappig te maken. De burleske humor roept wel wat herinneringen op aan La Fée van Dominique Abel. Helaas is de humor van Adieu Berthe saai en ongeïnspireerd. Is een begrafenisondernemer die voor zijn urnes thermoskannen gebruikt een grappige situatie? Lig je plat van het lachen als je plots een doodskist met afstandsbediening ziet? Bovendien gaan de dialogen werkelijk nergens over. Iedereen heeft zijn eigen smaak, maar Adieu Berthe is eigenlijk niet beter dan pakweg Police Academy. Alleen wordt deze miskleun in een cinefiel (lees vervelender)  jasje gestoken. Adieu Berthe is gewoon (ondanks zijn veelbelovende titel) rotslecht en waarschijnlijk één van de saaiste films die momenteel in de winkelrekken ligt.


BEELD EN GELUID
Gelukkig kunnen we wel wat goeds over de beeldkwaliteit schrijven. Alle scènes zijn loepzuiver, de kleuren erg natuurlijk en we hebben geen enkele storing gezien. Zo moet een dvd in 2013 eruit zien, alleen jammer van die rotfilm natuurlijk!

EXTRA'S
Op het eerste gezicht denk je dat er heel wat extra's op dit overbodige schijfje te vinden zijn, doch dat is niet het geval. De meeste extra's zijn niet meer dan wat foto's en een trailer. De Trukendoos is een filmpje van tien minuten waarin je (tja) goocheltrucs ziet.


CONCLUSIE
Adieu Berthe lijkt op papier een zeer leuk idee. De begrafenis van een vergeten oma op een absurde manier. Helaas zijn zowel de regie als het scenario saai. Na tien minuten wil geen zinnig mens dit vehikel nog uitkijken. Volstrekt overbodig. Voer voor arthousecinefielen die de betekenis van cinema vergeten zijn.