FILM 
Jordanië is één van de weinige landen waar er weinig of geen sprake is van filmcultuur. Captain Abu Raed is de eerste Jordaanse speelfilm in 35 jaar tijd en omdat men het ijzer wilde smeden terwijl het nog heet was, is de prent meteen ook de eerste Oscarinzending in de Jordaanse “filmgeschiedenis”. En eigenlijk vertellen we daarmee meteen een halve leugen, want deze aangename prent is eigenlijk wereldcinema met een Amerikaans tintje. Hoofdrolspeler Nadim Sawalha speelde al in tientallen Hollywoodhits mee (van de Bondhit The Living Daylights tot Syriana), de producer is een Amerikaan en er stroomt zelfs Amerikaans bloed in de aderen van de Jordaanse cineast Amin Matalqa. Dat merk je eigenlijk ook wel in het resultaat, want Captain Abu Raed is wereldcinema op zijn Amerikaans. En neen, dat is niet eens zo slecht!

Het verhaal van deze film is uiterst eenvoudig, maar heeft achteraf toch een diepe impact op de kijker. Abu Raed (Nadim Sawalha) werkt als schoonmaker op de luchthaven van Amman. De oude man heeft niets meer in zijn leven. Hij heeft zijn echtgenote verloren en ook zijn zoon is er niet meer. Als hij thuiskomt spreekt hij tegen de foto van zijn overleden partner, de herinnering aan haar is het enige wat hem recht houdt. Plots komt daar verandering in als hij in een vuilnisbak een verloren pilotenpet vindt. Hij neemt het hoofddeksel mee naar huis en plotseling denken de kinderen uit zijn buurt dat de oude Abu piloot is. De man protesteert aanvangkelijk, maar besluit toch na een tijdje om het onschuldige spelletje mee te spelen. Hij vertelt aan de kinderen allerlei verzonnen verhalen over wat hij tijdens zijn "vluchten" heeft gezien. Tijdens de gesprekken doet Abu schrijnende ontdekkingen, zo wordt één van de kinderen dagelijks door zijn vader mishandeld.

Sommige critici hebben deze film een beetje ondergewaardeerd door hem het etiket feelgoodfilm op te kleven. Alhoewel je daar ontegensprekelijk enkele kenmerken van terugvindt, is Captain Abu Raed wel meer dan dat, want al bij al toont Amin Matalqa in de eerste plaats (evenwel op een speelse manier) de armoede van de Jordaanse bevolking. De prent heeft wel een licht toontje, toch zal iedere kijker op het einde naar adem happen. Grootse cinema is Captain Abu Raed niet, wel zeer aangename.

BEELD EN GELUID
Wie goede arthouse tegen een zacht prijsje in zijn collectie wil komt zeker aan zijn trekken met de Award Winning Cinema-reeks van Homescreen. Jammer genoeg worden deze releases alleen maar op dvd uitgebracht, maar ondanks hun goedkope prijs gaat het vaak om puike transfers. Dat is ook het geval met Captain Abu Raed. De kleuren zijn prachtig omlijnd, alles is haarscherp en van technische mankementen is er absoluut geen sprake. Over het geluid valt maar weinig te vertellen, want op wat Arabische achtergrondmuziek na is Captain Abu Raed vooral een dialoogfilm.

EXTRA'S
Er staat geen bonusmateriaal op deze disk.

CONCLUSIE
Captain Abu Raed is een onderhoudende Jordaanse prent waarin je de aloude combinatie van een lach en een traan terugvindt, of om het cinematografisch te vertalen: een niet onaardige cocktail van wereldcinema en Hollywood.