DVDInfo.be - Besprekingen

:: BESPREKINGEN ::

DVDInfo.be >> Bespreking >> OVERGAVE, DE

OVERGAVE, DE

Bespreking door: Didier - Geplaatst op: 2015-06-09

FILM

Echt verwonderen doet het ons niet, maar toen E.L. James in korte tijd multimiljonair werd door het schrijven van Fifty Shades Of Grey, verschenen er uiteraard ontelbare copycats op de kust. In Nederland was dat de Floor-trilogie, niet geschreven door een vrouw die in het geniep wilde erotische dromen heeft, wel door ene Renee van Amstel die in het echte leven gewoon René Brouwer heet en gespecialiseerd is in het schrijven van reisgidsen. Zonder dat we ook maar één pagina hebben gelezen, durven we luidop stellen dat dit pulp van de zuiverste soort is. Niet voor Paul Ruven. In Vlaanderen kennen we gelukkig deze kerel niet, maar in Nederland staat hij bekend als een filmmaker die graag geld verdient door schaamteloos buitenlandse films te kopiëren. We zijn niet brutaal, Ruven schreef er zelf een boek over (Rijk Door 1 Zin - Het Gouden Filmidee). Als men het in Hollywood doet, waarom niet in het land van Oranje?, denkt wellicht Ruven. Zijn bekendste voorbeeld is Het Bombardement van Ate De Jong, waarvoor hij het scenario schreef en waarin we konden zien dat Jan Smit niet alleen een afgrijselijke zanger is, maar ook een belabberd acteur (en dan blijven we nog zeer beleefd!) Je zal niet gauw een positieve recensie over dit oorlogsdrama lezen, en dat zal al even moeilijk zijn bij De Overgave, door Ruven zelf geregisseerd. Het filmpubliek bedankte de makers met een score van 1 op 10 op IMDb (jawel) en het eindresultaat bleek zo slecht dat bijna alle Nederlandse filmzalen weigerden om hem in hun programma op te nemen.

En dan het verhaal? We zouden natuurlijk net zoals Ruven gewoon de inhoud van Fifty Shades Of Grey kunnen kopiëren, maar we hebben net iets te veel respect voor ons lezerspubliek (nu ja, we gaan ervan uit dat jij deze recensie nog aan het lezen bent!) Tim (Rick Engelkes) is een acteur die de roman De Overgave Van Floor wil verfilmen. Ook hier is geen enkel spoor van schaamte, zelfs de scenarioschrijvers deinzen er niet voor terug om toe te geven dat het boek gewoon een kopie van Fifty Shades Of Grey is. Tim is op zoek naar de ideale actrice, die bereid is om zich volledig over te geven (ja, lieve DVDInfo-lezertjes, zo waar de link naar de titel!) De man heeft blijkbaar zeeën van tijd, niet minder dan zes maanden lang keek hij door zijn raam naar de serveerster Eva (Sheena Tchai). Zijn besluit staat vast: zij is de geknipte actrice om Floor te vertolken. Eva oppert dat ze niet kan acteren (en dat kan ze ook niet!), maar zo lang ze bereid is om met zweepjes en kaarsvet te spelen, is dat geen handicap. Moeten we nog doorgaan?

Niet het onderwerp is een probleem, per slot van rekening is Emmanuelle van Just Jaeckin een vrij goede film, het is alleen de manier waarop. We wisten zeer goed dat we De Overgave niet in de lader moesten duwen voor zijn verhaal, maar zelden zagen we acteurs zo houterig spelen als in dit vehikel. Je kan het Sheena Tchai niet echt kwalijk nemen dat ze geen Meryl Streep is, want zeg nu zelf wat moet je met een zin als “Boeken lezen is toch fantasie en films is toch gewoon beeldjes kijken?” Schabouwelijke dialogen en ook nog eens een regiestijl die veel lijkt op de vehikels op de films van Shannon Tweed, mocht je je deze vrouw nog herinneren. En dan die clichés! Zowat elk shot lijkt op een kalender die geen mens in zijn kamer wil phangen. Je weet wel: de macho die zijn kletsnatte T-shirt over zijn gespierd bovenlijf uitwringt (en nog wel in zwart-wit!) Het zit allemaal in De Overgave. Nederlandse recensenten schreeuwden moord en brand dat deze onzin met subsidies is gedraaid. En of ze gelijk hebben!

BEELD EN GELUID

De makers doen er wel alles aan om je te doen geloven dat De Overgave een Nederlandse versie van Fifty Shades Of Grey is. Dat is misschien wel zo, alleen is de film van Sam Taylor-Johnson er eentje uit de Universal-stal, terwijl deze poging van Paul Ruven eerder op een televisiefilm uit de jaren 90 lijkt. Storingen zijn er niet, maar de kleuren zijn allesbehalve mooi te noemen. Bovendien vond Ruven het nodig om in zijn vehikel te pas en te onpas zwart-witbeelden in te lassen. Het zou ons niet verwonderen dat Ruven dat zelf een geniale ingeving vond, helaas liep er blijkbaar niemand op de set rond die de arme man kon vertellen dat De Overgave er daardoor nog meer gedateerd uitziet. De geluidsband heeft een Dolby Digital 5.1-geluidsband. Er is Nederlandse ondertiteling aanwezig, kwestie dat je tussen het vele gekreun ook de idiote dialogen kan begrijpen.

EXTRA'S
Er staat geen extra materiaal op deze disk.

CONCLUSIE

Mensen die dachten dat Fifty Shades Of Grey het slechtste is wat op je netvlies kan worden geprojecteerd moeten we teleurstellen, want die hebben wellicht de Nederlandse variant nog niet gezien!