SERIE
Begin 1957 bevalt Monika Schöllack (Sonja Gerhardt) helemaal op haar eentje van een dochtertje, Dorli (Alma en Smilla Löhr). Helemaal over haar toeren weigert ze de naam van de vader te noemen, en tegen dat de anesthesie is uitgewerkt, is het kind haar al afgenomen. Moeder Caterina (Claudia Michelsen) kan er echter een stokje voor steken dat het kind in een weeshuis terecht zou komen, en ze heeft haar andere dochter, Helga (Maria Ehrich), naar voren geschoven als pleegmoeder. Dat komt netjes uit, want zo kan ze samen met haar man Wolfgang von Boost (August Wittgenstein) het gelukkige modelgezinnetje spelen, en valt het voor de buitenwereld niet zo op dat Wolfgang een homo is. Monika is uiteraard niet gelukkig met die situatie, maar ze heeft niets te willen. Samen met Alfred Donath (Trystan Pütter) staat ze op het punt door te breken als het muzikale duo Nicky en Freddy, en hun eerste single, Rock'n'Roll Fever, is alvast gestegen naar het nummer vier van de hitparade, wat onder meer enkele televisieoptredens oplevert.




Tijdens die televisieoptredens wordt het duo benaderd door filmregisseur Kurt Moser (Ulrich Noethen). Voor de oorlog maakte Moser vooral propagandafilms waarin de nazi's verheerlijkt werden, maar hij is op de één of andere manier door de mazen van het net van de repressie geglipt, en hij moet zich nu bezighouden met het "lichtere" genre, iets waar hij op neerkijkt. Er zijn plannen om een musical, Nicky und Freddy machen Musik, te draaien, en de casanova Moser werpt zich voor de voeten van Caterina, maar toch kan hij bij Monika zijn poten niet thuishouden, wat hem alvast een flink knietje in zijn kruis oplevert. Met Freddy gaat het inmiddels van kwaad naar erger: hij schaamt zich voor zijn joodse afkomst, kerft met een mes het getatoeëerde nummer uit zijn arm, maar vooral heeft hij schrik om te getuigen tegen voormalige SS-kopstukken wanneer hij door een advocatenbureau benaderd wordt dat een groot proces tegen de nazi's voorbereidt.




Om een lang verhaal kort te maken: tussen Monika en Freddy wordt het niks, tenzij dan als tv-koppel, compleet in dirndl en lederhosen. Als klap op de vuurpijl flapt Monika het tijdens de filmpremière eruit dat zij een buitenechtelijk kind heeft en dat Freddy joods is. De verbijstering bij het publiek is groot, en het koppel valt uit de gratie. En dan zwijgen we nog van Wolfgang en Helga, want vooral die laatste vindt het toch niet zo heel leuk meer dat haar adoptiefdochter naar haar smaak plots niet Arisch genoeg meer is. De wonderen zijn nochtans de wereld niet uit: Helga is zwanger geraakt van Wolfgang, en met de komst van een tweede kind hoopt Monika dat het koppel haar haar eigen dochter zal teruggeven. Wolfgang heeft echter intussen een relatie met de Oostberlijnse advocaat Hans Liebknecht (Andreas Pietschmann), en dat hangt natuurlijk als een zwaard van Damocles boven het gezinnetje.




Monika heeft daarentegen nog wel gevoelens voor Joachim Franck (Sabin Tambrea), de man die haar op het huwelijksfeest van Helga verkracht heeft. Stockholm-syndroom, zullen we maar zeggen. Joachim is vanuit het buitenland teruggekomen om de leiding van het bedrijf van zijn vader Otto (Markus Boysen) over te nemen, want die laatste is zo dement als een vijs geworden, en verkeert nog af en toe in de waan dat de Tweede Wereldoorlog nog niet voorbij is, getuige zijn adoratie voor Hitler. In één van zijn zeldzame heldere momenten schiet hij zichzelf voor het hoofd, echter niet voordat hij 52 procent van de aandelen van zijn wapenfabriek aan Joachim heeft overgedragen. Die wil het fabriek omvormen tot een fabriek voor onderdelen voor levensmiddelenverwerkende machines, maar hij stuit op het verzet van zijn raad van bestuur, die de aandelenkoersen zien kelderen. Een huwelijk met Monika zit er echter ook niet in, omdat Joachim de verzorgster en secretaresse van zijn vader, Ninette Rabe (Laura de Boer), heeft zwanger gemaakt, en zijn eergevoel zegt hem te trouwen.




Welk huwelijk helemaal naar de knoppen is, is dat van zus Eva (Emilia Schüle). Haar echtgenoot, professor Fassbender (Heino Ferch), is een bullebak die er onder meer niet tegen kan dat Eva ambities heeft om auto te leren rijden. Van hun kinderwens komt er ook al niet veel meer in huis, en de professor ontploft van jaloezie als Eva nog maar vriendelijk lacht naar een pompbediende van een tankstation. Monika heeft met haar platencontracten intussen genoeg geld verdiend om een appartementje voor Eva te huren, waar ze buiten bereik van Fassbender is, maar Eva wil op haar eigen benen staan, en aangezien al haar beroepsmogelijkheden als verpleegster door de professor vakkundig afgeblokt worden, is er voor een vrouw van de wereld nog maar één manier om geld te verdienen. U mag raden met welk beroep.

Ku'damm '59 is uiteraard het vervolg op Ku'damm '56, en vertelt het vervolg van de belevenissen van moeder en drie dochters Schöllack in een tijdperk waarin de Berlijnse muur er weliswaar nog niet stond, maar de politieke spanning te snijden was. In wezen is het een verhaal over onvervulde liefdes: geen van de drie dochters schijnt haar liefdesleven op orde te hebben, en gooi daar nog wat buitenechtelijke kinderen en prostitutie in de mix, en je hebt een explosieve cocktail die vroeg of laat zijn kracht toont. Ten opzichte van het eerste deel wordt de suspension of disbelief een stuk moeilijker, want scenariste Annette Hess draait het verhaal in wel héél bijzondere bochten. Daartegenover staat dat ze beweert dat ze de verhalen mee heeft gekregen van haar ouders, en wat je alleszins niet kan doen, is haar beschuldigen dat ze qua scenario goedkope clichés opzoekt. De dansschool is dit seizoen wat naar de achtergrond geschoven, in die mate zelfs dat het antieke instituut op het einde van dit seizoen door Freddy en zijn maten wordt verbouwd tot een soort nachtclub met een jungle-thema. De tijdsgeest mag dan weliswaar wat veranderen, vele zaken doen dat ook niet, zoals de houding tegenover homoseksuelen - Wolfgang ontsnapt ei zo na aan een razzia door de politie - of de primitieve therapieën die voor geestelijke gezondheidszorg doorgaan.




Wat ook een rode draad is, is dat de drie zussen proberen te ontsnappen aan het patriarchale diktaat van de maatschappij. Vooral Eva heeft hier last van, omdat haar echtgenoot zichzelf beschouwt als haar heer en meester, maar ook Nicki vangt op de familierechtbank bot wanneer ze de voogdij voor haar kind wel kan schudden, alhoewel het op het puntje van haar tong ligt om Wolfgang te beschuldigen van homofilie. Het helpt natuurlijk niet dat Freddy ladderzat op de rechtbank verschijnt en - eerlijk is hij wel - aangeeft dat er niemand een ongeschiktere vader zou zijn voor Dorli dan hijzelf. Hoe dan ook heeft ZDF weer middelen in deze prestigieuze reeks gestoken, en is het vooral jammer te noemen dat Europese producties zoals deze worden ondergesneeuwd onder de Angelsaksische reeksen waarvan je er op Netflix dertien in een dozijn vindt.

BEELD EN GELUID
Ook hier weer krijgen we van Lumière een mooie dvd; voor een Blu-ray zal u naar Duitsland moeten uitwijken en het moeten stellen met Duitse ondertitels. De kleuren zien er wat onderdrukt uit, maar passen goed binnen het tijdskader. Alhoewel het aantal locaties beperkt blijft - kennelijk ontmoeten alle koppeltjes in het Berlijn van 1959 elkaar op hetzelfde plein - wordt er toch moeite gedaan om mooie shots te maken van de locaties. Wild van de rock en roll-muziek van de fifties word ik niet bepaald, maar in de Duitse Dolby Digital 5.1-geluidstrack vindt u naast heldere dialogen ook een score van Joo Fürst, Maurus Ronner, Christian Biegai en Anna Kühlein die bij momenten op het werk van Thomas Newman lijkt. De drie afleveringen van elk anderhalf uur zijn eens te meer over twee schijven verdeeld, met in aflevering 3 nogal een storende layer change.




EXTRA'S
De disks starten beide opnieuw op met een ergerlijke cross-promotionele trailer met reclame voor andere reeksen van Lumière. Moet dat nu werkelijk bij het opstarten?

CONCLUSIE
Ku'damm '59 borduurt voor op de eerdere reeks Ku'damm '56, met een merkwaardig verhaal dat soms bijzondere bochten neemt, maar toch ongemeen blijft boeien. De reeks past perfect in het aanbod van de betere Europese serie waar Lumière patent op heeft.