:: BESPREKINGEN ::
DVDInfo.be >> Bespreking >> COLLEGA'S, DE - SEIZOEN 2
COLLEGA'S, DE - SEIZOEN 2
Bespreking door: Werner - Geplaatst op: 2006-03-03
SERIE
De tweede reeks van De Collega's begon, na het ongeëvenaard kijkcijfersucces van de eerste reeks, onder een zeer gunstig gesternte. In de vorige reeks zagen we hoe de huwelijk van onderdirecteur Philemon Persez (René Verreth) finaal op de klippen liep, wat voor deze tweede reeks een voedingsbodem is voor één van de belangrijkste rode draden: Persez geraakt nogal stevig aan de drank, en wanneer directeur Thienpondt (Bob Van der Veken) vervolgens zijn vakantie opneemt voorafgaand aan zijn overplaatsing, wordt hij niet door Persez vervangen maar door Bonaventuur Verastenhoven (Mandus De Vos). De andere collega's hebben een zodanig grote weerzin van de omhooggevallen kantoorchef dat ze hem op alle mogelijke manieren het leven zuur maken. De enige die niet mee wil doen is vreemd genoeg Verastenhoven's tegenpool, de francofone gangwachter Hilaire Baconfoy (Jacky Morel), die hoopt dat Verastenhoven en zijn moeder borg willen staan voor een lening, waarmee hij een groentewinkel wil overnemen. Ook het privé-leven van Jean De Pesser (Jaak Van Assche) is meer dan hij zelf zou willen in de schijnwerpers komen te staan: zijn eigen huis, zijn verre vakanties en zijn goed studerende kinderen blijken een masker dat is afgevallen wanneer pijnlijk duidelijk is geworden dat zijn zoontje Eddy gehandicapt is. Toch weerhoudt hem dat niet om samen met zijn spitsbroeder, de zelfverklaarde extreem-linkse terrorist Gilbert Van Hie (Tuur Deweerdt) zijn collega's regelmatig een kool te stoven. Er is ook personeelsverloop dit seizoen: secretaresse Betty Bossé (Tessy Moerenhout) moet stoppen met werken om voor haar zieke moeder te zorgen, en na een hele reeks interims die meestal kort daarop hun overplaatsing aanvragen omdat De Pesser zijn handen niet kan thuishouden, belandt uiteindelijk de seutige Kris Berlo (Agnes De Nul) achter de schrijfmachine. Een belangrijke bijrol in de reeks is gaandeweg meer en meer weggelegd voor de nieuwe directeur-generaal (Loet Hanekroot), die dagelijks moet ervaren hoe de directie Thienpondt hét onderwerp van spot is bij de andere directies, niet in het minst bij Thienpondts eeuwige rivaal Ghijsels (Ugo Prinsen). Andere rode draden die door de afleveringen lopen zijn de omzwervingen van secretaresse Mireille Puis (Nellie Rosiers) die in een sekte vol alternativo's terecht komt, en uiteindelijk achterblijft met een leeggeroofde spaarboek, koffiemadam Arabelle (Jo Crab) die vervangen wordt, maar uiteindelijk in volle glorie achter haar koffiezetaparaat terugkeert, en last but not least Jomme Dockx (Manu Verreth), wiens leven dit jaar draait om een gemiste promotiekans en de plechtige heilige communie van zijn oogappel Adelbert.



"Nog drie promoties en ge moogt me bij mijn voornaam aanspreken." Alles wat er verkeerd was aan de manier waarop het personeelskader van overheidsdiensten (politiek) werd ingevuld, maar ook alle meer humane gebaren van solidariteit onder vrienden, zitten vervat in deze reeks kantoorperikelen. Scenarist Jan Matterne slaagde er ook weer in dit tweede seizoen in om de herkenbaarheid hoog te houden, onder meer door het ministerie waaronder de directie Thienpondt ressorteert, nergens bij naam te noemen - alhoewel het, getuige het aan het loket behandelde dossier in aflevering 19 over een verkeerd geplaatste verlichtingspaal, iets met ruimtelijke ordening moet te maken hebben. Een kleine uitschuiver, die het geheel er niet minder bekijkbaar maakt. De voor televisie bewerkte toneelklassieker van het Mechels Miniatuur Theater was in elk geval bij aanvang van dit tweede seizoen behoorlijk boven zichzelf uitgegroeid, en zelfs nu, vijfentwintig jaar na de originele uitzending, blijven de typetjes als simpele klasseerder Jomme Dockx en omhooggevallen directeur Paul Thienpondt nog steeds in het collectieve geheugen van televisiekijkend Vlaanderen ingebrand. Op FC De Kampioenen na is De Collega's waarschijnlijk dé VRT-reeks die het meeste aantal keren is heruitgezonden, alhoewel bij één van de laatste reeksen heruitzendingen men uit de derde reeks [spoilers]de aflevering, waarin het zoontje van Jean De Pesser overlijdt[/spoilers], heeft weggelaten - we hopen dat Bridge Entertainment hier akte van neemt en ons het derde seizoen alsnog zonder missers kan presenteren, zelfs al is de techische kwaliteit van desbetreffende aflevering wat minder. Voor deze tweede reeks zijn de openings- en eindcredits alvast terug aan het geheel toegevoegd, wat niet onbelangrijk is, vermits er bij afleveringen 13 tot en met 19 nog actie na de credits volgt.



De Collega's is, in tegenstelling tot het volgens mij achterlijk puberale en zielloze Het Eiland, géén onderbroekenlol, en bevat een uitgebalanceerde dosis drama. Ze pesten elkaar het bloed van onder de nagels en proberen elkaar voortdurend op sociaal gebied te overbluffen dat het niet meer mooi is, maar als één van hen wordt aangevallen, zetten ze zich collectief in de stekelvarken-positie om de externe dreiging af te wenden. In één welbepaalde aflevering wordt bijvoorbeeld tijdens de zoektocht naar een vermist dossier Persez' drankprobleem pijnlijk duidelijk, wanneer Van Hie zijn laden komt openbreken. Ook in de aflevering waarin een ploeg van de BRT een spotje komt opnemen aan het loket, krijgen de collega's daar een onverwachte klant, waardoor de verhaallijn plots een duik neemt van het éne genre in het andere. De lichtere toon voert echter meestal de bovenhand, wat van De Collega's een goed verteerbare, prettige reeks maakt, met een hoop nostalgie naar de tijd waarin de computer haar intrede nog niet gedaan had in de administratie, waarin een fles champagne nog 350 frank kostte en een wafel acht, en waarin zaken als de dienstplicht en de lokettenkwestie nog hete politieke hangijzers waren.

AFLEVERINGEN
13. De verhuizing
Na een lange en welverdiende (?) vakantie keren de collega's terug naar hun kantoor, maar de geplande verbouwingen hebben achterstand opgelopen, en hun oude, vertrouwde vijfde verdieping is nog verre van klaar. Het vierde verdiep, waar Baconfoy eventueel over een prachtig bodelokaal zou kunnen beschikken, en madame Arabelle over een spiksplinternieuwe cafetaria, is echter al "gereserveerd" door Thienpondt's aartsrival Ghijsels. Baconfoy zou echter Baconfoy niet zijn als hij de mogelijkheid niet zou hebben om de betwiste nota nog ergens "zoek" te maken, zoals in de koffiedras van madame Arabelle... Wanneer de collega's echter hun intrek nemen op de vierde verdieping, begint de ruzie over wie er waar mag gaan zitten.

14. Alainke
Het huwelijk van Philemon Persez staat op springen. In een ultieme poging tot verzoening met zijn vrouw Angèle heet Persez een kind uit de bidonvilles van Parijs, Alainke, in huis genomen, maar Alainke blijkt een ontembaar stukske crapuul te zijn. Madame Arabelle heeft intussen gedaan gekregen dat ze assistentie krijgt in het koffielokaal: de nieuwe serveuse is echter ééntalig Frans, en ze zoekt een slachtoffer om aan het meisje bijlessen Nederlands te geven. Jean De Pesser denkt dat de nieuwe serveuze een knap jong ding is, en biedt zich vrijwillig aan, maar wanneer het een lelijke oude taart blijkt te zijn, probeert hij onder zijn verantwoordelijkheden uit te muizen.

15. De examens
Madame Arabelle is nog altijd niet over de nieuwe openingsuren van de cafetaria heen, en ze stuurt een brief naar de personeelsdienst waarin ze zich beklaagt dat ze te oud is voor dergelijke uren. Het effect daarvan laat zich raden: ze wordt vervroegd op pensioen gestuurd! Directeur Thienpondt heeft het intussen ook niet onder de markt: zijn zoon Theo (Theo Hijzen), die tweede zit heeft, heeft na de deliberatie niets meer van zich laten horen. Ofwel is hij met zijn medestudenten zijn geslaagd zijn aan het vieren, ofwel... hoe dan ook, Thienpondt stuurt zijn ex-lief Betty op zoek naar hem. Wie ook in examenstress zit is Jomme Dockx, die samen met Baconfoy meedoet voor het examen van klerk. Omdat hij meent dat Baconfoy met zijn tweetaligheid een streepje voor heeft, heeft hij duchtig zijn Frans bijgespijkerd. De zenuwen overmeesteren hem echter, en met nog een schepje erbovenop gedaan door De Pesser en Van Hie, poogt hij in een moment van zwakte om van de incorruptibele Verastenhoven, die in de examencommissie zetelt, de vragen los te peuteren.

16. De inspectie
Madame Arabelle praat haar mond voorbij tegen Ghijsels over de verdwenen nota, waardoor zijn directie naar het vijfde is verbannen. Ghijsels wil wraak nemen, en maakt Thienpondt wijs dat de externe inspectie zijn diensten komt doorlichten. Thienpondt meldt zich - zoals het een goeie directeur betaamt - dadelijk daarop ziek, en laat Persez de kastanjes uit het vuur halen. Persez, die net de echtscheiding van Angèle heeft aangevraagd, moet uitzoeken hoe het komt dat sommige dossiers maanden vertraging oplopen, en vooral wie daar de schuld van is.



17. De gijzeling
Twee overvallers die op het gelijkvloers de bank hebben leeggeroofd, verschansen zich op de vierde verdieping en houden zeven leden van de directie Thienpondt gegijzeld. Alleen Verastenhoven, die ziek thuis zit, is aan de dans ontsprongen. De overvallers eisen een wagen en zijn van plan met twee gijzelaars de grens over te steken. Wanneer Theo, de zoon van Thienpondt, aanbiedt om de plaats van zijn vader in te nemen, blijkt die één van de overvallers te kennen.

18. De nieuwe typiste
Betty Bossé neemt haar ontslag, omdat ze voor haar zieke moeder moet gaan zorgen. De directie heeft dus dringend een nieuwe typiste nodig, en op het achtste zitten er nog zes met hun duimen te draaien. Jomme hoopt vurig dat het Marianne (Lea Couzin) wordt, waar hij een oogje op heeft. Wat alle collega's intussen door hebben en Jomme niet, is dat Marianne eigenlijk van hem alleen maar wil profiteren. De eerste nieuwe typiste, Caroline (Nora Tilley), wordt door Jean De Pesser "buitengekust", waardoor Marianne uiteindelijk toch op de shortlist terecht komt. De ander collega's zijn echter van plan om, desnoods op de harde manier, Jomme zijn fout te laten inzien.

19. De bijverdienste
Bonaventuur Verastenhoven loopt met een smile tot achter zijn oren door het bureau. De andere collega's proberen druk te raden waar hij zich zo vrolijk om maakt, en met hun feilloze deductiecapaciteiten (!) houden ze het erop dat hij tot diaken gaat gewijd worden. De waarheid is echter iets helemaal anders: Verastenhoven heeft een programmavoorstel op de BRT geformuleerd met tips voor helder taalgebruik aan loketten, en ze komen het spotje in de kantoren van de directie Thienpondt schieten. Thienpondt is daar allerminst mee opgezet, maar spijtig genoeg denkt de directeur-generaal daar anders over. De dossiers met achterstand stapelen zich intussen op, en wie kunnen ze beter de schuld geven dan Van Hie met zijn verstuike knieschijven?

20. De archiefkamer
Mireille Puis, die met de dag meer en meer opgaat in haar nieuwe sekte, voelt een vreemde aantrekkingskracht uit de archiefkamer op de vierde verdieping komen. In het archief vindt ze een foto van haar grootvader, die kennelijk nog in hetzelfde gebouw heeft gewerkt. Haar dagelijkse "zegeningen" zorgen echter niet voor veel rust op het kantoor: wanneer Jean De Pesser afwezig is en Kris Berlo in zijn plaats op de lotto speelt, en de collega's nog winnen ook, is het natuurlijk ambras. En nog meer ambras staat directeur Thienpondt op te wachten, die te horen krijgt dat zijn zoon Theo als gewetensbezwaarde niet naar het leger wil.

21. De tijdelijken
Met Jomme die thuis ligt met de griep, De Pesser die nog maar eens zijn vals gebit heeft stukgebeten, de vrouw van Baconfoy die in het hospitaal ligt, een als maar aangroeiende stapel onverwerkte dossiers én het feit dat Thienpont als oudste de directeur-generaal moet vervangen, is de directie aangewezen op enkele tijdelijken, die midden in de heksenketel belanden. De andere collega's, Mireille Puis op kop, proberen Persez een beetje toonbaar te maken, madame Arabelle heeft haar mutatie terug naar de directie Thienpondt aangevraagd maar wordt geconfronteerd met een andere tijdelijke die haar plaats heeft ingenomen. Persez en Ghijsels vinden het het geschikte moment om Thienpondt, die loopt te pronken met zijn recente benoeming als ridder in de Leopoldsorde, eens flink terug te pakken.



22. De aprilgrap
De jarenlange traditie wil dat De Pesser en Van Hie de collega's op 1 april eens goed willen beetnemen. Dit jaar viseren ze vooral Thienpondt en Baconfoy, omdat die ervoor gezorgd hebben dat ze in plaats van Jomme Dockx en Philemon Persez naar een cursus brandveiligheid en EHBO moeten. Ze proberen madame Arabelle mee te betrekken in een complot waarin ze zogezegd een EHBO-oefening willen uitvoeren op hun collega's, en ze vervolgens vastgespalkt laten liggen op de brancard. Maar de collega's weten het. En ze weten niet dat De Pesser en Van Hie weten dat ze het weten. Maar die weten niet dat de anderen weten dat ze het weten. Enzovoorts enzovoorts... wie zal er uiteindelijk aan het kortste eind trekken?

23. De groentewinkel
Thienpondt is op vakantie naar Spanje, en hij is van mening dat Persez niet in staat is om hem te vervangen, vandaar dat Verastenhoven als dienstdoend directeur is aangesteld. De andere collega's zien dat niet zitten, en willen er een stokje voor steken. Behalve Hilaire Baconfoy: die wil voor zijn vrouw en zijn drie dochters een groentewinkel overnemen, en is dringend op zoek naar iemand die borg wil staan voor zijn lening. Tot grote verbazing van de Franstalige Brusselaar is de flamingant Verastenhoven bereid om een sociaal gebaar te stellen, alleen moet hij zijn moeder nog kunnen overtuigen van Baconfoy's welwillendheid...

24. Plechtige communie
Nu de interim-vacature voor dienstdoend directeur is openverklaard, is de oorlog tussen Persez en Verastenhoven opengebarsten als een rijpe zweer. Ondanks zijn drankprobleem heeft Persez de steun van zowat de hele directie, behalve dan van Baconfoy. Om Verastenhoven te jennen, hebben de anderen het archief op slot gedaan, zodat het werk niet meer vooruit gaat, net op het moment dat Jomme Dockx afwezig is om een plechtige communie-outfit voor zijn Adelbert te gaan kopen. Alsof dat nog niet genoeg miserie met zich meebrengt, komt er nog een familiekwestie boven ook: de vader van Jomme Dockx, waarvan drie kleinkinderen op dezelfde dag hun plechtige communie doen, probeert de oude familievetes bij te leggen, zodat de hele familie samen één groot feest kan vieren.

25. De vakantie
Met de vakantie in het vooruitzicht schijnt alles op de dienst Thienpondt weer min of meer in de plooi te vallen. Spijtig genoeg willen drie collega's tegelijkertijd trakteren met champagne op hetzelfde ogenblik: Persez, omdat zijn echtscheiding eindelijk rond is en hijzelf de drank heeft afgezworen, met als nieuw doel in zijn leven heeft gesteld dat hij de nieuwe directeur wordt; Thienpondt, die een post op ontwikkelingssamenwerking heeft gekregen, om zijn afscheid te vieren, en Baconfoy omdat hij officieel eigenaar is van de groentewinkel. Maar zelfs in zoiets simpels als het aanbieden van een toast aan de collega's moeten de hiërarchieën gerespecteerd worden... Op dezelfde dag passeert er ook nog een sportdokter op de dienst, die de collega's komt aanraden om een sportieve invulling aan hun vakantie te geven. Baconfoy brengt voor die gelegenheid zijn pijl en boog mee, en daar gebeurt een klein ongelukje mee...




BEELD EN GELUID
Net als de eerste reeks lijdt de tweede onder de tand des tijds. Op verschillende ogenblikken zitten er hikken in beeld en geluid: aflevering 20 begint met een opvallende snelheidsfout, in diezelfde aflevering lijken er rond de 10de minuut een paar frames te ontbreken, en beeldfouten zoals contrastflikkeringen, een zwarte lijn in aflevering 21 (de eerste scène in de cafetaria) en diverse beeldartefacts, zoals printbeschadigingen in de achtergrond van aflevering 24, zijn feitelijk alomtegenwoordig. Dat het hier duidelijk om problemen in de video-master gaat, is zeer duidelijk te merken in aflevering 22: in één welbepaalde scène probeert Van Hie in doodse stilte of hij met zijn kennis van voodoo zijn collega's niet kan "bezweren". Hij prikt echter Verastenhoven in zijn billen, en die laat een luide gil. Die gil is enkele seconden daarvoor en daarachter als een soort van "dubbele echo" te horen, wat een teken kan zijn dat de (magnetische) masters te lang op elkaar hebben gelegen. De scherpte en het contrast zijn over het algemeen niet om over op te lopen, en de naar 2.0 gehercodeerde monotrack vertoont soms sporen van tunneling, bijvoorbeeld wanneer er door een luidspreker in de liften wordt gesproken. Hierdoor zijn niet alle stukken in de diverse dialecten ("Ik spreik gien diallect. Ik spreik Aantwaareps!") even goed verstaanbaar. Toch prefereren we een slechtere kwaliteit zoals hier boven helemaal géén Collega's op dvd. Het feit dat recentere televisiereeksen zoals Witse wel in deftige kwaliteit worden uitgegeven door Bridge, zegt waarschijnlijk meer over de staat van het bronmateriaal. Over het algemeen: een iets betere kwaliteit dan seizoen 1, maar nog altijd een reeks die U eerder in huis zal halen voor de inhoud dan voor de vormgeving.



EXTRA'S
Reeks 1 bevatte als bonusmateriaal nog enkele recente interviews met acteurs uit de reeks, deze tweede reeks bevat enkel op de eerste disc enkele cross-promotionele trailers. Het aantal afleveringen ligt met 13 wel één hoger dan de vorige reeks, én de begin- en eindgeneriek zijn er tenminste niet afgeknipt, wat we erg kunnen appreciëren. Dit geheel in tegenstelling tot de minutenlange cascade aan verplicht te bekijken openingsfilmpjes die je op de duur kots-en kotsbeu bent.

CONCLUSIE
De Collega's is nog altijd met overschot één van de leukste reeksen uit het archief van de B/V-RT(N)-TV1 [schrappen wat op het ogenblik van lezen niet meer van toepassing is]. Verplichte kost voor al wie ooit in overheidsdienst heeft gewerkt, sterk aan te raden voor alle anderen.


cover



Studio: Bridge Entertainment

Regie: Vincent Rouffaer
Met: Bob Van der Veken, René Verreth, Mandus de Vos, Nellie Rosiers, Jaak Van Assche, Tuur Deweerdt, Tessy Moerenhout, Manu Verreth, Jacky Morel, Jo Crab, Agnes De Nul

Film:
9/10

Extra's:
0,5/10

Geluid:
6/10

Beeld:
5,5/10


Regio:
0

Genre:
Tragikomedie

Versie:
Benelux (NL)

Jaar:
1979

Leeftijd:
AL

Speelduur:
508 min.

Type DVD:
SS-DL

Barcode:
8711983480483


Beeldformaat:
1.33:1 PAL

Geluid:
Vlaams Dolby Surround 2.0

Ondertitels:
geen
Extra's:
• Cross-promotionele trailers

Andere recente releases van deze maatschappij