FILM
Michel (Jean-Paul Belmondo) is een Franse kruimeldief die maar al te graag een Amerikaan zou zijn. Hij houdt van de Amerikaanse manier van leven en de coole imago's, alleszins zoals voorgeschoteld in de films die hij te zien krijgt. Hij draagt mooie kostuums, deukhoed en dito zonnenbril. Een echte crimineel is hij niet, hij slentert maar wat rond en tracht hier en daar zijn graantje mee te pikken. Op een dag steelt hij een wagen en knalt hij een agent overhoop. Hij rijdt naar Parijs waar hij de Amerikaanse krantenverkoopster Patricia (Jean Seberg) een bezoekje brengt. Hij wordt verliefd op haar, maar hun relatie is op z'n zachtst gezegd vreemd. Het scenario, van de hand van François Truffaut en Jean-Luc Godard, heeft voorts eigenlijk geen verhaal, we krijgen eerder flarden uit het leven van beide karakters te zien en hoe zij zich gedragen in een reeks van opeenvolgende situaties. Een diepgaande karakterontwikkeling ontbreekt min of meer. Dialogen zijn meestal lang uitgesponnen, maar des te meer boeiend om te volgen. Regisseur Jean-Luc Godard's filmstijl is zeker niet alledaags - de Nouvelle Vague beweging in de Franse cinema waarvan deze A Bout De Souffle de eerste officële film is - en hij gooit alle bestaande regels overboord. De visuele stijl die hij hier hanteert was tijdens die periode origineel en baanbrekend, perfect ondersteund door een ingetogen soundtrack. Godard filmt uit de losse hand en maakt gebruik van jump-cuts, revolutionair in die tijd. Daarbij weten zowel Belmondo als Seberg te overtuigen in hun rollen. Puik werk.



WAT IS "NOUVELLE VAGUE"?
Een woordje uitleg over de Nouvelle Vague-beweging in de Franse cinema is zeker op zijn plaats. Tussen 1958 en 1963 werden in Frankrijk door beginnende cineasten niet minder dan 170 films gerealiseerd, net in een periode waarin het publiek de televisie boven de bioscoop verkoos. Het publiek kon nog moeilijk gemotiveerd worden tot een bezoekje aan de bioscoop. Deze terugval, die zich voordeed eind jaren vijftig, opende perspectieven voor een aantal filmmakers die op deze manier de steeds wederkerende stereotiepe en dure producties van de gekende regisseurs een halt wilden toeroepen. Men zou zich eerder op low-budgetfilms toeleggen. Dit verschijnsel werd omschreven als Nouvelle Vague en heeft zijn oorsprong aan het filmtijdschrift "Les Cahiers du Cinéma" te danken vermits er dankzij dit tijdschrift een forum ontstaan is voor jonge critici met een duidelijke visie. Onder hen bevonden zich regisseurs als François Truffaut, Jean-Luc Godard, Claude Chabrol en Eric Rohmer, die later deel uit gingen maken van een groep cineasten die de kern vormden van deze Nouvelle Vague. Zij werden eveneens deels geïnspireerd door een aantal Amerikaanse B-films waar de stempel van de regisseur stevig werd doorgedrukt ondanks tegenkantingen van de filmstudio die enkel in mainstreamproducten waren geïnteresseerd (wat de dag van vandaag meestal nog het geval is).

Bij de techniek en stijlkenmerken van de Nouvelle Vague springt voornamelijk het gebruik van jump-cuts in het oog, een techniek die door de klassieke filmscholing indertijd als onaanvaardbaar werd beschouwd. De afwezigheid van continuïteit bij de montage is één van de vele elementen die Nouvelle Vague cineasten gebruiken. Andere kenmerken uit deze beweging zijn onder andere de spontane en natuurlijke acteerstijl, improvisatie, filmen op locatie, een natuurlijk ogende fotografie en de vermenging van verschillende stijlen.



BEELD EN GELUID
Films uit de Nouvelle Vague periode zijn low-budgetfilms waarbij regelmatig gebruik werd gemaakt van goedkopere pelicule zoals 16mm. Jean-Luc Godard heeft voor A Bout De Souffle wel 35mm gebruikt. Over de beeldkwaliteit valt niet zo heel veel te vertellen. De film werd 42 jaar geleden in zwart-wit ingeblikt en vertoont zoals verwacht wat ruis en minieme printbeschadigingen. Sommige scènes zijn niet goed belicht wat tijdens de opnames ook de bedoeling was van de regisseur. De geluidstrack klinkt behoorlijk waarbij dialogen duidelijk verstaanbaar zijn. Gezien dit een dialoogfilm is, hoor je naast de muziek alleen de conversaties tussen beide hoofdrolspelers.

EXTRA'S
Wat extra's betreft is het armoe troef, een Bioscooptrailer en een Fotogalerij met filmaffiches en foto's voor en achter de schermen. Een documentaire en interviews met cineasten of filmcritici over de Nouvelle Vague-beweging in de Franse cinema zou zeker een welgekomen extra geweest zijn.

CONCLUSIE
A Bout De Souffle is een absolute klassieker in de Franse cinema, een film die je niet één keer maar best meerdere malen moet bekijken. Of de belevenissen van Michel en Patricia de kijker uiteindelijk zullen bevallen, is een beetje koffiedik kijken. Het is geen commerciële film en dus niet helemaal weggelegd voor het grote publiek. De beeld- en geluidskwaliteit zijn geen toppers, maar dat hadden we gezien de ouderdom van de prent ook niet echt verwacht.