Op het Film Festival van Gent mocht Eran Merav in 2010 de Sabam-prijs voor beste scenario in ontvangst nemen voor zijn debuut Zion And His Brother, waarmee de regisseur zich in elk geval van een dvd-release in de Benelux verzekerde. Het is niet heel duidelijk waarom precies deze film de aandacht trok van de jury, want Zion And His Brother is duidelijk een eerste film, weliswaar van een regisseur die een goed oor heeft voor dialogen en die ook visueel goed wegkomt, maar die uiteindelijk (nog) niet voluit durft te gaan, waardoor z’n prent na een goede start een beetje rondjes draait en met een vrij open einde wordt afgerond.

 

 

Het verhaal begint nochtans veelbelovend als de 14-jarige Zion na een middag aan het strand van Haifa (Israël) vaststelt dat z’n gympies verdwenen zijn. Niemand heeft de dief gezien en dus zit er niets anders op dan z’n moeder om nieuwe te bedelen. Maar die ballon gaat niet op, want daar is volgens de alleenstaande vrouw met nog een tweede zoon, nl. haar 17-jarig zorgenkind Meir, geen geld voor. Op school merkt Zion de dag nadien dat een jonge migrant uit Ethiopië zich van z’n schoenen meester heeft gemaakt, maar als hij de confrontatie aangaat, krijgt hij klappen. Dus schakelt hij z’n oudere broer Meir in, want die is van geen kleintje vervaard en ziet er ook een stuk steviger uit dan de tengere Afrikaan. Samen houden ze zich schuil in de buurt van het bloemenstandje waar de dief na schooltijd een centje bijverdient en na het donker pakken ze hem de gympies af. Het conflict loopt evenwel uit de hand, want Meir blijft de jongen schoppen en met z’n vuisten bewerken. De dag nadien blijkt de jonge Ethiopiër spoorloos te zijn en in de loop van de week deelt Meirs vriendinnetje Zion bijna terloops mee dat er een jongen van school omgekomen is bij een ongeluk. Alleen Zion en Meir weten hoe de vork aan de steel zit en dat geheim weegt als lood op hun schouders.
 

 

Thuis merkt Zions moeder meteen de verandering in haar beide kinderen die ze wijt aan wrijvingen tussen twee opgroeiende tieners en in het bijzonder aan het gedrag van Meir die z’n jongere broertje vaker pest en die voortdurend moeilijkheden maakt over haar relatie met de baas van een autoreparatiebedrijfje uit de buurt. Nu ook Zion voor problemen zorgt en zich nukkig gedraagt, bereikt de crisis in het kleine gezinnetje een hoogtepunt en deelt Eli, de vriend van hun moeder, letterlijk in de klappen, want onder de beschuldigende blikken van z’n jongere broer, gaat Meir pas goed uit de bocht. De geplande verhuis naar de nieuwe flat van Eli gaat uiteindelijk niet door zoals voorzien, want Eli wil Meir onder geen beding in z’n huis en voor Zion is oplossing bedacht waarmee de 14-jarige het helemaal niet eens is.
 

 

In Zion And His Brother neemt regisseur Eran Merav de kijker mee op een achtbaan langs het coming-of-age-proces van twee Israëlische tieners vanaf het moment dat hun relatie onder druk staat wegens een onvoorzien ongeluk waaraan ze allebei op de één of andere manier schuldig zijn, de ene wellicht meer dan de andere, maar eentje dat de buitenwereld hun beslist in gelijke mate zou aanrekenen bij ontdekking. Dus houden ze allebei de lippen stijf opeen, kroppen de frustratie op en reageren zich af op elkaar en op hun omgeving. Jammer genoeg verlaat Eran Merav daarvoor z’n oorspronkelijke plotlijn met als smoesje dat indien ze allebei opgepakt worden hun moeder overgeleverd is aan die rotzak van een Eli, dixit Meir. Moeders vriend is diegene waarop beide jongens vanaf dan hun pijlen richten terwijl de regisseur hun gedeelde geheim over de gestolen gympies en het ongeluk van de Ethiopiër naar de achtergrond manoeuvreert. Dat is een beetje een ongelukkige keuze, want als kijker wil je weten hoe het verhaal over de verongelukte Ethiopiër afloopt en hoe Zion en Meir zich uit deze wel zeer oncomfortabele situatie redden, mocht zulks nog mogelijk zijn.
 

 

De acteerprestaties zijn redelijk. De jonge debutant Reuven Badalov (Zion) brengt het innerlijke gevecht goed tot uitdrukking, vooral in de vele close-ups die de regisseur van hem maakt. Zijn eveneens debuterende tegenspeler Ofer Hayoun (Meir) daarentegen wordt nauwelijks uitgewerkt. Hij is het haantje, de nozem en Eran Merav doet zelfs geen moeite om de kijker in te lichten over hoe het zo ver is kunnen komen of om enige sympathie/interesse voor het personage te wekken. Ronit Elkabetz (de moeder) zag u eerder in La Fille Du RER (2008), maar haar personage is vooral hysterische en kan nooit de schijn wegnemen dat Eli aan de haak is geslagen om financiële redenen. Bovendien is er weinig humor in Zion And His Brother te bespeuren, waardoor een zekere zwaarmoedigheid à la de gebroeders Dardenne (L’Enfant, 2005) van begin tot einde door de film waart. Dergelijke films doen het overwegend goed tot uitstekend op festivals en in kringen van diehardcinefielen, maar scoren meestal veel minder goed in het gewone circuit.

Zion And His Brother scoort goed qua beeldkwaliteit, zij het dat in de donkere scènes alle details verloren gaan. De buitenopnamen zijn zonovergoten en kleurrijk en de keuze om met tegenlicht te filmen zorgt voor interessante perspectieven. Van ongerechtigheden is geen sprake.De muziek is schaars en zeer onopvallend aanwezig en de keuze voor een stereospoor is verdedigbaar.

Een aantal Andere Trailers, o.a. voor Brick Lane.

 

Zion And His Brother is een loodzwaar drama van debuterend regisseur Eran Merav. Waarom het ongelijke scenario in Gent werd bekroond met de prijs voor beste scenario is onduidelijk, want de productie lost de verwachtingen niet in. Technisch is de release in orde, de bonussectie is jammer genoeg zo goed als helemaal leeg.