Living Colour Entertainment herneemt regelmatig films uit de oude doos die al eerder door Warner op de markt zijn gebracht. Ook Cabin In The Sky is zo'n release. Daarom wordt de originele bespreking van de film hieronder overgenomen. Deze reviewer hoopt alvast dat Living Colour zich ook gaat wagen aan klassieke prenten die Warner niet in regio 2 uitbracht, maar die in regio 1 wel te verkrijgen zijn. Network bijvoorbeeld, of, en daarmee zou de distributeur mij héél blij maken, films uit de Warner Archive Collection.

FILM
Petunia Jackson, een hardwerkende zwarte huisvrouw uit de jaren dertig, probeert al jaren het zieltje van haar goklustige echtgenoot Little Joe te redden door God om vergeving voor zijn zonden te smeken. En haar gebeden worden verhoord als Joe na een uit de hand gelopen ruzie over gokschulden wordt neergeschoten en tussen hemel en hel zweeft. Normaal zou Lucifer probleemloos zijn ziel mogen opeisen, maar Petunia’s godsvruchtigheid geeft haar man uitstel van executie. Hij krijgt nog zes maanden op deze aardkloot om zijn leven te beteren en berouw te tonen. Zoniet wacht hem alsnog de hel. Zonder het te beseffen is Little Joe nu de speelbal tussen een engel en een stel duivels, die door subtiele interventies zijn leven op het goede dan wel het slechte pad leiden. En het lijkt erop dat Joe eerder geneigd is om het slechte pad te kiezen…

Cabin In The Sky is gebaseerd op een succesvolle Broadway-musical, telt o.a. jazzlegendes Louis Armstrong en Duke Ellington in zijn cast en was het regiedebuut van de koning van de Hollywood-musical: Vincente Minnelli. Toch staat de prent om geen van deze redenen in de geschiedenisboeken. Wél omdat het de eerste musical was die gebruik maakte van een volledig zwarte cast. Het is jammer dat dit feit de film zelf overschaduwt, want de productie bevat genoeg pluspunten om op eigen merite als artistiek werkstuk te worden erkend. Van de aanstekelijke dynamiek over het eersteklasproductiondesign, tot de catchy song is de film een prima anderhalf uurtje muzikaal entertainment.

Vincente Minnelli, die als Broadway-regisseur al heel wat watertjes doorzwommen had, slaagt er in zijn eerste speelfilm in om al de veelbelovende aanzet te geven van een succesrijke carrière. Alles waar hij later roem en lof mee zou oogsten – de sublieme integratie van songs en plot, de emotionele cameravoering en zijn ongeëvenaarde oog voor esthetiek – duikt (soms in embryonale vorm) reeds op in Cabin In The Sky. De realistische backlotsets van MGM wisselt hij af met gestileerde decors voor de scènes in hemel en hel. Hij gebruikt lange takes, zodat het aan de acteurs is om de aandacht van de kijker vast te houden met zang en dans – iets waar ze erg goed in slagen. En de composities van zijn beelden doen soms aan klassieke renaissanceschilderijen denken, zoals in een prachtig gekadreerd shot tijdens het titelnummer. Het is jammer dat de prent in zwart-wit is i.p.v. kleur, want dan had Minnelli wellicht nog mooiere tonen en tinten op  het doek kunnen toveren. Maar in zijn debuut toont de cineast zich niettemin een vlijtige leerling.

Het enige aspect waarin hij af en toe de bocht uit gaat, is zijn latere handelsmerk: de integratie van song en plot. De meeste liedjes – die invloed vertonen uit typische ‘zwarte’ muziek zoals jazz, blues en gospel – hebben vandoen met de plot, maar enkele opvallende muzikale intermezzo’s helpen het verhaal dan weer geen meter vooruit. Zo zal de toevoeging van Duke Ellington en zijn orkest wel een goed promomiddel zijn geweest om de prent te verkopen, maar de scènes met de jazzpianist zijn niet meer dan vulsel, net op een moment dat de plot zijn emotionele climax moet bereiken. Die plot heeft overigens af te rekenen met een zwaar euvel: de voortdurende invloed die hemel en hel op Little Joe uitoefenen, maakt hem tot een marionet zonder eigen wil, waardoor de spanning en de empathische connectie geleidelijk wegebben.

Gelukkig helpt een sublieme cast dat probleem te overkomen. Als Petunia Jackson is Ethel Waters een revelatie. Met een stem die gemaakt is om gospel en blues te zingen, raakt ze een gevoelige snaar zodra haar stembanden trillen. Maar ook in de dramatische, muziekloze segmenten straalt haar présence van het scherm. Zij is dé ster van deze film, laat daar geen twijfel over bestaan. Eddie Rochester hamert de naïeve goedheid van zijn personage er nogal zwaar in, maar ook hij komt charmant over als Little Joe. Zijn would-be minnares Lena Horn zorgt voor de seksfactor in de prent. Haar sensuele vormen alleen al houden de aandacht van de kijker vast, maar ook haar vertolking mag er zijn. De rest van de cast is overigens uniform excellent: het enthousiasme doorbreekt de glazen barrière tussen het scherm en de huiskamer in een oogwenk.

Cabin In The Sky is geen perfecte musical, maar hij bezit een ouderwetse charme die de gaten in de plot en de raciale stereotypering naar de achtergrond dwingt. De nadruk op de all-black cast is overigens zowel een zegen als een vloek voor de prent. Ware het niet door de afwezigheid van blanken in de film, zou de prent waarschijnlijk in de vergetelheid zijn geraakt. Maar anderzijds zal het de meeste mensen verhinderen om voorbij dit feit naar de prima choreografieën, de intrigerende regie en de knappe sets te kijken,. Door te focussen op het spirituele is het ook onvermijdelijk dat een loodzware moraal zich tussen alle plotlijntjes wringt: het klassieke katholieke opgestoken vingertje over de zonde. Dat de film desondanks licht entertainment blijft, mag op zich een mirakel heten.

BEELD EN GELUID
Zowel voor beeld als geluid moet ergens een verdomd goede print in de kluizen van MGM of Warner hebben gelegen, want Cabin In The Sky oogt en klinkt prima op dvd. Scherpte, zwartniveaus en contrast zijn uitstekend over de ganse lijn. Grain is aanwezig, maar nauwelijks opvallend en op enkele witte flikkerende puntje en brandmerkjes tijdens de spoelovergangen na, ontbreken printbeschadigingen. De monotrack geeft dynamisch de swingende songs weer en ook de dialogen klinken helder en goed verstaanbaar.

EXTRA’S
Voor ik over de échte extra's begin, wil ik graag nog een groot gebrek in de ondertiteling aanklagen. De songs, die textueel relevantie hebben voor de plot, worden niet ondertiteld. Het is niet de eerste keer dat dit gebeurt bij een musical op dvd en misschien moet daar toch maar eens verandering in komen.

Het Audiocommentaar op deze dvd wordt in goede banen geleid door kenner van de zwarte cultuur Todd Boyd. Hij gaat naar mijn mening te uitgebreid in op de zwart-witstigmatisering in de prent (hij ziet soms racisme waar er geen is), maar bijkomende inzichten van o.a. filmprofessor Drew Casper, Lena Horne en de dochters van Eddie Rochester maken veel goed. Een Trailer (2 min.) focust vooral op de bekende castleden en het Broadway-verleden van de musical. En uit de korte film Studio Visit (10 min.) onthouden we vooral een segment met een zingende en badende Lena Horne. Dit fragment was drie jaar eerder door de Hayescommissie – die instond voor Hollywood-censuur – uit Cabin In The Sky verwijderd. De met badbubbels omhulde actrice was hen iets té sensueel.

CONCLUSIE
Cabin In The Sky is de eerste filmmusical met een volledig zwarte cast, maar nog veel meer dan dat. Het is een aanstekelijke prent, met een goede regie, een uitstekende cast en catchy gospelsongs. Enkel de te prominente moraal is een doorn in het oog. Beeld en geluid zijn bovendien van prima kwaliteit en ook de bonussectie is interessant.