FILM
Iedereen leert lopen met vallen en opstaan, zo ook de cineasten, alhoewel je niet een doorgewinterde filmkenner moet zijn om te zien hoe bepaalde mensen niet in de wieg zijn gelegd om het in deze wereld tot regisseur te schoppen. Natuurlijk speelt het tikkeltje geluk ook een rol en in de hoop dat hij op een dag zal ontdekt worden, richtte de jonge filmmaker Brian Skiba zijn eigen onafhankelijke filmmaatschappij Victory Angel Films op. Na een aantal kortfilms maakte hij met Dirty Little Trick zijn langspeelfilmdebuut dat na wat lokale lofzang nu ook internationaal op dvd is uitgebracht. Of deze release veel aarde aan de dijk zal zetten is twijfelachtig, daar er op enkele bevriende blogs na geen enkele positieve bespreking van deze film is verschenen. De oorzaak moet niet ver worden gezocht, want niet alleen imiteert deze Amerikaanse amateur te veel zijn helden waardoor deze misdaadfilm eerder een kopie lijkt, ook is Dirty Little Trick een toonbeeld van hoe het niet moet en daar zit de niet-lineaire vertelstructuur voor veel tussen, want soms lijkt het alsof de regisseur zelf niet meer weet waarmee hij bezig is. 
 

 

Michael Anderson (Dean Cain) luisterde blijkbaar niet goed naar moeders raad om geen lifters mee te nemen, want als hij de oogverblindende Sarah (Christie Burson) eenzaam langs de weg ziet staan, neemt hij het knappe meisje zonder nadenken mee. De verwarde mooie babe heeft geen geluk met haar liefjes, daar ze steeds het verkeerde vriendje kiest en ook haar laatste verovering lijkt een exemplaar met losse handjes te zijn. De wereldvreemde Dean voelt zich aangetrokken tot Sarah en omdat hij niet alle dagen wordt omringd door schone brunettes, stelt hij de jonge dame voor om bij hem thuis een stukje pizza te eten en uiteraard duurt het niet lang vooraleer die twee met elkaar het bed induiken. De trotse Michael denkt wel dat hij met Sarah een grote vis aan de haak heeft geslagen, doch zien we in de vele flashbacks dat de onschuldige dame in werkelijkheid een minderjarige mannenverslindster is die rijpe mannen het hoofd op hol brengt om ze nadien te chanteren. Alsof dat niet erg genoeg is, wordt de oplichtster gezocht door Vito (Michael Madsen) waardoor de beklagenswaardige Michael niet alleen wordt opgejaagd door de politie, maar ook  een sadistische bajesklant achter zich aan krijgt.
 

 

Toen scenarist Michael Legge dit waargebeurde verhaal aan producent Michael Z. Gordon vertelde, gaf die meteen groen licht om het misdaadverhaal te verfilmen waarbij hij de regie in handen van Brian Skiba gaf. Het eerste halfuur van Dirty Little Trick is vrij geslaagd, maar doordat Skiba verschillende verhaallijnen door elkaar mengt, maakt de cineast het zichzelf moeilijk en zakt de hele film als een pudding in elkaar, wat jammer is voor zowel Dean Cain als voor Christie Burson die aardig hun best doen. De acteurs die een bijrolletje vertolken hebben niet veel ervaring, wat niet kan worden gezegd van de steeds grappige Michael Madsen die voor de gelegenheid nog eens zijn zwarte maatpak uit Reservoir Dogs aantrekt, ook al lijkt het erop alsof de man maar één rol kent. Fans van deze eeuwige bad guy moeten evenwel uit hun doppen kijken want het dvd-hoesje doet wel vermoeden dat Mr. Blonde de hoofdrol speelt, toch komt hij slechts enkele minuten in beeld.

Door Skibas zelfoverschatting is deze lowbudgetfilm een gemiste kans geworden die geen enkele filmliefhebber zal overtuigen. Te weinig spanning, te weinig seks, te weinig diepgang en waarschijnlijk zelfs te weinig talent waardoor deze film gedoemd is om in de gevreesde bakken van 1 Euro te belanden.
 

 

Van een lowbudgetfilm kan je uiteraard geen superieur beeld verwachten, toch is deze transfer van filmgrain en onzuivere beelden gespaard gebleven. De contrasten zijn niet altijd even scherp, maar voor een kleine productie als deze moet men zich voor de beeldkwaliteit niet schamen.
 

Er zijn geen extra’s op deze dvd.
 

Dirty Little Trick is jammer genoeg een film van dertien in een dozijn waarin een ongeïnspireerde cineast op klungelige wijze verschillende verhaallijnen door elkaar haalt en waarvan het eindresultaat niet meer dan een warrig boeltje is. Michael Madsen is zoals steeds leuk, toch kan ook hij de meubelen in dit vehikel niet redden.