FILM
Melvin Udall (Jack Nicholson) is niet dadelijk wat je een aangename mens zou noemen. De aan smetvrees en aan een compulsieve gedragsstoornis lijdende schrijver van liefdesromannetjes werkt van thuis uit, en vindt overdag ook nog genoeg tijd om zijn buren te terroriseren. Vooral zijn homofiele buurman Simon Bishop (Greg Kinnear) moet het ontgelden; wanneer zijn hondje Verdell weer eens de gang heeft ondergepist, heeft Melvin het beestje in de afvalkoker naar beneden gegooid. De enige die nog iets of wat met Melvins onbeschofte gedrag om kan is serveerster Carol Connelly (Helen Hunt), de enige door wie Melvin bediend wil worden. Melvin staat echter op het punt om een omwenteling in zijn leven te maken. Wanneer Simon door twee inbrekers in elkaar wordt geramd, verplicht zijn vriend Frank Sachs (Cuba Gooding jr.) Melvin om als compensatie voor zijn wangedrag op Verdell te passen, waardoor zijn vaste patronen helemaal overhoop liggen. Wanneer Carol tot overmaat van ramp een dagje niet op haar werk is verschenen om voor haar zieke zoontje Spencer (Jesse James) te zorgen, geraakt Melvin helemaal van de kook. Carol heeft het niet breed, en Melvin stuurt een dure dokter, de echtgenoot van zijn uitgeefster, om het baasje te behandelen, met als enige doel Carol zover te krijgen dat ze weer komt werken. Carol aanziet deze daad van filantropie als het vriendelijkste wat iemand voor haar ooit gedaan heeft, en ze overlaadt Melvin met complimenten. Wellicht begint er vanbinnen bij de onbeschofte Melvin iets te dooien, want hij neemt eindelijk de pillen die hij al lang had moeten slikken, en wanneer Simon, die door zijn ziekte bankroet is geworden, naar zijn ouders, met wie hij in onmin leeft, in Baltimore wil reizen om te vragen of ze hem financieel willen ondersteunen, vraagt Frank of Melvin hem tot daar wil rijden. Melvin stemt toe op één voorwaarde: Carol moet mee als chaperonne. Carol durft niets anders dan ja te zeggen, en het drietal gaat op een autoreisje dat hun onderlinge verhoudingen voor altijd zal veranderen.




"What if this is as good as it gets?", zegt Melvin wanneer hij gedesillusioneerd van zijn bezoek aan de psychiater terugkeert. De prachtige romantische komedie As Good As It Gets van Simpsons-producer James L. Brooks is een van alle clichés ontdane wervelende feelgoodfilm waarin Jack Nicholson en Helen Hunt gestalte geven aan een droomkoppel. De complexe en intelligente film teert niet op platte grappen maar is een gevoelige acteursprent met fijne, lichtjes excentrieke personages, maar een licht gehandicapte spelen zoals Nicholson met zijn compulsieve dwangneurose doet het meestal goed op awarduitreikingen. Hij beheerst zijn typetje goed, zonder overdrijven, met de nodige humor en stijl en een beetje extravaganza. Ook Helen Hunt laat zich van zijn beste kant zien als serveerster die zich lichtjes aan de kant van de marginaliteit bevindt, en onverwacht een kans op een beter leven voorgeschoteld krijgt. Zowel Nicholson als Hunt hebben aan deze prent één van de felbegeerde beeldjes overgehouden, wat mij betreft meer dan terecht. De award voor beste film moesten ze overigens afstaan aan het onklopbare Titanic. De cameravoering is niet dadelijk innovatief en er gebeurt niet gek veel in het scenario, maar toch is de film meer dan onderhoudend voor meer dan twee uur dankzij de uitstekende vertolkingen. Solide en degelijk, dat zijn nog de kernwoorden die deze film het best omschrijven.

BEELD EN GELUID
We zijn voor deze film uitgeweken naar de Duitse markt, waar de film perfect ook Nederlandse ondertitels heeft, en luistert naar de ronkende titel Besser Geht's Nicht. De ouderdom van de film zorgt ervoor dat het beeld er niet echt beter uitziet dan een standaard catalogusrelease, en heeft hier en daar wat softe plekjes, maar echte grote tekortkomingen zijn er niet op te merken, noch is de release overdreven opgesmukt met technologieën die meer narigheid uitrichten dan weldaden verschaffen. De print is schoon, de kleuren zijn levendig en gesatureerd, en bevat een goede zwarttint, te merken in onder meer de scène waarin Melvin en Carol uit eten gaan in een krabbenrestaurant. De DTS-HD MA 5.1-track volstaat ruim voor een voornamelijk dialooggedreven film, en de surrounds beperken zich tot wat ambiënte stadsgeluiden en occasioneel wat gejank van Verdell het hondje.




EXTRA'S
De dvd had tenminste nog een commentaartrack. Ga dus na het aanschaffen van deze film ook even langs de ijzerwarenwinkel. Dan heeft u tenminste nog een nagel om mee aan uw gat te krabben.

CONCLUSIE
Veel beter zal de fijne prent As Good As It Gets inderdaad niet worden, maar het is leuk om onze backcatalogus weer wat aan te vullen. Alleen zouden er wat meer extra's op de schijf hebben mogen staan.