FILM
Normaliter begin ik altijd een bespreking met een korte inhoud van de film. Grown Ups 2 plaatst me wat dat betreft voor een probleem, want er valt geen korte inhoud in deze film te bespeuren. Ik heb de eerste Grown Ups niet gezien, en ben dat na de marteling die ik net heb doorstaan zeker niet meer van plan. Maar dat is geen enkel probleem. De gebeurtenissen in deze film spelen zich af op de laatste dag voor de grote vakantie, en vier vrienden, Lenny (Adam Sandler), Eric (Kevin James), Kurt (Chris Rock) en Mark (David Spade) beleven een hoop grappen en grollen van dubieus niveau die inhoudelijk niets met elkaar te maken hebben.

Ik heb al om te beginnen een probleem met films als Jackass waarin wansmaak verheerlijkt wordt, en blijkbaar durft niemand er in Hollywood zich aan wagen om een halt toe te roepen aan dit soort puberaal en boertig gezwets. Het is al een vaag teken aan de wand dat, als er een disk met een film van Adam Sandler op de redactie arriveert, er onder de redacteurs zwarte piet mee wordt gespeeld wie hem moet bespreken. Vandaag is ondergetekende de pineut, en ik heb 101 minuten van mijn leven vergooid waarin ik iets interessanters had kunnen doen, zoals het observeren van opdrogende verf. De film opent met een scène waarin een hert in Adam Sandlers bek pist, en hierna gaat het met het niveau alleen nog maar achteruit. De rest is een aaneenschakeling van de platste vrouw-en homo-onvriendelijke pis-, kots- en diarreegrappen. Als u lacht omwille van de verwarring die een softijsmachine veroorzaakt wanneer het chocoladeijs verward wordt met kak, of een kleine die met zijn kont schudt telkens hij zich moet ontlasten, dan is deze film waarschijnlijk iets voor u, maar dan raden we u toch aan om een psychiater op te zoeken. Sandler, bij wie de scatlogische fase naadloos is overgegaan in een midlifecrisis, zal denkelijk op een héél goed blaadje staan bij een paar Hollywoodbazen, want de man krijgt keer op keer de gelegenheid om zijn onkunde te demonstreren, ondanks het feit dat hij niets, maar dan ook niéts kan wat de moeite waard is. Het enige wat Sandler nog redemptie zou kunnen brengen is het genadeschot. Niets aan deze film is ook nog maar bij benadering grappig, "ziek" is een betere omschrijving en Sandler en zijn kornuiten bewijzen eens te meer waarom u rond films van zijn productiemaatschappij Happy Gilmore best in een wijde boog omheen loopt. Ik begrijp ook niet dat er mensen zijn die een film als deze willen tot zich nemen onder het motto so bad it's good. Want goed is deze film niet. Inhoudelijk laat het DVDInfo-systeem niet toe om negatieve scores te geven; een nul dan maar.

BEELD EN GELUID
Het is bijna wraakroepend dat een onding als dit een bijna onberispelijke technische behandeling krijgt terwijl er nog andere klassiekers in de kelders van de filmhuizen liggen te beschimmelen omdat er geen geld is voor restauratie. De kleuren ogen levendig en fris, textuur in close-ups zijn extreem gedetailleerd, en de disk blijft gespaard van alle narigheden zoals artefacts en ruis. De dynamische DTS-HD MA 5.1-track is een mooi voorbeeld van hoe een vooral dialooggedreven film toch nog qua surrounds goed tot zijn recht kan komen, met fijn achtergrondgeroezemoes in treinstations en op scholen.

EXTRA'S
Net als de film zelf is het bonusmateriaal nogal aan de magere kant. 9 verwijderde scènes openen de bonussectie, gevolgd door Look Who Stopped By (4:26), waarin de makers de nieuwe leden van de cast even voorstellen. In The Feder House (1:31) worden we rondgeleid in Lenny's huis en in Mr. Spade's Wild Ride (2:10) krijgen we een korte making-of van de scène waarin David Spade in een band van een tractor wordt voortgerold. Shaq and Dante: Police Force (1:53) toont ons het noodlot van acteurs Shaquille O'Neal en Peter Dante, die als politieofficieren second banana mogen spelen in dit vehikel. Tot overmaat van ramp opent de film met een cross-promotionele trailer voor een One Direction-concertfilm. Al goed dat ik nog een zeker gevoel voor eigenwaarde heb, of een wanhoopsdaad was niet uit te sluiten.

CONCLUSIE
Als u nog een beetje zelfrespect hebt, dan laat u deze film links liggen. De rest is gewaarschuwd. Onder geen enkel beding aan te raden, zelfs niet als onderzettertje!