FILM
Als Billy zijn beste vrienden laat weten dat hij op het punt staat om te trouwen, moeten ze er geen seconde over nadenken: vrijgezellenfeest in Las Vegas! Billy heeft de vrijgezellenfeesten altijd voor hen geregeld, duskrijgen ze nu de kans om eens iets terug te doen. Enig detail: ze zijn ondertussen allemaal al dik in de zestig...

Amerikanen houden graag de schijn op en dat komt hier weer maar al te goed naar voren. Las Vegas wordt gepresenteerd als een plaats waar jongeren naartoe gaan om zwaar te feesten, uit hun dak te gaan, om er achteraf nooit meer over te spreken. “What happens in Vegas stays in Vegas”, om het zo maar te zeggen en die quote zit zelfs letterlijk in de film. Dat enkele zestigers daar eveneens naartoe gaan voor een vrijgezellenfeest zou dan ook een “cultuurclash” moeten veroorzaken waarbij we plat liggen van het lachen, maar als je weet dat Las Vegas tegenwoordig draait op bejaarden die dagen na elkaar achter bingokasten zitten, dan weet je al van tevoren dat deze “clash” gewoon niet bestaat, waardoor een  pak van de mogelijke charme verloren gaat.

Last Vegas brengt met Michael Douglas, Morgan Freeman, Kevin Kline en Robert DeNiro enkele van de (oudere) topacteurs van Hollywood samen in een komedie waarin het allemaal om ouderdom en vriendschap gaat. De korte inhoud die we hierboven schetsten klinkt simpel, maar dat is de film ook. Voeg bij bovenstaande nog wat romantische perikelen, een oude ruzie en een hoop clichés, en je kan je het verloop van de film wel inbeelden. Originaliteit is ver te zoeken en de grappen zijn zo ongeveer van dezelfde ouderdom als de cast. Veel hangt dus af van de uitvoering en daar kunnen we gelukkig wel van zeggen dat ze goed is en niet in lijn met het recentere werk van bijvoorbeeld Adam Sandler. Douglas, DeNiro, Freeman, Kline en zelfs Mary Steenburgen (een plastische operatie teveel gehad?) doen hun werk zoals je van hen kan verwachten en het wordt nooit écht plat. Jammer genoeg wordt het ook nooit écht grappig waardoor Last Vegas eigenlijk uitdraait op een soort “coming of age”-film over zestigers. Ja, wij vinden dat idee ook een beetje raar, maar zo is het nu eenmaal.

BEELD EN GELUID
Last Vegas is geen bombastische actiefilm, maar dat wil niet zeggen dat we geen goede beeldkwaliteit moeten verwachten. eOne levert een Blu-rayrelease af waarvan je zonder probleem kan zeggen dat er op technisch vlak niets is om over te klagen. Kleuren zijn fel en goed gesatureerd, de zwartwaarden zijn diep, huidtinten zijn natuurlijk (voor zover je Michael Douglas een natuurlijke huidskleur kan geven) en compressiefouten zijn compleet afwezig. Hetzelfde kan worden gezegd van het geluid dat elke dialoog kristalhelder laat klinken terwijl we veel gebruik opmerkten van de achterste en zijluidsprekers om de dynamiek van de stad tot leven te brengen met allerlei effecten en muziek. De enige reden waarom we geen perfecte score gegeven hebben is dat men nog nét iets meer gebruik kon maken van de achterste speakers en de subwoofer, maar dan bedenken we ook weer dat dit geen blockbuster is.

EXTRA'S
eOne levert enkele korte extra’s waarin natuurlijk vooral de focus gelegd wordt op de cast. In It’s Going to be Legendary (3 min.), Four Legends (3 min.) en The Flatbush Four (2 min.) zien we telkens DeNiro, Douglas, Freeman en Kline die praten over hun personages, hoe hun ervaring geholpen heeft om elkaars prestatie alsook de film beter te maken, en we krijgen zelfs even te zien hoe de acteurs tegenover hun jongere zelf (in de film) gezet worden. Shooting in Sin City (3 min.) gaat over de ervaringen die de cast opgedaan heeft in Vegas tijdens de opnames, in The Redfoo Party (2 min.) wordt er kort ingegaan op de opname van de bikiniwedstrijd, en in Supporting Ensemble mogen enkele nevencastleden (zoals 50Cent) gedurende 2 minuten komen opscheppen over hoe fantastisch het wel was om met zo’n topcast te mogen werken.

CONCLUSIE
Last Vegas is een goede film, die degelijk gemaakt is, maar uitgaat van een idee dat al lang niet meer bij de tijd is en voorts eigenlijk niets meer toevoegt dan de standaardclichés die eigen zijn aan het genre. Zonder de topcast had Last Vegas waarschijnlijk evenveel belangstelling gekregen als een wit product uit de supermarkt.