FILM
Voor jonge kinderen vanaf 4 jaar brengt Dalton Distributie uit Leuven de dvd Draken en Deuntjes op de markt, een verzameling van 5 animatiefilmpjes waarin het thema vrijheid centraal staat. De producties zijn tussen 5 en 26 minuten, Nederlands ingesproken, eenvoudig qua tekening en inhoud en rustig qua toon, of met andere woorden: een uitstekend alternatief voor wie z’n kleuters wat anders wil bieden dan Amerikaanse blockbusters waarin sociale en maatschappelijke waarden van ondergeschikt belang zijn en waarmee men vooral mikt op financieel gewin.

Omdat in vier van de vijf filmpjes een meisje het hoofdpersonage is, lijkt het een beetje alsof dit vooral een selectie voor meisjes zou zijn, maar twee draken en een eenhoorn bieden naar ons gevoel voldoende tegenwicht om ook jongetjes voor dit materiaal te boeien, en er is bovendien sprake van een moedige ridder en zelfs één keer van een groepje schildwachten dat zich niet voor de gek laat houden door een pientere troubadour.

 

Vrijheid is waarmee de kleine Roxanne bezig is in Draken En Kant (Anaïs Sorrentino, 5 min., 2015) terwijl ze theedrinkt met haar twee als prinsesjes opgetutte vriendinnetjes. Ze verveelt zich en ze wil ervandoor. Dat doet ze uiteindelijk ook, want ze wil graag een ridder ontmoeten en dus trekt ze de wijde wereld in. Wil je spelen?, vraagt ze aan een draak die zich schijnbaar ook verveelt, en dus gaan ze samen op pad. Vervolgens komen ze een kat en een haan tegen die ook willen spelen. Maar wat ontbreekt er opdat het allemaal zou kloppen?..

 

In Drakenjacht (6 min., 2015) van Arnaud Demuynck besluiten een prinsje en zijn schildknaap om eropuit te trekken en de draak te doden die in het bos woont. Het kleine prinsesje mag niet mee, maar zij beseft dat draken niet in bossen, maar aan de rand van vijvers en beken wonen, en dus gaat ze op zoek naar een babydraak die ze voor alle veiligheid meeneemt naar het kasteel, want daar is hij veilig voor haar broertje en z’n schildknaap. Maar het duo gelooft uiteraard niet in draken want die bestaan niet, ze wilden alleen maar het prinsesje foppen... stel je hun gezichtjes voor als ze een babydraak in het bed van het prinsesje zien liggen...

 

De sfeer wordt iets donkerder in De Nachtvrouw (8 min., 2015) van Madina Iskhakova, want het gaat om een verhaal dat zich heel lang geleden afspeelde toen kinderen en dieren nog bang waren voor het donker. Op een dag vindt een buffelhoedstertje een slapende baby in het riet. Het vogeltje dat haar aandacht heeft getrokken verdwijnt in het ventje, dat daarop wakker wordt. Als op een donkere avond het raam open is gebleven, vliegt het vogeltje naar buiten, maar hij wordt in een kooi gestopt door de nachtvrouw, het wezen dat ervoor zorgt dat het elke avond donker wordt. Het buffelhoedstertje wil het vogeltje uiteraard graag terug opdat het jongetje zou ontwaken, maar de nachtvrouw denkt daar anders over, want zij voelt zich eenzaam en ze is niet zomaar bereid om op de wens van het meisje in te gaan...

 

In het bos ziet een koning De Eenhoorn (11 min., 2017). Op het kasteel geeft hij ridder Stappertje de opdracht om het witte en wonderbaarlijke dier op te sporen. Maar de edelman is duidelijk niet van het slimste soort, want hij brengt achtereenvolgens een ooievaar en een witte geit naar  het kasteel en de witte neushoorn blijkt hij zelfs niet onder controle te hebben! Het is uiteindelijk de koningin die tijdens een boswandeling een ontmoeting heeft met de fabelachtige eenhoorn. De koning behandelt hem als een voorname gast, maar na een tijdje mist de eenhoorn het bos en de vrijheid... en hij wordt ziek... Het verhaaltje is gebaseerd op het boek La Licorne (2006) van de Franse auteur Martine Bourre.

 

In De Wind In Het Riet (26 min., 2016) besluit een koning dat niemand nog muziek mag maken. Z’n zoon is nl. uit de oorlog teruggekeerd en blijkt doof te zijn. Een passerende troubadour wordt door de schildwachten van de koning verplicht om z’n instrumenten af te geven, maar in de plaatselijke herberg blijkt een meisje te wonen dat systematisch het verbod overtreedt: ze heeft nl. een fluit gemaakt uit een rietstengel. Dat is uiteraard niet naar de zin van de koning die het bevel geeft om haar gevangen te nemen. Maar de mensen in het dorp vinden dat het stilaan genoeg is geweest met het verbod om muziek te maken en ze besluiten om de kant van het meisje te kiezen...

De filmpjes worden ingeleid door Mevrouw de Uil, die herinneringen oproept aan haar mannelijke collega uit De Fabeltjeskrant, zij het dat er duidelijk sprake is van een andere variëteit, want mevrouw is bruinachtig, terwijl Mijnheer de Uil eerder blauwachtige veren had. Het eerste filmpje heeft een voice-over, in de rest van de filmpjes spreken de figuurtjes zelf.