KIM LONGINOTTO BOX

Kim Longinotto (Londen, 1952) heeft een niet te stoppen drang om onrechtvaardigheid aan de kaak te stellen. Ze studeerde camera en regie aan de Beaconsfield film school in Engeland. Tijdens haar opleiding maakte ze haar eerste documentaire, die een kritische kijk gaf op de kostschool waar ze als jong meisje op zat. (Pride Of Place, 1976). Deze film bleek een aanzet tot talloze andere films over onderdrukking, onrechtvaardigheid en genderkwesties. Sinds het einde van de jaren '70 reist ze naar verre, afgelegen oorden, trotseert ze kou, hitte, honger, ziekte en andere tegenslagen en is ze niet bang om bloederige taferelen vast te leggen. Het resultaat is een prachtig en indringend oeuvre.

Kim Longinotto is een van de filmmakers die met haar unieke stijl thuishoort in het selecte gezelschap van de meesters van de documentaire

Deze dvd box bevat de volgende titels:

DIVORCE IRANIAN STYLE

Iraanse vrouwen die willen scheiden, ondervinden veel tegenstand. Vaak moeten zij machteloos toezien hoe hun man door de rechtbank in het gelijk wordt gesteld en de voogdij over hun kinderen krijgt, ook als hij hen mishandelt of geen enkele waarde hecht aan de opleiding van zijn dochters. Filmmaakster Kim Longinotto en schrijfster Ziba Mir-Hosseini observeerden drie rechtszaken in Teheran. Jamileh wordt mishandeld door haar man, Maryam vecht voor de voogdij over haar kinderen, en de zestienjarige Ziba wil scheiden van haar 38-jarige echtgenoot. Zij zal daarna door het verlies van haar maagdelijkheid als uitschot door het leven moeten gaan. De vrouwen die Longinotto laat zien, zijn allesbehalve slachtoffers. met humor, vleierij, tranen, doorzettingsvermogen en een leugentje om bestwil proberen zij, vaak met succes, hun doel te bereiken.

Herkomst: Engeland, 1998
Beeld: kleur, 16 mm
Speelduur: 1 uur 20 min.

GAEA GIRLS

Stevige meiden zijn het, de japanse Gaea Girls. Geen romige stootkussens zoals de sumoworstelaars, maar compacte dames met korte haren en brede schouders. In de worstelring dragen ze glanzend versierde strakke pakjes, en ze slingeren hun tegenstandster boven het hoofd en vervolgens tegen de grond alsof ze een zak aardappelen hanteren. 'Ze zijn zo vol leven in de ring', verzucht leerling-worstelaar Takeuchi Saika aan het begin van Kim Longinotto's Gaea Girls. 'Zo wil ik ook zijn!' Takeuchi wil opgemerkt worden en heeft daar wel bloed, zweet en tranen voor over. Vernedering na vernedering doorstaat ze, terwijl almaar zichtbaarder wordt dat het haar aan kracht ontbreekt. De engelse filmmaakster Kim Longinotto filmt de nieuwkomer Takeuchi in het Gaea Girls-trainingskamp. Ze volgt ook Takeuchi's begeleiders Satumora en Nagayo tot in de worstelring, waar een goede Gaea Girl pas opgeeft als ze bijna dood is. Net als in eerdere documentaires van Longinotto over de normen en regels in aparte (sub)culturen, blijft ze ook in Gaea Girls op respectvolle afstand van haar onderwerp en observeert zij zonder commentaar het dagelijkse reilen en zeilen in het trainingskamp. Haar sobere portret van deze bijna fascistische leefwereld, waarin ieder moment van zwakte tot een vernedering leidt, is er niet minder schokkend om. Om hun moment van glorie te bereiken blijken de worstelaarsters eerst een ware hel te moeten doorstaan.

Herkomst: Engeland, 2000
Beeld: kleur, 35 mm
Speelduur: 1 uur 46 min.

RUNAWAY
De regisseuses Kim Longinotto en Ziba Mirhosseini, die al eerder samenwerkten voor de gedenkwaardige documentaire Divorce Iranian Style, zijn terug in Teheran. Deze keer bezoeken ze een opvangcentrum voor meisjes die van huis zijn weggelopen. Door de hoofdrolspeelsters te behandelen met veel respect en begrip, weten de filmmaaksters door te dringen tot hun problematische levens. De filmploeg is er kennelijk in geslaagd het volle vertrouwen van de meisjes te winnen, want we zien ze loskomen zonder zich te storen aan de camera. Hoewel de maatschappij en hun familie hen geleerd heeft altijd te gehoorzamen en nooit brutaal te zijn, hebben deze meisjes de moed gevonden om op te komen voor hun vrijheid. Door weg te lopen van huis willen ze hun leven een nieuwe wending geven. maar wat zijn hun kansen? als officieel instituut in de Iraanse samenleving is het opvangcentrum gedwongen zich aan de wet te houden. Desondanks vindt de charismatische en kordate mevrouw Shirazi, die het centrum leidt, altijd wel een manier om de relatie tussen de ouders en de weglopers opnieuw te bespreken. Zonder voyeuristisch te worden volgen de filmmakers enkele gevallen, van het moment dat de meisjes binnenkomen in het centrum totdat ze terugkeren naar huis. Het tussenliggende verhaal gaat over de pijn, vernedering en woede van Iraanse meisjes die tegengewerkt worden door hun dierbaren.‘

Herkomst: Engeland, 2001
Beeld: kleur, 35 mm
Speelduur: 1 uur 27 min.

THE DAY I WILL NEVER FORGET

Na de veelgeprezen documentaire Divorce Iranian Style en Runaway, reist Kim Longinotto naar Nairobi. In de Keniase hoofdstad richt ze zich op het onderwerp vrouwenbesnijdenis en dat levert een confronterende en verhelderende documentaire op. De vrouwen die in The Day I Will Never Forget aan het woord komen, nemen geen blad voor de mond en spreken zonder eufemismen over hun besnijdenis. In groepsdiscussies gaat het er fel aan toe: veel vrouwen hebben geen zin meer in seks, een enkeling vindt dat je je juist moet bevrijden van 'dat vieze ding' zodat vrouwen niet meer vreemdgaan. Longinotto krijgt zelfs toegang tot de rommelige kamer waar een oude vrouw twee tegenstribbelende, hartverscheurend kermende meisjes onder het mes neemt. De oude vrouw die de besnijdenissen uitvoert, vertelt tot in detail hoe het eraan toegaat ('de wortel moet je laten zitten anders gaat het te veel bloeden') en gaat er prat op heel gelukkig te zijn na elke operatie. De mannen vinden het allemaal best: het is een traditie die teruggaat op de idee dat ieder mens geboren wordt met een vrouwelijk en mannelijk geslachtsorgaan, en pas schoon is als een van de twee is verwijderd. Longinotto volgt ook een verpleegster die zich tegen dit idee verzet. Met scherpe vragen prikt ze de drogredeneringen door en probeert ze vervolgens echtgenoten, vaders en moeders te overtuigen van het recht op zelfbeschikking. Maar vooralsnog daagt slechts een handjevol dappere jongens en meisje hun ouders voor het gerecht.

Herkomst: Engeland, 2002
Beeld: kleur, 35mm
Speelduur: 1 uur 32 min.

SISTERS IN LAW
'Ik ben bang dat [de beklaagde] een eeuw gemist heeft. Dit is de eeuw waarin de rechten van de vrouw gerespecteerd worden', merkt rechter Hortense Bam op. In Sisters In Law volgen Florence Ayisi en Kim Longinotto de strijd van West-Afrikaanse moslimvrouwen om hun wettelijke rechten, die in de praktijk niet al te serieus worden genomen. Met haar hand-held camera manoeuvreert Longinotto handig door de opgewonden drukte in en rond de rechtszaal van Kumba, een stadje in Zuid-west Kameroen, waar zich dikwijls hilarische taferelen afspelen. Openbaar aanklager Verangassa bepleit er met verve haar zaken, waarop rechter Beatrice Ntuba haar vernietigende oordelen velt. We zien de 6-jarige Grace, die door een tante werd mishandeld en Amina, die jarenlang is geslagen en aangerand door haar man. Longinotto heeft een barmhartig cameraoog en het buitengewone vermogen om op het juiste moment op de juiste plek te zijn; altijd actueel, discreet, cultureel bewust en gevoelig. Coregisseur Florence Ayisi denkt dat de film de mensen voorbij de stereotypen van Afrika zal leiden: 'het laat de moed van vrouwen zien, hun kracht en vastberadenheid om zich los te maken van een leven vol geweld, met steun van hun zusters in het rechtssysteem.' Sisters In Law toont zo een emotionele, menselijke plek, vol hartverscheurende verhalen, humor en hoop op wezenlijke verandering.

Herkomst: Engeland, 2005
Beeld: kleur, 35 mm
Speelduur: 1 uur 44 min.

Bij deze box hoort ook een boekje met daarin o.a. een interview met de filmmaakster Longinotto.

DVD specificaties
Herkomst: Engeland, 1998-2005
Speelduur: 469 minuten
Beeld: 16:9 Anamorf Widescreen
Geluid: Dolby Surround 2.0
Nederlands, Engels ondertiteld
Releasedatum: 25 juni 2007

---

ODESSA...ODESSA!

Odessa Odessa... het is een titel die klinkt als een liedje. In werkelijkheid is het een intrigerend documentairedrieluik over de legendarische havenstad Odessa aan de Zwarte Zee. Vertrekpunt is deze stad in de Oekraïne. Van daaruit treedt de kijker in het voetspoor van de vele Russische Joden die hun thuis verlieten en emigreerden naar Amerika en Israël.

Regisseur Michale Boganim toont de Russische melancholie en het Joods verlangen naar een thuis met behulp van een zelfverzekerde en filmische aanpak. Als in een soepel gestileerde speelfilm, glijdt de camera tijdens alledaagse situaties langs de vele markante personages. Het resultaat is gedistantieerd en betrokken tegelijk. Dezelfde herinneringen, dromen en illusies keren overal terug.

Boganim gebruikt verschillende kleuren per locatie en accentueert daarmee tegelijkertijd de verschillen: van het verval in de Oekraïne en het bruisende Brooklyn tot het gepolitiseerde Israël. Overal echter grijpt men met dezelfde passie elke halve gelegenheid aan om te zingen over de glorie van Odessa.

"het diep melancholieke Odessa Odessa! is een film om te koesteren... Odessa Odessa is een zeer trefzekere film." **** - Het Parool

"Boganim weet die nostalgie goed te vangen." - Trouw

DVD specificaties
Regie: Michale Boganim
Herkomst: Israel / Frankrijk, 2005
Speelduur: 102 minuten
Beeld: 16:9 anamorf, 35 mm
Geluid: Dolby Surround 2.0 stereo
Nederlands, Engels, Frans en Duits ondertiteld