THE WRESTLER
Mickey Rourke, Marisa Tomei en Evan Rachel Wood in met prijzen overladen film van Darren Aronofsky

Randy “The Ram” Robinson (Mickey Rourke) is een beroemde professionele worstelaar wiens glorietijd al lang voorbij is, maar die nog steeds shows geeft in achterzaaltjes. Een hartaanval dwingt hem met pensioen te gaan, een vreselijk vooruitzicht voor de man de verslaafd is aan de adrenaline van de wedstrijden en adoratie van het publiek. Toch wil Randy zijn leven buiten de ring een kans geven. Hij probeert de relatie met zijn dochter (Evan Rachel Wood) nieuw leven in te blazen en hoopt op een romance met stripper Cassidy (Marisa Tomei)…

The Wrestler is een film van de 40-jarige regisseur Darren Aronofsky, die al in 2001 liet zien wat hij kon met het Oscar-genomineerde Requiem For A Dream. Maar met The Wrestler gaat Aronofsky nog een stap verder. De film is nu al een klassieker en won dan ook welverdiend de Gouden Leeuw (Beste Film, Darren Aronofsky) op het Filmfestival van Venetië, twee Golden Globe Awards (Beste Acteur Mickey Rourke, Beste Originele Song Bruce Springsteen) en een BAFTA Award (Beste Acteur Mickey Rourke). De film kreeg ook twee Oscar-nominaties mee (Beste Acteur Mickey Rourke, Beste Vrouwelijke Bijrol Marisa Tomei).

Mickey Rourke greep net naast de Oscar waarop hij zo gehoopt had, maar dat neemt niet weg dat The Wrestler zijn grote comeback heeft betekend. Rourke (Angel Heart, Sin City) is ronduit groots in de rol van worstelaar Randy “The Ram” Robinson. Naast hem: een schitterende Marisa Tomei (What Women Want, Anger Management) en Evan Rachel Wood (Across the Universe, Thirteen).

Met 30 gewonnen Awards en 19 nominaties is The Wrestler een van de meest succesvolle films van het afgelopen jaar. De film kreeg wereldwijd schitterende kritieken. Dutch FilmWorks brengt deze topfilm dan ook op gepaste wijze uit met uitgebreide en mooie extra’s. Niet te missen!

Liner notes: The Wrestler: De terugkeer van Mickey Rourke

“Darren Aronofsky gaf me een tweede kans nadat ik m’n carrière vijftien jaar lang had verprutst”. Mickey Rourke was oprecht dankbaar toen hij bij de BAFTA’S een van de vele prijzen in ontvangst mocht nemen waarmee zijn hartverscheurende hoofdrol in The Wrestler werd bekroond. Iedereen houdt van een goede comeback en die van Rourke was de spectaculairste sinds John Travolta in 1994 door Quentin Tarantino aan de vergetelheid werd onttrokken met Pulp Fiction.

Leuk weetje: ook Rourke kreeg destijds een rol aangeboden in Tarantino’s gangsterfilm maar hij had het scenario ongelezen in het gezicht van zijn manager gesmeten toen hij hoorde dat hij slechts minimumloon betaald zou krijgen. Maar dat was toen Rourke nog een arrogante lastpak was. Op de rode lopers bij de Golden Globes, BAFTA’S en Oscars toonde hij zich jegens de pers een nederige en humoristische gesprekspartner die dan weer vol ernst, dan weer met een knipoog terugblikte op het diepe dal waar hij als acteur doorheen was gegaan.

Tijdens zijn hoogtijdagen, toen hij in de tweede helft van de jaren tachtig tot de meest veelbelovende acteurs van Hollywood werd gerekend, was Rourke berucht vanwege zijn opstandigheid, agressie en onvoorspelbare gedrag. Begin jaren negentig verbrandde hij alle schepen achter zich en richtte hij zich op een carrière als profbokser. Een jongensdroom die hij begin jaren zeventig in rook had zien opgaan, nadat hij op doktersadvies was gestopt met boksen. Rourke’s tweede bokscarrière duurde zo’n drie jaar, binnen welke periode hij acht wedstrijden bokste. Zes won hij (waarvan vier door knockout), twee waren onbeslist. Hoewel zijn ego ongeschonden uit de strijd kwam, had zijn gezicht zoveel schade opgelopen, dat plastische chirurgie noodzakelijk bleek. De ooit zo jongensachtige gelaatstrekken werden pafferig en grof.

Alsof dat niet erg genoeg was, liep zijn huwelijk met Carré Otis op de klippen, werd hij gearresteerd voor mishandeling en raakte zijn geld op. Tegen het einde van de jaren negentig woonde Rourke in een klein studio-appartementje en kwam hij rond door zijn motors te verkopen en elk acteerklusje aan te nemen. Toch speelde hij in deze periode enkele indrukwekkende rollen in films van bevriende filmmakers. Steve Buscemi gaf hem een rol als gevangenistravestiet in Animal Factory en Sean Penn gaf hem een korte maar hartverscheurende scène in The Pledge, waarin Rourke als vader van een vermoord kind liet zien tot welke grote hoogte hij kon stijgen als acteur.

Langzaam maar zeker kreeg Hollywood weer een beetje vertrouwen in Mickey Rourke. Hij speelde rollen in Robert Rodriguez’ Once Upon A Time In Mexico en Tony Scott’s Man On Fire. Blijkbaar gedraagde hij zich keurig, want beide regisseurs deden snel weer een beroep op hem, voor respectievelijk Sin City en Domino.

Rourke krabbelde langzaam uit het dal, maar daarmee was hij nog niet boven op de top. Daarvoor had hij een heuse comebackfilm nodig; één grote rol waarmee hij kon laten zien waarom hij ook alweer als een van de grootste beloftes van de jaren tachtig gold. Darren Aronofsky, de talentvolle regisseur die eerder Pi, Requiem For A Dream en The Fountain maakte, bood hem die rol. Maar niet zonder eerst grenzen te stellen. Rourke in een interview: “Aronofsky duwde zijn wijsvinger in mijn gezicht en zei: ‘Jij luistert naar wat ik zeg. Je doet alles wat ik zeg. Je respecteert me te allen tijde. En je hangt niet de hele nacht in de kroeg. En trouwens, ik kan je niks betalen.’” Vervolgens zei Aronofsky dat als Rourke dat braaf zou doen, hij de acteur een Oscarnominatie zou bezorgen. “Ik geloofde hem meteen”, aldus Rourke.

Aronofsky hield woord en The Wrestler werd, naast een ontroerend portret van een aan lager wal geraakte worstelaar die nog één kans krijgt om zich te bewijzen, ook het verhaal van een aan lager wal geraakte acteur die nog één kans krijgt om zich te bewijzen. De overeenkomsten tussen personage en acteur geven The Wrestler een extra laag die voor een indrukwekkende kijkervaring zorgen. Aronofsky daarover: “Er waren scènes die extreem pijnlijk waren voor Mickey om te doen. Hij voelde de schaamte van het personage heel diep. Heel diep. Hij weet hoe het voelt om van grote hoogte te vallen.”

Feiten
• Mickey Rourke trainde drie maanden met een Israelische kooivechter om de manoeuvres van een profworstelaar te leren. Tijdens de opnamen scheurde een ligament in zijn schouder en raakte hij gewond aan zijn knie en elleboog. Hij had drie MRI-scans nodig.
• Mickey Rourke kwam 16 kilo aan voor de rol.
• Een andere acteur die in een vroeg stadium door Darren Aronofsky werd overwogen was Sylvester Stallone. Aronofsky in een interview: “Maar toen deed hij Rocky Balboa, de zesde Rocky, en daarmee was het voor mij afgelopen. Dat ging namelijk ook al over een oudere man die nog één keer de ring in stapt.
• De studio’s wilden The Wrestler alleen financieren als Aronofsky de hoofdrol aan een A-list acteur zou geven. De keuze viel op Nicolas Cage.
• Uiteindelijk wist Aronofsky de film voor het schamele bedrag van 1 miljoen dollar te maken, op voorwaarde dat niemand betaald werd.
• Bruce Springsteen schreef het titelnummer voor niks. Volgens Aronofsky deed hij het niet voor hem, maar voor Rourke.

Product: DVD, Blu-ray
Details: 2 disc DVD Special Edition, uitgebreide extra's
Distributor: Dutch FilmWorks
Releasedatum: 4 augustus 2009
Genre: Drama
Kijkwijzer: 12 jaar, grof taalgebruik

Blu-ray
Beeld: 16:9 Widescreen (2.35:1) Full HD/1080p
Geluid: Dolby Digital 5.1 & HD DTS Engels gesproken
Nederlands ondertiteld
Speelduur: 110 minuten

Extra's:
• Also or Soon Available
• Documentary: Within The Ring
• Interview Darren Aronofsky & Mickey Rourke
• Interview Mickey Rourke
• Trailers

2 disc special dvd edition
Disc 1:
Beeld: 16:9 Anamorphic Widescreen (2.35:1)
Geluid: Dolby Digital 5.1 & DTS Engels gesproken
Nederlands ondertiteld
Speelduur: 105 minuten

Extra's:
•  Also or Soon Available

Disc 2:
Extra’s:
• Documentary: Within The Ring
• Interview Darren Aronofsky & Mickey Rourke
• Interview Mickey Rourke
• Liner Notes
• Photo Gallery
• Trailers
Speelduur: 122 minuten