THE AGE OF STUPID

2055. De enige overgebleven man in een verwoeste wereld (Pete Postlethwaite) bekijkt archiefbeelden uit “de tijd dat de we onszelf nog hadden kunnen redden”. De beelden bevatten nieuwsberichten die de wereld verwittigen over de effecten van de klimaatverandering, vervlochten met zes individuele verhalen. Al Duvernay helpt in de wederopbouw van New Orleans na orkaan ‘Katrina’. Hij vertelt over zijn job in de olie-industrie en de verspilling van kostbare energiebronnen. De Indiase zakenman Jehangir Wadia heeft een low cost vliegtuigmaatschappij opgestart. Hij vertelt over zijn droom dat iedereen – en niet alleen de rijken – zou kunnen reizen per vliegtuig. Een Iraakse familie, gevlucht voor de oorlog, vertelt over de dood van de vader van het gezin. Een Engelse familie maakt een uitstap op de Mont Blanc gletsjer in Frankrijk. Hun 82-jarige gids vertelt hoezeer het ijs is gesmolten op enkele jaren tijd. De vader van hetzelfde Engelse gezin, Piers Guy, getuigt over zijn pogingen om windmolenparken op te zetten, en hoe hij daarin wordt tegengewerkt door mensen die vrezen voor ‘hun uitzicht’. Layefa Malemi is een Nigeriaanse vrouw die strijdt tegen de armoede, onlangs de olierijkdom van haar land. Ze praat over haar droom om arts te worden en over de impact die de olie-exploitatie heeft op gezondheid, veiligheid en leefmilieu in Nigeria.

The Age Of Stupid is een documentaire van de bekende, maatschappelijk georiënteerde, Britse documentairemaakster Franny Armstrong (°1972). Armstrong’s eerste documentaire, McLibel (1997-2005), hoort volgens het British Film Institute bij de Ten Documentaries that Changed the World. In McLibel volgt Armstrong gedurende meer dan tien jaar de langstlopende rechtszaak in Groot-Brittanië: de McDonald’s libel trial. Die rechtszaak ging over een aanklacht van McDonald’s Corporation tegen twee linkse activisten, Helen Steel en David Morris - The McLibel Two – die een kritisch pamflet over McDonald’s hadden geschreven en verspreid. Armstrong maakte deze documentaire nagenoeg zonder budget en met een vrijwillige crew, waaronder Ken Loach die de reconstructies in de rechtszaal regisseerde. In haar tweede documentaire Drowned Out (2002) volgt Armstrong een Indiase familie die nog liever verdrinkt dan te verhuizen voor de bouw van de Narmada Dam. De Narmada Dam is India’s meest controversiële irrigatieproject. De bouw ervan kost gigantisch veel geld en heeft een enorm negatieve impact op het leefmilieu, in die mate dat de nadelen van de dam zouden doorwegen op de voordelen. Al meer dan 56 miljoen mensen zagen de films van Franny Armstrong. Haar documentaires werden meermaals bekroond en behoren tot de absolute top. Aan The Age Of Stupid werkte Armstrong meer dan 5 jaar - voltijds! Het resultaat is zonder meer de beste en belangrijkste klimaatfilm sinds An Inconvenient Truth. Bovendien is de film actueler dan ooit met de klimaattop in Kopenhagen (december 2009) in het vooruitzicht.