DVDInfo.be - Besprekingen

:: BESPREKINGEN ::

DVDInfo.be >> Bespreking >> FLIGHT OF THE PHOENIX

FLIGHT OF THE PHOENIX (BLU-RAY)

Bespreking door: Werner - Geplaatst op: 2010-08-08

FILM
Een groep Amerikaanse oliewerkers die in Mongolië naar het zwarte goud boren, krijgen van een afgezant Ian (Hugh Laurie) van het moederbedrijf te horen dat ze gedownsized worden. Dat ze hun boeltje kunnen pakken. Kapitein Frank Towns (Dennis Quaid) zal het gezelschap naar Peking vliegen en vandaar they're on their fucking own. Tot in Peking geraakt het gezelschap niet, want het vrachtvliegtuig stort neer boven de Gobiwoestijn, honderden kilometers weg van de bewoonde wereld. Een tiental passagiers overleeft de crash en zowel Ian als Towns zijn van mening dat ze met hun watervoorraad voor 30 dagen het best ter plekke wachten tot er hulp opdaagt. Blijkbaar worden ook op dat vlak de kosten tegen de baten afgewogen, want de hulp komt er niet alleen niet, het zoeken naar een vermist vrachtvliegtuig in de Gobiwoestijn, is als het zoeken naar een mier op een tennisveld. Eén van de inzittenden, de ietwat wereldvreemde Elliott (Giovanni Ribisi), beweert dat hij vliegtuigontwerper is en hij maakt snel het rekensommetje dat er genoeg bouwmateriaal en mankracht aanwezig is om uit de wrakstukken een nieuw, kleiner toestel te bouwen dat de bewoonde wereld kan bereiken. De ploeg gaat men man en macht aan de slag, maar krijgt onder meer af te rekenen met meedogenloze zandstormen, blikseminslagen, een kompas dat in het ijzerhoudende gebergte voor geen meter werkt, watertekort, brand én tot overmaat van ramp kruist een groep nomadische struikrovers hun pad. Er ontstaat een conflict dat escaleert nadat hun leider (Anthony Wong) is doodgeschoten.

Flight Of The Phoenix is de zoveelste remake van een jarenzestigklassieker met James Stewart en Richard Attenborough, die behalve het feit dat ie zich in de Sahara afspeelt in plaats van in de Gobiwoestijn, alleen aantoont dat de scenaristen in Hollywood rock bottom bereikt hebben in hun zoektocht naar nieuwe en originele filmscenario's. In één rechte lijn donderen de amaterur-vliegtuigsconstructeurs in deze parabel over de menselijke ingenuïteit met hun domme botten van het éne onheil in het andere. Veel plaats voor karakterontwikkeling blijft er niet over, behalve dan voor het personage dat vertolkt wordt door Giovanni Ribisi, die hoe langer hoe meer last krijgt van de warmte en laten we zeggen nogal nonchalant omspringt met mensenlevens. En da's best wel jammer, want met namen als Dennis Quaid, Hugh Laurie en Miranda Otto - in de rol van enige vrouwelijke overlevende van de crash - had er veel meer ingezeten, zoals Quaid die voortdurend vloekt en sakkert, of Laurie die met een stiff upper lip nog steeds de tijd vindt om een golfballetje te slaan in de woestijn. De film dient voor de rest als vehikel om de axioma's qua verdeling van raciale stereotypes en foute popmuziek in de praktijk te brengen; de scène waarin het gezelschap midden in de woestijn tussen twee sterfscènes door een dansje doet op de tonen van Hey Ya van Outkast, het blaast het laatste restje geloofwaardigheid compleet naar de eeuwige verdoemenis. Anderzijds trappen de makers niet in de val om tien kleine negertjes te spelen met een cast die hoe langer hoe meer flipt en - het lijkt bijna een aflevering van Sesamstraat - de crewleden leren uiteindelijk de belangrijke levensles dat samenwerken opbrengt. Nu, Flight Of The Phoenix is zeker geen slechte film, maar je merkt voortdurend dat de makers uitdrukkelijk moeten bewijzen waarom ze deze film in de eerste plaats gemaakt hebben; en dat is níet omdat ze aan het origineel uit de jaren 60 iets nieuws toe te voegen hebben.

BEELD EN GELUID
Een film die grotendeels in de woestijn is geschoten, in zonovergoten, zanderige decors met een griezelig spel van licht en schaduw, stormen en ongedierte, moet allicht op high definition tot zijn recht komen. De buitenshots met veel bruin en oranje zijn heel erg gesatureerd, waarschijnlijk om het nog wat warmer te laten lijken dan het al is; toch blijven onder meer de huidtinten accuraat en kan je in het detail zelfs de verbrande plekken op de lichamen tellen. De contouren van de eindeloze zandheuvels steken mooi af tegen de helblauwe lucht. Keerzijde van de medaille is dat het licht een beetje te weinig gesatureerd is in nachtelijke scènes, met nog iets meer ruis dan nodig om het geheel er echt uit te laten zien. Ook oogt het beeld bij momenten te soft. Voor een grootste onderscheiding schiet de transfer dus op een paar puntjes te kort. De DTS-HD MA 5.1-track is er helaas één die geen potten breekt. De kanalen worden weliswaar knalhard opengezet als er een vliegtuig opstijgt of neerstort, maar de ambiance beperkt zich tot rondvliegend zand. De dialogen zijn verhoudingsgewijs te stil en het valt op dat de geluidsmix soms compleet en radicaal wegvalt als er naar een ander camerastandpunt geswitcht wordt.

EXTRA'S
Qua extra's is dit de zoveelste giller op rij die Fox durft uit te brengen, waarbij alle substantiële documentairemateriaal spoorloos is verdwenen. Van de extra's op de dvd is haast alleen het vrij technische audiocommentaar van John Moore, John Davis, Wyck Godfrey en Patrick Lumb overgebleven. Daarnaast krijgen we een vrij inhoudsloze trivia track en een reeks cross-promotionele trailers. Verder toch melden dat de menuschermen bijzonder moeilijk te hanteren zijn.

CONCLUSIE
Flight Of The Phoenix is aangenaam en onschuldig hersenloos vertier. De Blu-raypresentatie behoort niet tot het beste wat er op de markt is en het schrijnend gebrek aan bonusmateriaal, dat men gewoon had kunnen porten van de dvd, is een smet op deze uitgave.