:: BESPREKINGEN ::
DVDInfo.be >> Bespreking >> JOHN WICK 2
JOHN WICK 2 (BLU-RAY)
Bespreking door: Michael2 - Geplaatst op: 2017-08-25
FILM
John Wick (Keanu Reeves) krijgt niet veel ademruimte na zijn vorig avontuur, al kiest hij daar eigenlijk deels zelf voor. Nu hij de Russische maffia in New York half heeft uitgemoord als wraak voor de dood van zijn hond, blijft natuurlijk nog de kwestie van zijn gestolen Ford Mustang over. Begrijpelijk dat hij die terug wilt en het terugvorderen ervan verloopt exact op de subtiele manier die je van hem verwacht. Vanaf het moment dat hij weer thuis is, is alles voor hem afgehandeld en wilt hij de rust terugvinden van zijn hard verdiende pensioen.




Zijn uitrusting is samen met zijn verleden amper in de keldervloer gemetseld of Santino D’Antonio (Riccardo Scamarcio) staat aan zijn deur. John weet maar al te goed waarvoor hij komt en weigert alvast zonder naar hem te luisteren. Santino is in het bezit van een marker, het bewijs van een bloedpact tussen hen. John heeft ooit de hulp gevraagd van Santino om het leven dat hij leidt als huurmoordenaar achter zich te kunnen laten, maar wordt nu geacht zijn schuld in te lossen. Wick ziet dat echter niet zitten en wijst zijn voormalig bondgenoot dus naar de voordeur, goed wetende wat de consequenties zullen zijn, want zelfs in de onderwereld zijn er regels. Een voorproefje van die gevolgen laat niet lang op zich wachten en laat ons zeggen dat er van John zijn voordeur niet al te veel over blijft. Hij zoekt advies bij Winston (Ian McShane) in The Continental, de enige veilige plek voor de huurmoordenaars omdat het neutrale grond is. Van hem krijgt John te horen wat hij eigenlijk al wist: als men vraagt om je schuld in te lossen met een marker, ontkom je er niet aan.




Hij kan ook Santino niet doden volgens de regels, want dan krijgt hij de High Table achter zich aan, de hoogste macht in de criminele wereld waar zelfs The Continental verantwoording aan moet afleggen. John beseft dat hij geen andere keuze heeft en zoekt Santino op om hem te vragen wat hij van hem wilt. Santino's zuster Gianna (Claudia Gerini) zit in de raad van de High Table en dat is wel een positie die hijzelf ambieert. John krijgt dan ook de opdracht om haar uit de weg te ruimen en alhoewel het volgens hem onmogelijk is, slaagt hij er uiteraard in. Het eerste wat Santino met zijn nieuwe machtspositie beslist, is om een prijs van zeven miljoen dollar op het hoofd van John Wick te zetten, want hij wilt uiteraard zijn sporen uitwissen en kan de moordenaar van zijn zuster niet ongestraft laten gaan. John wordt dus de prooi van elke huurmoordenaar en de klopjacht kan beginnen. Maar de grootste vraag blijft uiteraard: overleeft zijn pitbull het allemaal wel?




Die vraag komt natuurlijk voort uit het onrecht dat de puppy van John werd aangedaan in het eerste deel. Ik heb nog maar zelden zoveel ophef gezien over een slachtoffer in een actiefilm. Misschien was het wel net dat wat het grote publiek deed meeleven met John en geleid heeft tot dit vervolg. Want na het onverwachte maar terechte succes van John Wick, was de kogel vrij snel door de kerk om er een trilogie van te maken. Dit deel noemt men chapter two omdat het direct volgt op de gebeurtenissen van de eerste film, en die trend zal bij de derde zonder twijfel worden voortgezet omdat we deze keer geen afgerond verhaal krijgen. Door met chapters te werken, krijg je nu nog veel meer het gevoel dat je naar een verfilming van een graphic novel kijkt. Het is echter niet de enige reden want het Wickverse wordt verder uitgediept. De High Table blijft grotendeels een gesloten boek en de info die we krijgen gaat vooral over The Continental en de wetten van de onderwereld waaraan John verbonden is.




Fans van het eerste deel zullen zeker niet teleurgesteld worden. We zien meer van alles wat we leuk vonden en dat toont zich in de speelduur, want met een lengte van twee uur krijgen we ongeveer een half uur meer headshots dan vorige keer. En met meer, bedoel ik veel meer, want de body count is haast niet bij te houden. De tegenstanders komen soms maar een seconde in beeld want ze vallen bij bosjes op de grond. Dat wordt uiteraard gepresenteerd met een strakke en zeer wel getimede choreografie  waardoor de  gun-fu verheven wordt tot kunstvorm. Met enkel Chad Stahelski (John Wick) achter het stuur deze keer, krijgt het camerawerk iets meer dynamiek, maar het blijft strak en overzichtelijk wat ik alleen maar kan toejuichen. David Leitch (John Wick) treedt nog steeds op als executive producer maar laat de regie deze keer volledig over aan zijn kompaan, waarschijnlijk omdat hij te druk bezig was met Atomic Blonde, zijn eerste soloproject met Charlize Theron (Mad Max: Fury Road, Monster) in de hoofdrol en nu in de bioscoop.




Hier wordt de hoofdrol uiteraard opnieuw ingevuld door Keanu Reeves (The Matrix, 47 Ronin) en dat doet hij nog steeds met verve. De man is ondertussen al de vijftig gepasseerd, maar dat mag de pret niet drukken, hij komt zeer geloofwaardig over als de technisch vechtmachine John Wick, wat toch wel een fysieke uitdaging moet geweest zijn. Net zoals de vechtscènes zijn de dialogen van zijn personage er soms compleet over en dan stuntelt hij dan soms wel, maar zijn ijzige blik die spot-on is maakt veel, zo niet alles, goed. Maar de actie is uiteraard waar het om draait en daar stuntelt Keanu nooit want er zijn maar een paar scènes door een vervanger gedaan. Zo zijn alle scènes waarinJohn omvergereden wordt, en dat zijn er toch wel een paar, door een stuntman uitgevoerd. Net zoals die ene scéne waarin hij van een ellenlange trap valt. De rest is allemaal Keanu wat de klok slaat en dat wordt dan ook duidelijk in beeld gebracht, wat het geheel intenser en geloofwaardiger maakt.




Mijn vorige bespreking was Jack Reacher: Never Go Back, die dus nog fris in mijn geheugen zit. Het valt me op dat in deze twee films de protagonist wordt opgejaagd en op die manier dus in een situatie terechtkomt waarin de rollen zijn omgekeerd. Bij Never Go Back was het resultaat dat de actie teruggeschroefd werd omdat Jack op de vlucht slaat en onderduikt, wat de meest realistische aanpak is maar niet bepaald de meest spectaculaire. John daarentegen laat zijn rol van jager nooit echt los. Hij probeert ook wel op de vlucht te slaan, maar is verplicht om steeds de confrontatie aan te gaan waardoor de film totaal niet hoeft in te boeten qua actie. Ik vergelijk de twee films graag met elkaar, maar het zijn eigenlijk twee verschillende actiefilmgenres. In Reacher krijgt het verhaal steeds meer aandacht, terwijl in Wick de actie blijft primeren. De tijd van éénzijdige actiefilms ligt dus ver achter ons en voor de actiefanaat is het bijgevolg enorm leuk om te zien hoe ook films in dit genre zich van elkaar kunnen onderscheiden.




Dat actie primeert is in deze films niet zo verwonderlijk. Chad Stahelski is oorspronkelijk een stuntman en regisseur van second units, dat zijn diegenen die actiescènes tot een goed einde brengen. Samen met David Leitch heeft hij 87eleven opgericht, een productiehuis dat gespecialiseerd is in actiescènes. Het resultaat mag er vanwege hun expertise dan ook zijn. Voor Chad is dit zijn eerste soloproject en hoewel hij ervaring heeft met actiescènes, heeft hij dat nog niet zoveel als regisseur voor een hele film. Met dit in het achterhoofd is het des te meer opmerkelijk als we het eindresultaat zien. De film is een lust voor het oog want de stijl die hij hanteert is op zijn minst gezegd verfrissend en adembenemend.




BEELD EN GELUID
Ook hier is er plek voor onderscheiding want het beeld blijft steeds vlijmscherp, al zijn er wel wat donkere scènes in de film, maar nooit is er detailverlies. De film blijft sober en strak wat de kleuren betreft, maar ze worden meestal wel gesatureerd zodat ze er meer uitspringen. New York steelt deze keer samen met Rome de show wat locaties betreft en ze worden prachtig in beeld gebracht. Het geluid is eveneens van hoge kwaliteit op mijn 5.1-installatie en ik begin mij af te vragen wat het effect wel mag zijn in Dolby Atmos. In deel één was ik zeer te spreken over de soundtrack waardoor Kaleida een vaste waarde is geworden op mijn Ipod. Of Nostalghia hetzelfde kan bereiken met het nummer Plastic Heart, daar ben ik eerlijk gezegd nog niet uit. Deze keer past de soundtrack eveneens wel bij de film, maar hij maakt een minder grote indruk. Aan de namen achter de muziek zal het alleszins niet liggen, want zowel Tyler Bates (Guardians Of The Galaxy, John Wick) als Joel J. Richard (Pretty Little Liars, Ravenswood) zijn weer van de partij.




EXTRA’S
De enkele schijf van deze knappe steelbox staat goed vol want er zijn wel wat extra’s aanwezig en ditmaal allemaal met Nederlandse ondertiteling. We steken van wal met Audiocommentaar met Keanu Reeves & regisseur Chad Stahelski  wat tamelijk voor zich spreekt. We krijgen een drietal Deleted Scenes (08:08) die wel tof zijn maar die het tempo uit de film zouden halen. In Retrowick: Exploring The Unexpected Succes Of John Wick (04:32) blikken we terug op het succes van deel één wat er meteen voor gezorgd heeft dat we een drieluik krijgen. Training John Wick (11:58) laat ons zien dat Keanu Reeves een tandje heeft moeten bijsteken op de trainingsmatten. Wick-Vizzed (05:11) gunt ons een blik op de stuntmannen en hoe ze een actiescène plannen en opbouwen. Chad Stahelski was de stuntdouble voor Keanu Reeves in The Matrix. Ze kennen elkaar dus al een hele tijd en dat heeft ook een impact gehad op hun carrière. Dat wordt een beetje toegelicht in Friends, Confidantes: The Keanu/Chad Partnership (09:52).




In As Above, So Below: The Underworld Of John Wick (05:04) worden we er nogmaals aan herinnerd dat er ook regels zijn in de onderwereld. Dat John Wick zelfs een Mustang als wapen kan gebruiken wordt toegelicht in Car Fu Ridealong (04:42). Chamber Check: Evolution Of A Fight Scene (10:06) is een korte reportage over de voorbereiding en de choreografie van de vechtscènes en hoe men die wenste te overtreffen t.o.v. het eerste deel. En hoewel John Wick een dodelijk wapen is met enkel zijn blote handen, gaat men in Wick’s Toolbox (08:12) in detail over het wapenarsenaal dat hij deze keer ter beschikking heeft. Kill Count (03:07) laat in een versneld tempo al de slachtoffers van Wick zien en we eindigen de teller op 116. Dat lijkt mij trouwens een foutje want de eerste actiescène van de film waarin John zijn Mustang terugvordert, zit niet mee in dit kort filmpje. Dog Wick Short (01:35) is een beetje een flauwe parodie op de trailer van de eerste film en eindigen doen we met een serieuze Trailer (01:32) van deze Chapter Two. Leuke extra’s die een duidelijk beeld geven van deze productie.

CONCLUSIE
Baba Yaga is back en hoe! Meer actie en meer uitdieping van deze fictieve wereld zorgen ervoor dat dit, net zoals zijn voorganger, verplichte kost is voor de liefhebber van actiefilms. Men heeft op safe gespeeld en de kijker krijgt meer van wat hij leuk vond en dat is de goede keuze. If it ain’t broke, don’t fix it! Ik kijk alvast uit naar de conclusie in Chapter Three!



cover



Studio: Belga Home Video

Regie: Chad Stahelski
Met: Keanu Reeves, Riccardo Scamarcio, Ian McShane, Ruby Rose, Common, Lance Reddick, Laurence Fishburne, John Leguizamo, Claudia Gerini, Bridget Moynahan

Film:
9/10

Extra's:
8/10

Geluid:
9/10

Beeld:
10/10


Regio:
B

Genre:
Actie

Versie:
Benelux (NL/FR)

Jaar:
2017

Leeftijd:
16

Speelduur:
122 min.

Type DVD:
SS-DL

Barcode:
5412370813992


Beeldformaat:
2.40:1 HD

Geluid:
Engels Dolby TrueHD Atmos 7.1.4
Frans DTS-HD MA 5.1


Ondertitels:
Nederlands, Frans, Engels CC
Extra's:
• Audiocommentaar met Keanu Reeves & regisseur Chad Stahelski
• Deleted Scenes
• Retrowick: Exploring The Unexpected Succes Of John Wick
• Training John Wick
• Wick-Vizzed
• Friends, Confidantes: The Keanu/Chad Partnership
• As Above, So Below: The Underworld Of John Wick
• Car Fu Ridealong
• Chamber Check: Evolution of A Fight Scene
• Wick's Toolbox
• Kill Count
• Dog Wick Short
• Trailer

Andere recente releases van deze maatschappij