:: ARTIKELS ::
DVDInfo.be >> Artikel >> Achtergrond >> FILMFEST GENT 2020: DAG 6 - 18 OKTOBER 2020
FILMFEST GENT 2020: DAG 6 - 18 OKTOBER 2020
Type: Achtergrond - Datum: 2020-10-19 - Geplaatst door: Didier
FILMFEST GENT 2020

 
Bij een filmfestival horen natuurlijk ook prijzen. De hoofdvogels moeten de komende dagen nog verdeeld worden, maar deze awards zijn reeds bekend gemaakt. Patrick Deboes, de uitbater van de Gentse stadsbioscoop Sphinx, kreeg de Knack Focus Jo Röpcke Award 2020 en is daarmee de eerste bioscoopexploitant die deze onderscheiding krijgt, en wel als voorvechter van de betere film in crisistijden. Wie in Gent woont, weet dat deze prijs oververdiend is. Ook kortfilms werden bekroond. De Prijs voor Beste Belgische Studentenkortfilm ging naar Tussen De Bijen En De Tarbot van Linnea Lidegran Correia, Versailles van Hyun Lories kreeg de ACE Image Factory & The Fridge Publiekprijs en Perpetual Night van Pedro Peralta won de Best International Short Award.




Maar de award die de meeste media-aandacht was natuurlijk de Joseph Plateau Honorary Award die Viggo Mortensen ontving voor zijn indrukwekkende palmares als acteur, maar ook als regisseur voor zijn regiedebuut Falling.




Maar uiteraard zagen we ook nog films. Volgens mensen die het kunnen weten zit er zelfs een Oscar in voor Nomadland van de Chinees-Amerikaanse regisseur Chloé Zhao, en wel voor hoofdrolspeelster Frances McDormand die in deze film tot het uiterste ging. De actrice die we vooral kennen van de Coen-films ging vier maanden lang als voorbereiding tussen de nomaden gaan wonen, en dat om zich beter te kunnen inleven in haar rol. In deze film speelt McDormand de rol van Fern die na de dood van haar man en het sluiten van het bedrijf waar ze werkte, besluit om met een camper door de VS te trekken. Ze leeft van job tot job, en beschouwt zich niet eens als dakloos want "I'm not homeless. I'm just houseless. Not the same thing.", aldus Fern. Een film over moderne hippies dus en het soort titel dat Trump als fake zou bestempelen, maar desalnietemin bol staat van de kritiek tegen de wegwerpmaatschappij die alle interesse in de mensheid heeft verloren. Grappig en confrontrerend zonder te pushen, en na afloop kan je alleen maar vermoeden dat weldra een nieuwe Oscarbeeldje op de schouw van huize McDormand zou kunnen belanden.




Waarom niet eens arthouse uit Zuid-Korea? Bespaar u de zucht, want The Woman Who Ran van Hong Sang-soo is best grappig, en eens je de juiste plaats in je stoeltje hebt gevonden dan voelt deze 77 minuten durende film aan als een tocht in een labyrint van gevoelens. Deze 24ste film (jawel!) van Hong Sang-soo lijkt weliswaar in het begin niet meer dan het geklets van een paar Zuid-Koreaanse vrouwen, maar het gepalaver over vegetarisme of het wel of niet voeden van wilde katten leidt tot een ontknoping die je niet direct ziet aankomen. De geest van Yasujiro Ozu is in The Woman Who Ran dan ook nooit ver weg.






We hebben het reeds gezegd dat deze editie van FilmFest Gent in het teken staat van de Duitse cinema. Naast oerklassiekers van Fassbinder of Wenders kun je er ook het werk van nieuwe goden zien zoals die van regisseur Visar Morina. Zijn nieuwste Exile - Exil wordt in één adem vergeleken met de cinema vérité van Michael Haneke. Een plaatje dat klopt want een film die uitpuilt van de zwarte humor en het smerigste uit de mensheid naar boven haalt. We volgen het verhaal van de Kosovaarse ingenieur Xhafer (Mišel Matičevićà) die in Leipzig samen met zijn Duitse vrouw aan een toekomst bouwt. Maar de wortels van de dromen worden brutaal weggezaagd door racisme. Zijn collega's nemen het niet dat er een man uit Kosovo in hun kamp zit en ze doen er dan ook alles aan om er hem op te wijzen dat ze hem liever zien gaan dan komen. Een vrij onthutsend portret dat in je maag gestompt wordt, ook al hanteert Visar Morina de taal van de humor, maar dan wel van het bijtend cynisme. Klasse-film.





 


Andere artikels van hetzelfde type