:: ARTIKELS ::
DVDInfo.be >> Artikel >> Achtergrond >> FILMFEST GENT 2021: DAG 6
FILMFEST GENT 2021: DAG 6
Type: Achtergrond - Datum: 2021-10-18 - Geplaatst door: Didier
FILMFEST GENT: DAG 6

Ieder jaar wordt op FilmFest Gent ook de Jo Röpcke Award uitgereikt. Vorig jaar was dat beeldje (of beter een cartoon van Knack Focus-huistekenaar Karl Meersman) voor Patrick Deboes en dat voor zijn werk voor de Gentse Sphinx-cinema en dit jaar is Ruben Impens de laureaat geworden, en dat voor zijn camerawerk voor Titane van de Franse regisseuse Julia Ducournau die afgelopen zomer de Gouden Palm won op het filmfestival van Cannes. FilmFest Gent loopt van 12 tot 23 oktober 2021 en zoals dat de afgelopen jaren zo was, is nu ook DVDInfo op het festival present en dagelijks brengen we je een mix van grote titels die weldra in de bioscoopzalen zullen vertoond worden en kleine titels die vaak de aandacht niet vinden die ze verdienen. Op de website van FilmFest Gent vind je de volledige programmatie terug.



COOL ABDOUL (7/10 en 8/10)
Didier (7/10): Een film over een Gentse bokser en voor je het weet heb je het dan over een Vlaamse Rocky. Hoewel we ook in het langspeelfilmdebuut van Jonas Baeckeland een typisch "from zero tot hero"-verhaal krijgen is deze biopic meer dan zo maar een Balboa-aftreksel. Al was het maar omdat alles gebaseerd is op het leven van de echte Gentse bokskampioen Ismaïl “Cool Abdoul” Abdoul die Europees bokskampioen bij de halfzwaargewichten werd. Een man met principiële waarden maar tegen de verkeerde mannen aanliep en zo in een spiraal van drugsdealers terecht kwam. Cool Abdoul weet perfect de clichés van de boksfilms te omzeilen en de scènes in de boksring zijn dan ook eerder uitzondering dan regel, en komt bijna alles op het persoonlijke leven van de sporter te liggen. Anemone Valcke speelt wel met ongelooflijk veel naturel het liefje van Abdoul, maar het accent op de relatie had wel iets minder gemogen. Gelukkig een minpuntje die je gauw vergeet want de film blinkt uit door zijn authenticiteit dat vooral te danken is aan de uitmuntende vertolking van Nabil Mallat en er is niemand die zo overtuigend een Gentse trainer kan spelen als Johan Heldenbergh.

Stijn B (8/10): Cool Abdoul is een fijne Gentse boksfilm met een fenomenale Nabil Mallat in de hoofdrol. Deze acteur die we kennen uit Image steelt de show en zuigt alle aandacht naar zich toe. De boksscènes zijn heel vinnig, net als het tempo en de soundtrack is ronduit fantastisch. Gaat Cool Abdoul in mijn top 10 van het jaar belanden? Neen, maar deze boksfilm van eigen bodem is wel een heel fijne kijkervaring geworden.




UN MONDE (8/10)
Mogen we zeggen dat de beste acteerprestaties uit de films die we in Gent zagen van de kinderen kwamen? We zagen het al in de Zweedse horrorfilm The Innocents, en ook in de debuutfilm van de Belgische Laura Wandel zorgt een klein meisje voor een uppercut waar je als kijker niet goed van bent. Dat vond men ook in Cannes waarbij het publiek rechtop veerde en begon te applaudiseren tot de regisseuse en haar cast er stonden bij te wenen. Het onderwerp? Pesten op school, en in Un Monde gaat men daar wel zeer ver in. Als kritiekpuntje kun je je wel afvragen waar het toeziend oog van de leerkrachten was, maar als film daarom niet minder interessant. De zevenjarige Nora die briljant vertolkt wordt door Maya Vanderbeque beseft meteen dat ze als kind van een alleenstaande werkloze vader het vreemde eendje in de bijt is en dat wordt er alleen maar erger op wanneer haar oudere broer het geliefde mikpunt is van de pestkoppen. Laura Wandel koos ervoor om de film vanuit het standpunt van het jonge meisje te filmen en de camera steeds op de ooghoogte van het jonge meisje te houden wat voor een unieke kijkervaring zorgt. Choquerend, onthutsend en met het confronterende beeld dat kinderen niet altijd lieverds zijn.




FRANCE (8/10)
Voor Léa Seydoux kan 2021 niet meer stuk want met No Time To Die ziet het ernaar uit dat ze de best bezochte blockbuster van dit jaar op haar naam heeft staan, maar minstens even goed (om niet te zeggen nog veel beter) is haar vertolking in de nieuwste film van Bruno Dumont. Deze cineast zorgt soms voor de vreemdste bochten in de Franse cinema, getuige zijn Jeanne D'Arc-musical met kinderen of de zeer cynische serie P’tit Quinquin, maar in France hekelt hij deze keer het sterrendom en vooral de hypocrisie ervan. France kun je wel zien als een veeg uit de pan naar Frankrijk, maar France is ook de naam van een jonge tv-ster (Léa Seydoux) die er niet voor terugdeinst om mensen of gebeurtenissen te manipuleren zodat ze met de hoogste kijkcijfers kan pronken. France de Meurs is te gast op ieder hip feestje en wordt om de seconde aangesproken door een fan die met haar een selfie wil, maar de televisiester is er zich niet van bewust dat haar leven zich afspeelt in een luchtbel, tot natuurlijk er een barst verschijnt.
France duurt 133 minuten waarbij alle ogen en camera's op Léa Seydoux gericht zijn. Na afloop kan je alleen maar concluderen dat dit één van de strafste madammen van de hedendaagse cinema is en dat France (op een dieptepuntje in het midden na) één van de heerlijkste films is die je dit jaar kan zien. Satire op zijn best!





 


Andere artikels van hetzelfde type