FILM
Vijftig jaar geleden stortte een meteoriet in op een stuk land in Oklahoma, met daarin een alien-egel die Shadow (Keanu Reeves) heette, en een ongelimiteerde hoeveelheid energie kon genereren. Uiteraard waren de militairen bijzonder geïnteresseerd in de praktische toepassingen, en min of meer tegen zijn wil werd Shadow opgesloten in een militaire faciliteit om daar onderworpen te worden aan proeven onder toezicht van professor Gerald Robotnik (Jim Carrey), de grootvader van. Shadow ontwikkelde een vriendschap met de kleindochter van Robotnik, Maria (Alyla Browne), maar toen die is omgekomen bij een laboratoriumontploffing werd Shadow zo woedend dat de enige oplossing was om hem in cryogene stasis te bevriezen totdat de overheid wist wat ze met hem moesten aanvangen. Om maar te zeggen dat ze daarmee het probleem naar de Griekse kalender hebben opgeschoven.




Vijftig jaar later wordt Shadow nog steeds vastgehouden op een militaire basis voor de kust van Japan, maar hij wordt wakker en denkt alleen nog maar aan wraak. Wanneer hij dreigt Tokio in puin te slaan, heeft directeur Rockwell (Krysten Ritter) geen andere keuze dan heel lief aan Sonic (Ben Schwartz), Tails (Colleen O'Shaughnessey) en Knuckles (Idris Elba) te vragen of ze Shadow willen stoppen. De egel, de vos en het stekelvarken doen hun best, maar Shadow blijkt een partij te sterk voor hen te zijn. Daarom moeten ze hun toevlucht nemen tot het ondenkbare en hun oude vijand, dr. Ivo Robotnik (ook Jim Carrey) te hulp te vragen. Die verwisselt natuurlijk bij de eerste de beste gelegenheid van kamp wanneer hij zijn grootvader ontmoet en in no time enkele gemiste jeugdherinneringen tracht in te halen. Het is echter ruzie ten huize Robotnik wanneer blijkt dat Gerald met zijn superwapen de aarde wil vernietigen, terwijl Ivo het bescheidener houdt en alleen maar de mensheid wil domineren (en dat kan moeilijk als je al je onderdanen tot as herleidt). Tegelijkertijd trachten Sonic en zijn vrienden Shadow tot andere gedachten te brengen, maar wraak is een sterke emotie...




Na de eerste en tweede film over de supersnelle, sarcastische egel, biedt het derde deel exact hetzelfde: net als Knuckles in de vorige film krijgen we te maken met een nieuwe tegenstander van Sonics soort (wat dat ook mag zijn), en als we de midcredits-scène mogen geloven is er een vierde deel op komst waarin Amy Rose, Sonics zelfverklaarde vriendin, wordt geïntroduceerd. De derde film is ook wat korter dan de tweede, omdat men nu éénmaal niet uit hetzelfde vaatje kan blijven tappen. De toevoeging van Keanu Reeves aan de cast is echter één van de betere vondsten, en feitelijk valt er weinig in te brengen tegen een vrolijke film als deze waarin Ben Schwartz zijn Sonic de éne na de andere briljante oneliner mag laten spuien. Aangevuld met Tails en Knuckles bezorgt het drietal veel verbaal amusement. Of hoe teruggrijpen naar de oude formule niet slecht hoeft te zijn.




BEELD EN GELUID
De Sonic The Hedgehog-films zijn fijne voorbeelden hoe je CGI en real live action-opnames door elkaar kan mengen en toch nog een geloofwaardig geheel kan afleveren. Technisch is er dan ook niet veel op deze schijf aan te merken, zeker niet in 4K. Het beeld is net soft genoeg om de computertrukerij niet door de mand te laten vallen en net scherp genoeg om van de voordelen van 4K te genieten. Hier en daar is er een beetje een iets te donkere scène, maar voor de rest is dit een zeer mooie transfer met levendige en primaire kleuren - de hoofdpersonages zijn respectievelijk blauw, geel en rood - maar er wordt ook wat subtieler en genuanceerder gewerkt in onder meer het ontwerp de machinerie van Gerald Robotniks world killer. De Dolby Atmos-sooundtrack is netjes en ondersteunt vooral de veel voorkomende actiesequenties, met hier en daar een lijntje van de fijne soundtrack van Tom Holkenborg. De olifant in de kamer is dat de Blu-ray wel, maar de 4K geen Nederlandse ondertitels heeft, en dat voor een release die hier officieel uitkomt. Dutch FilmWorks en bij uitbreiding Paramount zou zich hiervoor moeten schamen.




EXTRA'S
Veel en lichtvoetig, dat zijn de twee kernwoorden van de bonussectie. Voor de derde keer krijgen we een audiocommentaar door Jeff Fowler en Ben Schwartz, die er kennelijk lol in hebben, en er zijn enkele verwijderde scènes (5:13) en een flauwe gag reel (3:05). Dan volgen er negen korte documentaires. Sonic Family Fun (5:38) bespreekt de familiedynamiek van de Sonic-films, waarbij bij elke film er weer een personage schijnt bij te komen. Enter Shadow (5:57) bespreekt hoe het personage is geëvolueerd uit de spelletjes, en hoe men er op is gekomen om Keanu Reeves te casten. In Robotnik Family Reunion (8:42) zien we hoe Jim Carrey op zijn eentje de ganse familie Robotnik gestalte geeft. For the Love of Sonic (4:13) is een lofzang voor regisseur Jeff Fowler, die voor de derde keer een Sonic-film tot een goed einde heeft gebracht. The Fox, The Echidna and The Hedgehog (5:29) gaat over de drie hoofdpersonages en hun stemvertolkers, en in Live-Acton Lunacy (4:41) zien we hoe de menselijke acteurs tijdens de opnames moeten spelen tegenover poppen. From the Cryo-tank to London (6:19) toont de sets van de film, en Team Sonic vs. Shadow (2:41) laat ons meegenieten van de confrontatie tussen de twee antagonisten in de film. Tot slot is er nog een kortfilmpje A Very Sonic Christmas (2:09) waarin Sonic zijn vrienden Knuckles en Tails diets maakt wie nu feitelijk de Kerstman is.




CONCLUSIE
De derde film in de Sonic The Hedgehog-franchise levert dezelfde ongein op als de twee vorige films, en kijkt lekker weg. Vooral de geïnspireerde voice acting maakt dat deze films garant staan voor een avondje pure ontspanning, zelfs met de overacting van Jim Carrey die we er voor lief bij nemen.