:: BESPREKINGEN ::
DVDInfo.be >> Bespreking >> MUPPET SHOW, THE - THE BEST OF (4-DISC)
MUPPET SHOW, THE - THE BEST OF (4-DISC)
Bespreking door: Werner - Geplaatst op: 2005-03-02


REEKS
The Muppet Show liep vijf seizoenen lang van 1976 tot 1981. In die tijd passeerden 120 afleveringen en even veel (feitelijk een handjevol méér) "speciale gasten" de letterlijk revue, acteurs en actrices, zangers en zangeressen die een optreden kwamen geven in het Muppet Theatre. De Muppets zelf zijn een staaltje van bijzonder goed bespeelde poppen met sterke persoonlijkheden, die als rode draad doorheen de afleveringen in de sketches figureren en het geheel aan elkaar lijmen. The Muppet Show was eigenlijk een voortvloeisel van de poppenreeks Sam And Friends, die Jim Henson samen met zijn echtgenote voor de Amerikaanse televisiezender CBS had gemaakt. Als spreekstalmeester werd een figuurtje uit de parallel lopende en nog steeds overbekende poppenserie voor kinderen, Sesamstraat, gebruikt, namelijk Kermit de Kikker, die op onnavolgbare wijze door Henson zelf gespeeld wordt. De hoogtepunten van de show zijn ontegensprekelijk die waarin Jim's partner-in-crime Frank Oz ofwel in de gedaante van de flauwe moppentapper Fozzie Bear, ofwel in de gedaante van de showdiva Miss Piggy kruipt. Van het verbale pingpongspel tussen Henson en Oz, die ook nog tal van andere typetjes voor hun rekening namen, slaan regelmatig de vonken af. Derde poppenspeler die de show mee draagt is Dave Goelz, die voornamelijk de onnavolgbare stuntman Gonzo The Great gestalte geeft, een purperen haakneus wiens stunts één mengeling zijn van debiele roekeloosheid en slechte smaak.



Wat maakt The Muppet Show zo onweerstaanbaar grappig? Zijn het de vlagen van absurde humor? Is het de liefde waarmee de karakters tot leven zijn gewekt door bezielers Jim Henson en Frank Oz? Is het misschien de moeite die werd gestoken in elke week weer een originele reeks nieuwe songs schrijven? Of is het het onveranderlijk gekanker van de twee beroepscritici Statler en Waldorf, die in niet dadelijk genuanceerde bewoordingen de show tot op de grond afbreken en daarbij de nodige zelfspot aanvoeren? Waarschijnlijk zal het een combinatie van de voorgaande factoren zijn. Eerder bespraken we op deze pagina's reeds deel 1, deel 2 en deel 3 van de in de UK verschenen Very Best Of-compilaties, en ook een bij Bridge Entertainment verschenen Beste Afleveringen-compilatie, met daarin 12 shows en een goeie diepgravende documentaire; hier vindt U overigens nog meer informatie terug over de show zelf. De rechten van The Muppet Show zijn na lang gepalaver in de handen van The Disney Corporation gekomen, die blijkbaar geen haast schijnen te maken met het bewaren voor het nageslacht van wijlen Jim Henson's kostbare erfgoed.



Bij de keuze van de afleveringen is het vooral de naambekendheid vandaag van de artiesten van toen die de doorslag geeft of een dergelijke aflevering op een compilatie-dvd komt of niet. Sommige artiesten die als centrale gast in The Muppet Show hebben gefigureerd, zijn intussen overleden, in de onbekendheid verzeild geraakt, hier in Europa überhaupt nooit bekend geweest, of een combinatie van deze factoren. Wat zonde is, want de werkelijke sterren van de shows zijn de Muppets zelf natuurlijk, met hun gezonde dosis zelfkritiek, de gevatte one-liners en hun kleinmenselijke trekjes. Een integrale uitgave van de vijf seizoenen zal dus niet voor morgen zijn; echter deze compilatie, die in de UK exclusief is verschenen voor de mediaketen HMV, bevat toch 28 afleveringen, wat meer is dan de gemiddelde compilatie. Het gaat bovendien onveranderlijk om de UK-versies; de Amerikaanse versies zijn per aflevering gemiddeld één sketch korter wegens het verknippen voor meer reclame in te kunnen lassen. The Muppet Show werd overigens in het Verenigd Koninkrijk ingeblikt, omdat de Amerikaanse TV-bazen aanvankelijk dachten dat Henson en Oz twee ontsnapte geestesgestoorden waren - wat, sommige momenten in de show in ogenschouw nemend, misschien inderdaad wel waar is. Ze hebben echter met het niet willen produceren van The Muppet Show alweer een kanjer van een vis laten schieten; het resultaat was onder meer dat er verhoudingsgewijs meer Britse artiesten in de show zouden optreden (denken we onder meer maar aan John Cleese en Elton John). Ook deze HMV-compilatie is alweer niet dé ultieme Muppet-verzameling, maar de verzameling afleveringen is merkelijk beter dan enige andere compilatie die we totnogtoe hebben gezien, alhoewel het eerste seizoen ondervertegenwoordigd blijft.


AFLEVERINGEN



1. Aflevering met Roger Moore (seizoen 5, aflevering 98)
Roger Moore had er echt niet op gerekend om voor 007 te moeten spelen: hij wilde rustig een liedje zingen, maar de spionnen die Kermit voor het grote eindnummer besteld heeft, komen roet in het eten gooien. En 007 moet het grootste gevaar uit zijn carrière trotseren: het gezang van Miss Piggy.

2. Aflevering met Lynda Carter (seizoen 4, aflevering 87)
Wanneer Lynda Carter, alias Wonderwoman de set van de Muppets bezoekt, krijgen ze plots allemaal het idee dat ze ook superhelden zijn, en via een schriftelijke cursus wordt hen zo bijvoorbeeld het idee aangepraat dat ze kunnen vliegen, quid non.

3. Aflevering met Christopher Reeve (seizoen 4, aflevering 86)
Dat Miss Piggy een boontje heeft voor Christopher "Superman" Reeve, is een understatement. Haar grote liefde voor Kermit is plots tot onder het absolute nulpunt gezakt. Reeve heeft intussen in de lobby een telefooncel geïnstalleerd om snel van kostuum te kunnen veranderen.

4. Aflevering met Mark Hamill (seizoen 4, aflevering 88)
De Muppets krijgen het bezoek van Luke Skywalker, C-3PO en R2-D2 uit Star Wars, en Kermit vindt dit alleszins een betere hoofdact dan Angus McGarnicle, de Gorgelende Gargoyle. De drie zijn op zoek naar Chewbacca, die ontvoerd is en zich "tenmidden van een stel rare kalkoenen" bevindt, vandaar dat ze uitkwamen bij het Muppet Theatre...

5. Aflevering met Sylvester Stallone (seizoen 3, aflevering 68)
Wanneer Sylvester Stallone in het Muppet Theatre komt optreden, blijken er tal van groupies langs de achteringang binnen te sluipen. Scooter heeft namelijk een lucratief handeltje in backstage-passen opgezet. In deze aflevering zien we Stallone zowaar een smartlap eerste klas zingen!

6. Aflevering met Peter Sellers (seizoen 2, aflevering 43)
Peter Sellers is te zien in een resem typetjes; naast een zeer korte impressie van Inspector Clouseau schittert hij onder meer als vioolspelende zigeuner en als nazi-achtige masseur die Link Hogthrob de massage van zijn leven geeft.

7. Aflevering met Debbie Harry (seizoen 5, aflevering 112)
Debbie Harry, bekend als zangeres van de punkgroep Blondie, brengt twee nummers uit haar repertoire én een duet met Kermit. Kermits neefje Robin heeft zijn scouts-groep onder leiding van Mrs. Appleby meegebracht. Ze proberen een "honorary badge" te halen... in de nobele scouts-discipline van het punker-zijn, en ze hopen dat Debbie hen daarbij kan helpen.



8. Aflevering met Shirley Bassey (seizoen 5, aflevering 99)
Speciaal voor het optreden van Shirley Bassey, die Goldfinger komt zingen, heeft Scooter een waardetransportkoerier overtuigd om 50 miljoen dollar in goudstaven te mogen lenen als decoratie voor de set. Jammer genoeg heeft Dr. Bunsen Honeydew net zijn variant op de Steen der Wijzen uitgevonden: een machine die goud in kaas verandert.

9. Aflevering met Andy Williams (seizoen 4, aflevering 92)
Miss Piggy heeft iedereen in het Muppet Theatre wijsgemaakt dat ze zich verloofd heeft met Kermit. Ze kan Andy Williams ompraten om in plaats van Moon River een versie van Love Story te zingen. Kermit is niet echt blij met de geruchtenmolen.

10. Aflevering met Steve Martin (seizoen 2, aflevering 32)
Het Muppet-theater neemt een avondje vrijaf om audities voor nieuwe nummers te kunnen houden. Steve Martin voelt zich beledigd, omdat hij als centrale gast niet mag optreden, en hij doet ook mee met de audities. De rest van de Muppet-crew is bang dat hun baan op de tocht staat...

11. Aflevering met Bob Hope (seizoen 2, aflevering 45)
Kermit is trots om Bob Hope te kunnen afficheren als speciale gast, maar Hope moet zien dat hij zijn bezoek aan het Muppet Theatre kan inpassen tussen twee benefietoptredens in. Kermit moet noodgedwongen op een noodscenario overschakelen.

12. Aflevering met John Cleese (seizoen 2, aflevering 47)
Niet helemaal uit vrije wil wordt John Cleese als centrale gast opgevoed. Een liedje zingen weigert hij echter categoriek, want hij is per slot van rekening een komiek. Als piraat de Swine Trek enteren is iets wat hem meer ligt. Gonzo zit intussen met het probleem dat een goocheltruc met het opvangen van een kanonskogel hem een arm van drie meter heeft opgeleverd.

13. Aflevering met Bruce Forsythe (seizoen 1, aflevering 12)
Fozzie Bear probeert eindelijk zijn demonen onder ogen te zien en een gevat antwoord klaar te hebben wanneer Statler en Waldorf zijn humoristische sketches de grond inboren. Aan zijn voorbereiding schort er echter wat. Misschien dat centrale gast en all-round performer Bruce Forstyhe hem nog een paar trucs aan de hand kan doen?

14. Aflevering met Danny Kaye (seizoen 3, aflevering 65)
Wanneer Statler en Waldorf horen dat Danny Kaye de centrale gast zal zijn, gaan ze buiten nog liever nar het vuilnis zitten staren dan nog langer in het theater te moeten verblijven. Kaye heeft ondertussen kletterende ruzie met Miss Piggy vanwege een slecht geplaatste opmerking over haar gewicht.



15. Aflevering met Brooke Shields (seizoen 5, aflevering 101)
Brooke Shields is geboekt om mee te spelen in The Muffin Show, of zoiets. Op het programma staat Alice In Wonderland, maar bijvoorbeeld Fozzie Bear kent klaarblijkelijk het verschil niet tussen Alice en The Wizard Of Oz. Miss Piggy is in haar (varkens)kont gebeten dat ze de hoofdrol aan haar (varkens)snuit ziet voorbij gaan, en Brooke Shields heeft onder invloed van de verkeerde soort paddestoelen - wat is het toch met Lewis Caroll en geestverruimende middelen? - en de uitvindingen van dr Bunsen Honeydew last van krimp- en groeiverschijnselen.

16. Aflevering met Dudley Moore (seizoen 4, aflevering 78)
Dudley Moore staat erop dat hij muzikaal begeleid wordt door MAMMA, een robot die volgens Kermit op R2-D2 lijkt die alle muziekstijlen aankan. Wie niet zo happig is op de aanwezigheid van de robot, is de Electric Mayhem Band, die hun jobs bedreigd voelen. Ze sturen Animal op Dudley Moore af om hem te intimideren.

17. Aflevering met Raquel Welch (seizoen 3, aflevering 59)
Fozzie Bear is een assertiviteitscursus gaan volgen; of dit voldoende is om de moed bijeen te kunnen rapen om genoeg op te vallen bij Raquel Welch terwijl alle mannelijke Muppets lopen te kwijlen dat het niet meer normaal is, is maar de vraag. Miss Piggy is natuurlijk jaloers dat ze niet in de schijnwerpers staat. Deze aflevering bevat de fameuze "chicken in the basket"-scène met de Swedish Chef.

18. Aflevering met Peter Ustinov (seizoen 1, aflevering 8)
Kermit wordt deze aflevering warempel een beetje afgunstig omdat alle aandacht naar Peter Ustinov gaat. Ustinov is er niet de man naar om een liedje te zingen, maar zet op een half uur een tiental typetjes neer: een Deense verkoudheids-deskundige, een Duitse psychiater, een Russische minister en nog veel meer. Uit deze aflevering komt overigens Kermits bekende muzikale nummer "It's not easy being green".



19. Aflevering met Vincent Price (seizoen 1, aflevering 16)
Ter ere van de komst van horror-icoon Vincent Price naar het Muppet-theater is er een bijzonder grote delegatie monsters van allerlei slag aanwezig, waaronder één met drie koppen die nog steeds niet weet of hij nu moppen gaat vertellen, zingen of dansen. Of wordt het toch stand-up comedy met Fozzie?

20. Aflevering met Gene Kelly (seizoen 5, aflevering 113)
Gene Kelly beweert bij hoog en bij laag dat hij "door de kikker is uitgenodigd als gast" en dus niet is geboekt voor een optreden. Iedereen zit vol spanning echter te wachten totdat Kelly zijn onvergetelijke Singin' In The Rain brengt. En in deze aflevering - die overigens de laatste was die ooit getaped werd - krijgt de bemanning van de Swine Trek de zin van het leven te horen. Als ze tenminste lang genoeg kunnen weerstaan aan de verleiding van de cafetaria...

21. Aflevering met Elton John (seizoen 2, aflevering 38)
Tussen een bende vreemd uitgedoste kalkoenen als de Muppets voelt een artiest als Elton John zich natuurlijk in zijn element. We krijgen nummers als Crocodile Rock, Goodbye Yellow Brick Road en een spetterende finale waarin Elton John met Miss Piggy het duet Don't Go Breaking My Heart zingt. En de Zweedse chef verandert zijn menu "egg du chef" door de weerbarstigheid van zijn pluimvee maar in "chickie du chef".



22. Aflevering met John Denver (seizoen 4, aflevering 73)
Kermit nodigt alle Muppets uit om samen met John Denver mee te gaan kamperen in zijn geboortestreek: het moeras. Niemand hefet veel zin om mee te gaan, maar onder lichte dwang van Miss Piggy moeten ze wel. Totdat Piggy hoort dat het moeras niet bepaald het vijfsterren luxe-hotel was dat ze in gedachten had.

23. Aflevering met Kenny Rogers (seizoen 4, aflevering 77)
Kermit doet mee met een trapeze-nummer, en slaat tegen de grond - onder grote bewondering van Gonzo the Great. Kermit heeft zijn flipper verstuikt, zodat de andere Muppets bij beurtrol de presentatie moeten overnemen. Kenny Rogers probeert zich ten volle te concentreren op de show, maar dat is nogal moeilijk als er intussen Arabieren in zijn kleedkamer naar olie zijn aan het boren.

24. Aflevering met Alice Cooper (seizoen 3, aflevering 55)
De koning van de horror-trash-metal, Alice Cooper, is te gast bij de Muppet-show, en probeert intussen een paar Muppets zo ver te krijgen om hun ziel te verkopen aan de duivel in ruil voor uitzonderlijk talent. Niemand trapt daar natuurlijk in, alhoewel Gonzo er gevaarlijk dicht bij komt. En alsof er nog niet genoeg monsters in het theater waren, vindt dr Bunsen Honeydew een bacterie-vergroter uit.

25. Aflevering met Twiggy (seizoen 1, aflevering 17)
Net in de aflevering waarin fotomodel Twiggy te gast is, krijgen de Muppets krijgen af te rekenen met de geest van Uncle Deadly, het spook van de Muppet Show. Deadly is ooit op het podium afgemaakt - door de critici - en hij wil dat er nooit meer een voorstelling in het theater gegeven wordt.

Nota: in sommige gidsen vind je deze aflevering terug met als speciale gasten "Twiggy & Mary Roos". Mary Roos is een Duitse zangeres zonder al te veel bekendheid buiten Duitsland, en aangezien er voor de Duits gedubde versie van de Muppet Show toch aparte openingscredits werden gemaakt - het logo "The Muppet Show" met Kermit in werd bijvoorbeeld vervangen door "Die Muppet Show" - kon Kermit twee gasten aankondigen. Concreet valt in de Duitse versie Twiggy's openingsnummer weg, en in de plaats daarvan zingt Mary Roos het nummer "Komm Zu Mir", de Duitse versie van "Lean On Me" samen met de Electric Mayhem Band. Een dergelijk experiment met een lokale variant is gelukkig maar een éénmalig experiment gebleven.
Bron: www.muppetcentral.com, www.kermitage.com


26. Aflevering met Liza Minnelli (seizoen 4, aflevering 81)
In onvervalst film noir-stijl presenteren de Muppets een detective-verhaal. Liza Minnelli wordt bedreigd met de dood, tenzij de show afgevoerd wordt. Detective Kermit gaat op onderzoek uit, maar de éne na de andere Muppet valt dood neer - sommigen vermoord, anderen dan weer na het consumeren van de Zweedse kok's nieuwste soeprecept. En dat het onderzoek in handen van de "Bear Patrol" Fozzie is, helpt het vinden van de dader ook al geen meter vooruit.

27. Aflevering met Julie Andrews (seizoen 2, aflevering 41)
Julie Andrews was ten tijde van deze aflevering razend populair omwille van haar rol in The Sound Of Music, en het mag dan ook geen wonder heten dat ze twee nummers uit de succesrijke musical brengt - Rwolf pocht zelfs tegen zijn collega-muppets dat hij de film al tweemaal heeft gezien. Toch is er achter de schermen een klein probleempje: er staat een koe in de lobby (een echte!). Niemand wil zich om het beest bekommeren, behalve... de Zweedse Chef. Hoesky-boedy-barbecue!

28. Aflevering met Glenda Jackson (seizoen 5, aflevering 104)
Actrice Glenda Jackson blijkt een piraat te zijn, die samen met haar papegaai, een vermomde pinguïn, en Short John Silver, Sweetums, het theater overneemt en in een schip verandert. Kermit wordt vastgebonden, en Jackson gaat met het schip op zoek naar een verborgen schat. Kermits enige hoop op redding is Gonzo en zijn van geen kleintje vervaarde kippen.





BEELD EN GELUID
Zeker in vergelijking met de eerder in de UK verschenen deel 1, deel 2 en deel 3 van The Very Best Of The Muppet Show krijgen we verhoudingsgewijs een zeer mooi opgepoetst beeld, met weinig compressie-artefacts en een betere, maar nog niet ideale, kleurbalans. Het feit dat men voor de vier discs hier geopteerd heeft voor double layer-discs was ongetwijfeld een goede keuze. Voornaamste probleem blijft wel de veelvuldige interlacing, wat door de NTSC-bron en de hyperkinetische acts nog eens extra in de verf wordt gezet. Maar ook hier is het probleem schijnbaar minder erg dan op de vorige Muppet-dvd's. Het Dolby Surround 2.0-stereogeluid is net als alle voorgaande Muppet-compilaties die we al te zien kregen netjes in orde zonder daarbij overdreven dynamiek tentoon te spreiden. Wat bij een dergelijke vorm van spoken word-comedy uiteraard volledig overbodig is. We zijn echter blij te mogen merken dat er gezien de ouderdom weinig vervorming in het geluid is opgetreden. Het is dus volle teugen genieten van de plejade aan songs en coverversies die de Muppets samen met hun gasten doorheen die vijf jaren hebben opgenomen.



EXTRA'S
Voor wat hoort wat. Deze compilatie bevat méér Muppet-afleveringen dan enige andere compilatie op de markt - 7 afleveringen oftewel bijna 3 uur per disc - maar daartegenover staat dat er geen enkele extra terug te vinden is. Op zijn minst een hoofdstukkenindeling - elke aflevering is hier één hoofdstuk - zou toch schappelijk geweest zijn.

CONCLUSIE
Alweer blijven we vruchteloos wachten op het verschijnen van alle 120 Muppets-afleveringen - en dan hebben we de buiten reeks-afleveringen en de twee proefafleveringen nog niet meegeteld - maar deze box, die niet even makkelijk te vinden is vanwege de exclusieve verspreiding door de Britse keten HMV, is voor fans van de serie een must.

INTERNET
Een schitterende site met een uitgebreide sketch-per-sketch afleveringengids van de show vind je terug op www.kermitage.com.




cover



Studio: Columbia Tristar

Regie: Philip Casson, Peter Harris
Met: Jim Henson, Frank Oz, Jerry Nelson, Richard Hunt, Dave Goelz

Film:
8,5/10

Extra's:
0/10

Geluid:
7,5/10

Beeld:
8,5/10


Regio:
2

Genre:
Komedie

Versie:
U.K.

Jaar:
1976-1981

Leeftijd:
U

Speelduur:
712 min.

Type DVD:
SS-DL

Barcode:
5035822122918


Beeldformaat:
1.33:1 PAL

Geluid:
Engels Dolby Surround 2.0

Ondertitels:
geen
Extra's:
• geen

Andere recente releases van deze maatschappij