FILM
Studente Helen Lyle (Virginia Madsen) stuit op de angstaanjagende, plaatselijke legende van de Candyman - een bloeddorstige massamoordenaar die verschijnt wanneer je vijfmaal luidop zijn naam in een spiegel zegt. Haar onderzoek naar de Candyman leidt naar zijn beruchte schuilplaatsen. Wanneer Helen de waarschuwingen van de plaatselijke bewoners negeert, vormt ze binnen de kortste keren de spil van een reeks afschuwelijke moorden.

Clive Barker, zegmaar de Britse Stephen King, verwierf wereldfaam met zijn Hellraiser-reeks. Het tweede meest succesvolle verzinsel van de schrijver/regisseur is ongetwijfeld CandyMan. De film is niet enkel een geslaagde slasher-horror film op gebied van shocks & thrills, maar bevat bovendien een verhaallijn die voor heel wat psychologische spanning zorgt. Door de moordenaar (Tony Todd in een glansrol) als een zwarte te casten en hem symbool te laten staan voor onder meer de rassenhaat in de wereld, krijgen we een extra diepgang in de anders zo karikaturale slechterik (denk maar aan Freddy Krueger). De bad guy heeft een reden voor zijn gedrag en is hierdoor geen eendimensionale ripper. De tand des tijds is bijzoner mild geweest voor deze prent. De spanning en opbouw zijn nog steeds voldoende interessant. De film bracht nog twee sequels met zich mee die nooit het origineel hebben weten te evenaren. Candyman is ongetwijfeld één van de beste horrorflicks van de jaren negentig.

BEELD EN GELUID
Het anamorfische 1.78:1 beeld was op de eerste DVD-versie van Candyman niet bepaald om over naar huis te schrijven. De beeldkwaliteit bij de S.E. is identiek. Bij bepaalde scènes is wel erg veel grain aanwezig en is er sprake van colour bleeding. De beeldscherpte is aanvaardbaar terwijl het contrast wat aan de donkere kant is. Ook de geluidstrack is dezelfde bij deze versie. De Dolby Surround 2.0 track mag dan geen volwaardige 5.1 remix gekregen hebben, hetgeen geserveerd wordt voldoet aan de eisen van de prent. De muziek van Philip Glass wordt mooi gedragen door de beschikbare kanalen, terwijl de afwezigheid van een stereo achterkanaal en een subwoofer haast nergens als een gemis aanvoelt.

EXTRA’S
Waar deze versie een stevige stap voorwaarts in zet is bij de extra’s. Terwijl de eerste versie het moest stellen met enkel een miezerige trailer, heeft Universal hier duidelijk de moeite genomen om met interessant materiaal voor de dag te komen. Naast de Bioscooptrailer krijgen we een Audio Commentaar van de regisseur, schrijver Clive Barker, Tony Todd en nog enkele leden van de cast. Ze brengen samen heel wat leuke weetjes omtrent de productie naar boven. In de featurette The Candyman Mythos wordt gedurende vierentwintig minuten dieper ingegaan op dezelfde medewerkers, maar deze keer in de vorm van een interview. Deze featurette is zeer recent en het is altijd leuk om deelnemers meer dan tien jaar na de opnames opnieuw te kunnen zien. In de featurette Clive Barker: Raising Hell komt schrijver Clive Barker gedurende ruim tien minuten aan het woord over zijn rol binnen de horrorwereld. De man heeft blijkbaar zware stemproblemen want zijn hese gereutel en zijn opgeblazen verschijning staan in schril contrast met de man die hij tien jaar geleden was. De extra’s worden afgerond met Storyboards die altijd wel leuk zijn om ze met de uiteindelijke scènes te vergelijken. De enige afwezige extra is het alternatieve einde dat de film oorspronkelijk ging meekrijgen. Misschien is het beeldmateriaal verloren gegaan want ook op de Amerikaanse versie is hiervan niets terug te vinden.

CONCLUSIE
Candyman is een leuke slasher horrorfilm met een zeer interessante bad guy, verteld op een manier die eigen is aan de typische stijl van Clive Barker. De beeld- en geluidskwaliteit zijn identiek aan de vorige versie. Het zijn vooral de leuke extra’s die deze Special Edition de moeite waard maken. Dit is de beste versie van de film die tot nu toe het daglicht gezien heeft.