FILM
Ding On’s (Chiu Man Cheuk) vader werd vermoord toen deze een kind was. De meester van een zwaardsmederij (Wai Tin-Chi) heeft hem sindsdien onderdak geboden. Diezelfde meester was er ook bij toen de vader van Ding On afgeslacht werd, maar weigert daar enig woord over te lossen. Als Ding On op een avond hierover toch enkele feiten te weten komt via de meester zijn dochter, Sui Ling (Su Tsui-Yu), smeekt hij de meester om meer info. Deze vertelt dat de moordenaar de naam Falcon (Xin Xin Xiong) draagt, die gekend staat om zijn wrede en gevaarlijke vechtstijl. Als Sui Ling niet lang daarna gevangen genomen wordt door een groepje boeven, besluit Ding On haar te redden. Als de boeven met teveel blijken te zijn, wordt Ding On te grazen genomen en verliest hij zijn arm. Eerst is hij hulpeloos en zwak en wordt hij overal aanzien als een kreupele. Maar als hij een boek van Oosterse vechtkunsten vindt, begint hij intensief te trainen met het kapotte zwaard van zijn vader. Zo ontwikkelt hij na een tijd een nooit gezien vechtstijl. Ding On zint op wraak…

Tsui Hark staat bekend om kwalitatieve actiefilms en was verantwoordelijk voor klassiekers als Once Upon A Time In China, A Better Tomorrow III en Swordsman. In 1995 besloot hij dat de tijd rijp was voor een moderne remake van de Shaw Brothers-classic One-Armed Swordsman uit 1967 van de op 22 juni 2002 overleden Chang Cheh. Deze bloedige klassieker stond bekend om zijn inventieve en bloederige zwaardgevechten. Tsui Hark doet hard zijn best maar levert maar een half geslaagde film af. Het eerste deel van de film is onnodig traag opgebouwd en is soms zelfs saai! Ook de zwaardgevechten zijn niet altijd je dat, deze zijn zo nerveus gefilmd en veel te snel gemonteerd dat de actie bijna niet te volgen is. En dat is spijtig want de delen die je wel kan volgen, zien er allemaal weer indrukwekkend uit! Het tweede deel van de film is beter en het einde is zelfs geniaal te noemen! Maar met een geniaal einde maak je geen tijdloze klassieker. Aan de hoofdrolspeler Chiu Man Cheuk zal het niet gelegen hebben. Deze charismatische jongeman maakte in ’93 zijn debuut in de Jet Li-classic Fong Sai-Yuk. Tsui Hark was net op zoek naar een opvolger voor Jet Li in de Once Upon A Time In China-reeks. Tsui Hark neemt op aandringen van actrice Anita Mui (A Better Tomorrow III) Chui Man Cheuk aan voor Once Upon A Time in China 4. De film werd een hit en de samenwerking werkt blijkbaar gesmaakt want er volgden nog vier films samen waaronder Once Upon A Time In China 5, Green Snake, The Chinese Feast en deze The Blade. Toen The Blade gereleased werd, werd hij niet echt de verwachte grote hit maar nu heeft de film een heuse cultstatus verworven. Wel werd de film beloond met de prijs “meest verdienstelijke film” van de Hong Kong Critics Society.

BEELD EN GELUID
Worldwide Cinema is een jong en fris nieuw label dat spijtig genoeg met een verkeerde uitvoering uitpakt. Het beeld is niet anamorfisch uitgevoerd en staat bovendien niet in zijn originele aspect ratio (1.85:1) op deze DVD. Het beeld is niet altijd even scherp en soms hebben we zelfs wat schemering vastgesteld. De kleuren ogen natuurlijk met een redelijk zwartniveau. Er is regelmatig wat vuil en printbeschadiging aanwezig, maar is niet echt storend. Filmgrain durft soms wel eens de kop op steken en geeft de film een wat gedateerde aanblik. Digitale compressiefouten zijn niet aanwezig, maar we hebben wel soms edge enhancement vastgesteld. De geluidstrack is vreemd genoeg niet uitgevoerd in de oorspronkelijke Cantonese taal maar in een afschuwelijke slechte Engelse dubbing. HKL geeft tenminste de kans om te kiezen tussen de originele of de Engelse versie. Maar blijkbaar beseffen ze het bij WWC reeds want komende titels als A Better Tomorrow en Battle Royale krijgen wel de originele tracks mee. En zo hoort het ook! Want de emotionele waarde en de acteerprestatie die de acteurs in hun stem hebben, gaat volledig verloren in de vaak onbedoeld lachwekkende dubbing door derderangs stemacteurs. De Dolby Digital 2.0-track klinkt wat onnatuurlijk met een beperkte spreiding. We hebben in het eerste halfuur van de film een drietal drop-outs kunnen waarnemen die niet dramatisch zijn, maar die ze toch hadden kunnen vermijden. Het geluid loopt mooi synchroon en de dialogen zijn goed te verstaan. Beide zijn wat teleurstellende transfers en hopelijk leren ze van hun eigen fouten.

EXTRA'S
Op het gebied van extra’s hebben ze bij WWC toch hun best gedaan. Eerst hebben we biography showcases voor regisseur Tsui Hark en hoofdrolspeler Chiu Man Cheuk. Positief is dat deze volledig in het Nederlands zijn. De info die verstrekt wordt, is informatief en op het einde krijg je de volledige filmografie van beide heren. Volgende feature is een kort interview met Chiu Man Cheuk. Dit is in het Frans (!) met Engelse ondertiteling. Chiu Cheuk vertelt over zijn bezoek aan Noord-Amerika en over de filosofie achter zijn vechtkunst. Dan hebben we een Wu Shu showcase met Chui Cheuk, deze komt blijkbaar van hetzelfde beeldmateriaal als het interview en is van middelmatige VHS-kwaliteit. Dat neemt niet weg dat het een interessant stukje beeldmateriaal is voor de fans onder ons. Spijtig genoeg is er ook een nutteloze fotogalerij aanwezig met een 12-tal foto’s rechtstreeks uit de film. Als je de film op pauze zet heb je net hetzelfde effect. De bioscooptrailer is ook aanwezig en deze beweerd dat The Blade geregisseerd is door Mark Yu i.p.v. Tsui Hark. Dit is natuurlijk fout (volgens ons bestaat Mark Yu zelfs niet!) maar dat maakt van de trailer een leuk collectors item. Tenslotte hebben we nog twee UK promotionele HKL trailers in de Tsui Hark trailer gallery, deze zijn Once Upon A Time In China en Iron Monkey. In de Chiu Man Cheuk trailer gallery hebben we trailers van het schitterende The Blacksheep Affair en Body Weapon. Een handje vol degelijke extra’s samengesteld door WWC!

CONCLUSIE
Toen het nieuwe label Worldwide Cinema werd aangekondigd zagen veel fans van Aziatische cinema na HKL opnieuw een droomlabel ontstaan. En met een releaselijst die toptitels bevat zoals A Better Tomorrow, Battle Royale en deze The Blade kon het ook al niet meer misgaan. Spijtig genoeg hebben ze met de uitvoering van cultclassic The Blade enkele zware steken laten vallen. De film werd spijtig genoeg in het 4:3 full-screen formaat op de schijf gezet en kreeg enkel maar een ondermaatse Engels gedubde Dolby Digital geluidstrack 2.0 mee. Hopelijk leert WWC van hun gemaakte fouten en brengen ze de volgende titels uit zoals het hoort en zoals de consument het bovendien zelf wilt. Op het gebied van extra’s hebben ze hun best gedaan en hopelijk houden ze die trend aan in de toekomst...