FILM
Na het vaak bejubelde The Fighter besloot Mark Wahlberg om met Baltasar Kormakur in zee te gaan. Deze cineast die de ster was van Reykjavik-Rotterdam was zo bezeten door deze Ijslandse film dat hij de States afdweilde om op zoek te gaan naar mensen die geïnteresseerd waren in een Amerikaanse versie ervan, ook al weigert de regisseur om het woord remake in de mond te nemen. Wahlberg was blijkbaar ondersteboven van het script, want hij werd zowel de hoofdrolspeler als producer van de prent. De film werd echter door de critici lauw onthaald en lokte weinig bezoekers naar de bioscoopzalen, maar op de dvd-markt lijkt deze actiefilm een tweede leven te zijn begonnen. Contraband mag dan wel geen hoogvlieger zijn zoals The Fighter of The Departed dat waren, maar toch bewijst deze film nog maar eens hoe het voormalige zangidool één van de heerlijkste Hollywoodsterren van de afgelopen jaren is geworden.

Chris Farraday (Mark Wahlberg) was in zijn wilde jaren een bedreven smokkelaar, maar sinds hij zijn vrouwtje Kate (Kate Beckinsale) heeft leren kennen, verdient hij liever zijn brood door het plaatsen van alarminstallaties. Net op het moment dat Chris op het rechte pad komt, begaat zijn jongere zwager Andy (Caleb Landry Jones die eerder rollen in de Coen-klassieker No Country For Old Men en X-Men: First Class vertolkte) een stomme fout. Tijdens het verhandelen van drugs botst het jonge boefje op de politie waardoor hij genoodzaakt wordt om het witte goedje in de Mississippi te gooien. De gangsterbaas Tim Briggs (een hilarische rol van Giovanni Ribisi) kan niet lachen om dit verlies en verplicht de jonge Andy ertoe om binnen de tijdspanne van twee weken de gigantische som van 700.000 dollar op te hoesten. De crimineel dreigt ermee om Chris en diens familie om te brengen indien hij zich niet aan de afspraak houdt. De wanhopige Chris probeert de boosaardige Tim om te praten, maar dat heeft geen zin. De enige oplossing die de man rest is weer zijn oude job als smokkelaar oppakken. Met de hulp van zijn vader Bud (William Lucking) die in de nor zit, besluit de arme drommel om samen met enkele vrienden 15 miljoen valse dollars vanuit Panama naar de VS te smokkelen. Op het eerste gezicht lijkt deze klus niet meer dan een routineuze opdracht, maar het is uitgerekend weer zijn schoonbroer Andy die roet in het eten gooit, want binnen de kortste keren moeten Chris en zijn metgezellen op de vlucht slaan voor enkele losgeslagen Panamese gekken.

Contraband is geen grootse film, want daarvoor is de prent net iets te onevenwichtig en maakt regisseur Kormakur zijn verhaal veel te complex door onnodige intriges in het scenario in te lassen. Daardoor wordt de kijker verplicht om zich met volle aandacht op het verhaal te concentreren (anders ben je zonder twijfel na enkele minuten de draad kwijt!), maar gelukkig wordt veel goedgemaakt door enkele briljante actiescènes zoals een op hol geslagen vrachtschip en een hondsbrutale overval op een geldwagen die aan de gelijksoortige scène uit Heat van Michael Mann doet herinneren. Uiteraard zijn er ook de fraaie vertolkingen van zowel Mark Wahlberg als de bijna onherkenbare Giovanni Ribisi die in deze prent de psychopathische gangster mag uithangen. Het is wel leuk om voor een keer Kate Beckinsale niet in haar gebruikelijke latexpak uit Underworld te zien rondhuppelen, maar toch loopt de knappe Britse een beetje verloren in deze actiethriller, net als J.K. Simmons (de vader van Juno) die als kapitein pijnlijk miscast is, en dan hebben we het nog niet eens over diens belachelijke snor gehad!

BEELD EN GELUID
Ondanks enkele indrukwekkende buitenopnames (de film is opgenomen in Algiers Point, de arbeidersbuurt in New Orleans) is Contraband een zeer donkere film geworden, doch is alles mooi in beeld gebracht en knallen de actiescènes (mede dankzij het explosieve geluid) van het scherm.

EXTRA'S
De weggelaten scènes zijn slechts zes minuten opvulling die niks aan het verhaal toevoegen. Meer zelfs, bij bepaalde scènes begrijp je maar al te goed waarom ze zijn weggelaten. Naast een audiocommentaar (via het picture-in-picture-procedé) die nogal saai is, heb je ook nog twee documentaires. Eentje biedt de kijker een blik achter de schermen waardoor de overval op de geldwagen plots minder spectaculair oogt en in de andere extra heb je de gebruikelijke collage van interviews waarin iedereen lief is voor elkaar. Geen mens die gelooft wat de acteurs vertellen, maar wel een leuk toemaatje voor wie maar niet genoeg kan krijgen van Mark Wahlberg (of van Kate Beckinsale natuurlijk!).

CONCLUSIE
Contraband verdient meer dan de flop die hij uiteindelijk is geworden, ofschoon Baltasar Kormakur meer dan eens gevangen raakt in het web van de vele intriges. Kwalitatieve vertolkingen en enkele geslaagde scènes maken echter van Contraband een film die actiefilmliefhebbers beslist een kans moeten gunnen.