15 jaar later weet Mientje niet beter of Arie en Da zijn haar vader en moeder. Haar echte moeder Lien heeft al die tijd als buffetjuffrouw in een Haags café gewerkt en ze heeft zich nooit om haar dochter bekommerd. Haar zus Kee woont ondertussen weer in de Jordaan met haar gefortuneerde echtgenoot en Lien zelf is al vaker in de buurt gesignaleerd. In de kruidenierswinkel van Da en Arie wordt het onderwerp ter sprake gebracht en buurvrouw Emma beweert te weten wat er aan de hand is: straks willen ze Mientje terug, zegt ze, tot groot verdriet van Da die Mientje ondertussen als haar eigen dochter beschouwt. Bij de voogdijraad maakt Lien evenwel geen schijn van kans, maar via Kee weet ze op sluwe wijze in contact te komen met Mientje die uiteraard verblind wordt door de rijkdom en de deftigheid van Liens milieu. Arie voelt zich gekrenkt door Mientjes ommezwaai en hij weigert te antwoorden op de brieven van de voogdijraad. Na een lange strijd die de buurt in twee kampen verdeelt, valt het verdikt: Mientje wordt aan Lien toegewezen…
Volkstoneel. Tegenwoordig moet je ervoor naar de schouwburg en het theater, maar dat is ooit anders geweest, want in de jaren zestig en zeventig werden toneelstukken vaak live op televisie uitgezonden en in Frankrijk en Duitsland is die traditie zelfs tot vandaag bewaard gebleven, want toneel is uiteindelijk heel anders dan z’n moderne opvolger de sitcom waarvoor eveneens van een vast decor gebruik gemaakt wordt, maar waarbij de lachband de aanwezigheid van een publiek suggereert, terwijl nooit het gevoel overblijft dat je naar een unieke uitvoering kijkt waarin het flink mis kan gaan als een acteur z’n tekst vergeet of het decor ineenklapt. Toneelacteurs acteren anders dan hun tv-collega’s want hun gevoelens moeten voor heel veel mensen in een grote ruimte zichtbaar en herkenbaar zijn en hun tekst moet tientallen meters verderop ook nog hoorbaar en verstaanbaar zijn. Gereduceerd tot de grootte van een tv-scherm lijkt wat ze doen gemakkelijk grotesk, overdreven en onnatuurlijk terwijl uitgerekend televisie graag de indruk wekt een spiegel van het leven zelf te zijn. Maar dat nadeel is misschien net de redding van het genre als zelfstandige artistieke kunstvorm en als Broadway geldt als dé graadmeter voor de populariteit van het genre, dan is toneel in elk geval alive and kicking!
Kind Van De Buurvrouw (1933) is een tekst van de Nederlands toneelspeler en –schrijver Herman Bouber over het dagelijks leven in de Amsterdamse volksbuurt De Jordaan. Het stuk was razend populair tussen de beide oorlogen en het werd in de jaren zeventig opnieuw met succes uitgevoerd. In oktober 1975 nam de TROS de uitvoering van het Amsterdams Volkstoneel op en zond die vervolgens uit met de immens populaire actrice Hetty Blok in de rol van de bezorgde buurvrouw Emma. Het is die versie van het toneelstuk die u op deze dvd van Kind Van De Buurvrouw te zien krijgt, dat z’n succes te danken heeft aan de uitermate grappige scènes en dialogen die regelmatig voor lachsalvo’s in de zaal zorgen en die de opvoering tegen een vrij hoog tempo voortstuwen. Naast Hetty Blok treden ook andere grote namen uit het Nederlandse toneelmilieu aan, o.a. Bert Boonstra (Medisch Centrum West, 1991), Wiesje Bouwmeester (Dokter Vlimmen, 1977), Martin Brozius (Flodder, 1994-1995), Cok Henneman (Tussen Wal En Schip, 1977), Mimi Kok (Vrijdag, 1980), Cocki Boonstra, Jennifer Willems (Keetje Tippel, 1975), Louise Ruys (Amsterdammed, 1988), Fred Perrier (Rooie Sien, 1975) en Carry Tefsen (Zeg ‘ns Aaa, 2009-2010).
