Doch het palmares met meer dan 20 Engelse Top 40-hits oogt minder indrukwekkend dan men vermoedt, want Eurythmics scoorde in Engeland maar één nummer 1-hit, nl. There Must be an Angel (1985), waarmee de band het veel minder goed deed dan z’n directe concurrent uit de beginperiode The Police en zelfs minder goed dan bijv. Depeche Mode, Tears For Fears, Simple Minds of Pet Shop Boys die allemaal minstens evenveel of zelfs meer nummer 1-singles en -albums achter hun naam lieten schrijven. Nu hebben boysbands altijd al heel erg sterk gestaan in de Britse popmuziek en met een vrouw als boegbeeld maakt een band het zich dus niet eenvoudig. Belangrijker is wellicht het feit dat Eurythmics maar heel kort pure popmuziek heeft gemaakt, want Annie Lennox en vooral David Stewart zochten al heel vroeg naar manieren om de mogelijkheden te verruimen door minder evidente instrumenten zoals saxofoons en mondharmonica’s een plaatsje te geven in hun songs, waarmee ze bewust het jonge volkje links lieten liggen. De muziek bleef welluidend en toegankelijk, maar via de meervoudige gelaagdheid tilden ze het materiaal naar een hoger niveau en naar een publieksgroep die ervoor openstond. Het garandeerde de band een trouwe fanbasis, maar de singletjes gingen minder vlot over de toonbank en Eurythmics werd veel meer vereenzelvigd met albums, een pad dat ook Depeche Mode eind jaren 80 bewust zou kiezen.

Op de muziek-dvd Eurythmics – Greatest Hits zijn 21 bekende songs van de Engelse band verzameld uit de periode 1983-1990. Love is a Stranger dat als de vijfde single van de groep zonder meer flopte bij z’n release in 1992, maar na het wereldsucces van Sweet Dreams opgevist en alsnog een grote hit werd, staat uiteraard ook op deze compilatie. De eerste Eurythmics-single In the Garden (1981) die in de Engelse hitparade de 63ste plaats bereikte, ontbreekt jammer genoeg net zoals de singles I Saved the World Today en 17 Again uit het reüniealbum Peace (1999). Maar laat dat vooral de pret niet bederven, want met Here Comes the Rain Again, Missionary Man, I Need a Man, Sisters en When Tomorrow Comes kan uw dag toch al niet meer stuk.

 
 

Videoclips zijn altijd een belangrijk onderdeel van de Eurythmics-strategie geweest waarin Annie Lennox een belangrijke plaats en zelfs de enige plaats kreeg terwijl Dave Stewart zich heel erg op de achtergrond hield alsof Eurythmics het eenmansproject van Annie Lennox was. Maar dat was allemaal strategie en die werd door Stewart ontwikkeld. Lennox’ hermafrodiete gelaatstrekken speelde hij uit in scènes waarin ze de ene keer als vrouw en de andere keer als man te zien was, geïnspireerd op wat Marlène Dietrich in Der Blaue Engel (1930) met succes presteerde in strakke kostuums en zwarte zijden kousen. Stewart bracht haar bovendien op een aantrekkelijke manier in beeld waarvoor hij rekende op de medewerking van regisseurs zoals Chris Ashbrook, Willy Smax, Duncan Gibbons en later Sophie Muller die ook clips draaide voor Sade, Sinéad O’Connor, World Party, Björk, Beth Orton en The Cure. Clips van Eurythmics zijn tot in de puntjes afgewerkt en geconcipieerd als korte verhaaltjes. Het zijn meesterwerkjes in vergelijking met de bocht die je tegenwoordig op muziekzenders te zien krijgt.