:: BESPREKINGEN ::
DVDInfo.be >> Bespreking >> FATHER BROWN - SEIZOEN 1
FATHER BROWN - SEIZOEN 1
Bespreking door: William - Geplaatst op: 2014-08-05
TV-SERIE
Het rustige provinciestadje Kembleford lijkt op een plaatje uit een toeristische folder, doch schijn bedriegt, want de broer van de plaatselijke dominee wordt er op een keer het hoofd ingeslagen met een hamer, de vrouw van een edelman drijft levenloos in het meertje op hun luxueuze landgoed en een uit India teruggekeerde dichter hangt op een keer aan een touw in de wintertuin van z’n buitenhuis. Het zijn maar drie van de tien verdachte affaires in de tiendelige Britse serie Father Brown seizoen 1, een detectiveserie die in de jaren vijftig van de vorige eeuw wordt gesitueerd en die is opgezet als een feuilleton (elke aflevering heeft een op zichzelf staand scenario). Hoofdrolspelers zijn een handvol figuren uit de plaatselijke gemeenschap: politie-commissaris Valentine als handhaver van de wet, Father Brown als geestelijke leider van de kleine katholieke kudde, mrs. McCarthy als zijn onafscheidelijke parochiesecretaresse die voortreffelijke caketjes bakt en die zelfs intellectualistische ambities heeft en last but not least Lady Felicia, zoals haar titel laat vermoeden een dame met blauw bloed in de aderen, een trouwe bezoekster van de kerkdiensten én nauw betrokken bij alles wat zich in de kleine gemeenschap van gelijkgestemden afspeelt.

 

Zoals de titel laat vermoeden is Father Brown het centrale personage in deze serie en dat zal u niet verbazen, want politie-commissaris Valentine mag dan een pienter en intelligent man zijn, toch is het meestal de pastoor die de juiste conclusies trekt uit het feitenmateriaal, o.m. omdat hem in het kader van de biecht geheimen worden toevertrouwd die de man van de wet nooit bereiken, maar evenzeer omdat hij dichter bij de mensen uit z’n omgeving staat en al bij voorbaat een aantal mogelijke verdachten uit kan sluiten. Met z’n rustige uitstraling en z’n beminnelijke manier van doen bereikt hij vaak meer dan Valentine, die zich aan de strikte regels van de wet dient te houden en dat leidt tot een zekere mate van frustratie bij de ambtenaar, zij het dat het nooit tot hoogoplopende confrontaties komt, want de politie-commissaris beseft dat Father Browns bemoeinissen goed bedoeld zijn en uiteindelijk steekt hij toch de pluim op z’n eigen hoed als een zaak bevredigend wordt afgerond.

 

Als de serie Father Brown in Engeland een groot succes is, dan is dat het gevolg van het eenvoudige opzet van de serie, de sympathieke en typisch Britse personages en de vaak bloedmooie plattelandslocaties. In een tijd waarin steeds ingewikkeldere detectivestories, volgepropt met hightech en meervoudige verhaallijnen, naar de gunst van de kijker dingen, is Father Brown een buitenbeentje, want van telefoons en internet is er in Kimbleford nog geen sprake en de auto’s zien er nog erg vooroorlogs uit, alsof de tijd er heeft stilgestaan. Net zoals ’s werelds beroemdste detective Sherlock Holmes, bedient Father Brown zich voornamelijk van menselijk doorzicht en een quasi onfeilbare intuïtie en die eigenschappen zijn niet alleen makkelijk herkenbaar voor een grote schare tv-kijkers,  ze zetten het hoofdpersonage ook neer als een man van vlees en bloed die handelt vanuit een grote bekommernis. Father Brown dankt z’n succes dan ook grotendeels aan de empathie die acteur Mark Williams in het personage zichtbaar maakt, aan de binnenpretjes die de kijker opvallen in Father Browns oogjes als hij het kluwen van feiten en emoties voorzichtig ontrafelt en aan de innerlijke en uiterlijke rust die hij in alle omstandigheden bewaart.

 

Ter compensatie introduceren de makers twee vrouwelijke personages die de vinnige oneliners en grappige tussendoortjes voor hun rekening nemen. In de volkse weduwe mrs. McCarthy, verantwoordelijk voor het financieel welzijn van de kerk en de pastoor, maar ook een beetje diens huishoudster en bewaarengel, ontwaart de kijker heel veel trekjes van Hyacinth Bucket uit Keeping Up Appearances (inclusief de duik in de struiken!), met wie ze de hoop op een hogere maatsschappelijke status deelt, maar ook de beperkingen van een preutse victoriaanse opvoeding. De Ierse actrice Sorcha Cusack (Coronation Street, 2008) behoort tot een uitstervende ras van interessante Angelsaksische actrices en in Father Brown bewijst ze rollen aan te kunnen die we eerder verwachten in het repertoire van Maggie Smith (Downton Abbey, 2010-2015) of Judi Dench (Cranford, 2007). Lady Felicia is haar pendant, want terwijl haar man zich uitslooft in Londen, geniet zij van het buitenleven en daarbij horen de aantrekkelijke mannen die af en toe het landelijke Kimbleford aandoen, zoals de vermeende en later echte broer van haar adellijke vriendin Lady Margaret, met wie ze het aanlegt en waarover ze nauwelijks geheimzinnig doet, ook niet tegen Father Brown, hoewel ze uiteraard op z’n discretie rekent. Nancy Carroll (The Gathering Storm, 2002; Call The Midwife, 2013) brengt de rol op een perfecte manier tot leven in een soms grappige en immer aanstekelijke parodie op de zgn. fatsoenlijke levenswijze van de upperclass.

 

En net op het moment dat je vermoedt dat Father Brown seizoen 1 wellicht niet verder zal geraken dan onderhoudend maar lichtvoetig entertainment, slaan je makers terug met een weinig berouwvolle nazi (afl. 4), de leider van een mysterieuze sekte die graag een groen blaadje lust (afl. 5) en een klooster waar in pure Umberto Eco-stijl nonnen worden vermoord (afl. 6). Politie-commissaris Valentine is er uiteraard als de kippen bij om de zaken op te lossen, maar niets is wat het lijkt en dus neemt hij elke keer de foute verdachte in hechtenis. Toegegeven, de achterliggende feiten zijn zelden eenduidig, maar door zich strikt aan de regels te houden geeft hij Father Brown vrijspel en ziet de brave man belangrijke elementen over het hoofd, nl. dat de inwoners van Kimbleford de Tweede Wereldoorlog nog lang niet vergeten zijn en dat het verschijnen van een Duitse gastpastoor voor opschudding zorgt en nog veel meer als daders en slachtoffers in hun dorpje met elkaar afrekenen. Anderzijds wordt met het verhaal over de sekte een problematiek aangesneden die vooral sinds de jaren 80 in de actualiteit staat, terwijl de afrekening in het nonnenklooster terug te voeren is op de toen gangbare praktijk in Engeland (en Ierland) om ongetrouwde jonge vrouwen te verplichten om hun baby’s af te staan voor adoptie, want moreel ontaard als ze waren, konden ze uiteraard hun eigen kinderen niet in een christelijke geest opvoeden. Een zedenles wordt ons bespaard in Father Brown, maar in minstens twee van de drie afleveringen slagen de regisseurs erin om bij de kijker een gevoelige snaar te raken.

 

In Father Brown seizoen 1 durven de makers ook de kleine kantjes van hun medeburgers uit de jaren 50 tonen. De opschudding omtrent het bezoek van een Duitse priester – zo kort na de oorlog – is maar één voorbeeld, doch ook de aanwezigheid van Oost-Europese vluchtelingen in het plaatselijke opvangkamp zorgt voor controverse en als blijkt dat het dochtertje van een chemicus vreemde vlekken op de handen krijgt ontstaat er zelfs paniek, want de Koude Oorlog is in volle gang en de vrees voor een nucleaire oorlog is groot, en uitgerekend Mrs. McCarthy, die altijd klaar staat met een spreuk uit de bijbel om haar medemens van antwoord te dienen, eist als voorzitster van de atoomvereniging van Kimbleford, dat het meisje het dorp verlaat, want ze is wellicht met een radioactieve stof besmet in het lab van haar vader! En ook de naoorlogse kleine corruptie komt aan bod, want op een keer blijkt dat de burgemeester het grondstuk heeft gekocht waarop het vluchtelingenkamp is gebouwd en veel geld wil verdienen aan de bouw van een kolencentrale, terwijl hij op een benefietbijeenkomst in Kimbleford zgn. het geldinzamelproject steunt voor een schooltje in het kamp! In dat laatste geval is het trouwens niet Father Brown die het verschil zal maken, maar wel Lady Felicia, want haar onzichtbare echtgenoot is niet alleen grootgrondbezitter, maar ook een man met invloed in Londen. Dat uitgerekend de afsluitende aflevering 10 de zwakste is in dit seizoen, dat vergeven we de makers, want als lichtvoetig entertainment voor een zeer ruim publiek is dit een geslaagd project dat perfect z’n mannetje kan staan naast series zoals bijv. Churchmen (2012) en Death In Paradise (2011).

 
BEELD EN GELUID
In tegenstelling tot wat je verwacht in een serie die zich in de jaren vijftig afspeelt, kiezen de makers voor een opvallend kleurenpalet. De buitenopnamen zien er altijd prachtig uit, meestal opgenomen met veel zonlicht waardoor de pittoreske omgeving perfect tot haar recht komt. De binnenopnamen zijn iets donkerder, maar alleen in de kerk is er gekozen voor veel donkergrijs en zwart. Op het geluid valt niets aan te merken. De subtiele en efficiënte soundtrack is van de hand van componist Debbie Wiseman (Wilde, 1997; Land Girls, 2009-2011).

 
EXTRA’S
Geen.
 
CONCLUSIE
Father Brown seizoen 1 is een detectiveserie voor het hele gezin. Verwacht dus geen Scandinavische verfijning of Frans noir, want het moet voor iedereen begrijpbaar zijn en het geweld moet binnen acceptabele grenzen blijven. Het bron materiaal van de Engelse schrijver G. K. Chesterton is al eerder voor een gelijknamige tv-serie gebruikt, nl. in 1974, met Kenneth More (The Forsyte Saga, 1967) in de hoofdrol. Mark Williams is ongeveer even oud als More destijds, maar hij past beter in het tijdsbeeld, want de gemiddelde leeftijd van katholieke priesters ligt veel hoger dan in de jaren 60. Met z’n maniertjes en algehele uitstraling past William precies in het plaatje.



cover




Studio: JustBridge

Regie: Ian Barber, Matt Carter, Dominic Keavey
Met: Mark Williams, Sorcha Cusack, Alex Price, Nancy Carroll, Hugo Speer, Tom Chambers, Kasia Koleczek

Film:
7,5/10

Extra's:
0/10

Geluid:
8/10

Beeld:
8/10


Regio:
2

Genre:
Drama

Versie:
Benelux (NL)

Jaar:
2013

Leeftijd:
12

Speelduur:
450 min.

Type DVD:
SS-DL

Barcode:
8717344752398


Beeldformaat:
1.78:1 anamorfisch PAL

Geluid:
Engels Dolby Digital 5.1

Ondertitels:
Nederlands
Extra's:
• geen
 

Andere recente releases van deze maatschappij