FILM
Jacques Becker is zo'n naam die alleen maar een a-ha gevoel oproept bij de doorgewinterde cinefiel, en dan nog het liefst één die wat afweet van de Franse cinema. Veel heeft te maken met het feit dat de voormalige assistent van filmregisseur Jean Renoir maar een handvol films maakte waaronder de Gouden Palm-winnaar Casque D'Or met Simone Signoret en Serge Reggiani en twee misdaadfilms: Touchez Pas Au Grisbi met Jean Gabin uit 1954 en deze uit 1960. Le Trou werd zijn laatste film, want kort na de voltooiing ervan stierf Becker op 53-jarige leeftijd, en kon hij zelfs de première van de film in Cannes niet meer meemaken.




Ook al kon Becker er zelf niet meer van profiteren, werd Le Trou toch zijn grootste succes. Het gaat om een ontsnappingsfilm die in een ideale wereld in één adem zou genoemd moeten worden met Escape From Alcatraz, The Great Escape en Papillon (een tik op de poep voor wie met Prison Break komt aandraven), maar helaas is deze Franse misdaadfilm vandaag wat vergeten. Maar wel, en daar mag je zeer veel geld op in zetten, is het één van de meest gedetailleerde ontsnappingsfilms die ooit is gemaakt, met een filmstijl die zich ergens situeert tussen Robert Bresson en Jean-Pierre Melville. Of om het minder eclectisch te maken: gewoon een film die van de eerste tot de laatste minuut spannend blijft.




Jacques Becker liet dan ook niets aan het toeval over. Om het waargebeurde verhaal dat door José Giovanni als boek bestond tot in de puntjes op het witte doek te kunnen tonen, ging Becker ten rade bij Roland Barbat, die zelf in 1947 één van de ontsnapten was uit de La Santé-gevangenis in Parijs waarover deze film gaat. Barbat kreeg het pseudoniem van Jean Keraudy als acteursnaam, en krijgt in de film het personage van Roland Darbant. Het is Barbat die aan het begin van de film zichzelf voorstelt en vertelt dat we zijn waargebeurde verhaal te zien zullen krijgen, terwijl hij als monteur aan een Citroën 2CV sleutelt.




Le Trou duurt meer dan twee uur, en op een korte introductie na toont de film de hele ontsnapping. Net zoals in Le Cercle Rouge van Melville of Du Rififi Chez Les Hommes van Jules Dassin volgen we de misdadigers bijna real-time, waarin iedere seconde belangrijk en ontzettend spannend is. Opmerkelijk is niet alleen de durf die de mannen aan boord leggen, maar ook hun vindingrijkheid waarbij ze bijvoorbeeld van een tandenborstel en een spiegeltje een periscoop maken, of een gevonden flesje tot een zandloper herscheppen, waarmee ze de tijd in het oog kunnen houden. Naast de ontsnapping zijn er nog wat typische gevangenistaferelen, zoals de corruptie of het respectloos omgaan met de bezittingen van de gevangenen. Kortom, een klassieker die op je watchlist moet, maar dat had je al lang door!

BEELD EN GELUID
Een film die op je watchlist moet, maar om hem te zien zal je het voorlopig moeten doen met deze stokoude dvd van Studio Canal die wel te bekijken is, maar daarmee is dan ook alles gezegd. De film is in zwart-wit opgenomen en geregeld zie je korrelig beeld of valt het contrast tussen licht en donker wat weg. De geluidsband is een Dolby Surround 2.0 zonder onderschriften met af en toe wat geruis op de achtergrond, maar omdat de gevangen zich vaak stil moeten houden valt het allemaal wel goed mee om te begrijpen.




EXTRA’S
Op deze dvd vind je geen enkele extra terug.

CONCLUSIE
Le Trou is een Franse misdaadfilm van de allerhoogste klasse, waarin we een paar gevangenen volgen die uit hun cel willen ontsnappen en daar een minitieus plan voor hebben uitgedokterd. Wel heeft deze Franse klassieker nood aan een nieuwe transfer, want deze op Studio Canal is niet echt eentje om met trots bovenop je filmcollectie te leggen.