FILM 
"Great. We're gonna be killed by Murder Barbie." (Misha Osherovich als Josh)

Dankzij regisseur S. Craig Zahler hebben we recent via Brawl In Cell Block 99 en Dragged Across Concrete kunnen zien dat Vince Vaughn meer kan dan alleen maar de lolbroek uithangen. In Freaky komt daar nog een extra dimensie bij, want de vijftiger speelt in deze horrorkomedie met volle overtuiging een zestienjarig tienermeisje. Neen, er liggen geen drugs bij ons op tafel, het is gewoon een ontzettend grappig (en bijna uniek) concept van regisseur Christopher Landon die in het horrorgenre al faam wist te maken met Paranormal Activity: The Marked Ones en de twee Happy Death Day-films.




Freaky was een bijzonder origineel idee dat van Blumhouse onmiddellijk groen licht kreeg en waarmee de originele titel Freaky Friday The 13th eigenlijk meteen alles verklapt. Deels omdat het een slasher is, maar ook omdat het basisidee komt uit de Disney-klassieker Freaky Friday uit 1976 (en later een remake kreeg met Jamie Lee Curtis en Lindsay Lohan)\ waarin twee mensen van lichamen verwisselen. Dat gebeurt dus ook in Freaky. Het lichaam van een tienermeisje wordt ingenomen door een seriemoordenaar en vice versa. De manier waarop dat allemaal tot stand komt is wel wat sullig (een magische dolk, jandorie!), maar eens de lichamen verwisseld zijn, ontaardt Freaky in een hilarische horrorkomedie waar zelfs nog wat in te griezelen valt. Zelf haalde Christopher Landon titels aan als Fright Night, The Blob, Scream , Scream 2, Urban Legend, Cherry Falls en Jennifer's Body die eveneens als inspiratie dienden. Namedropping is altijd wel leuk en handig, maar toch is dit één van de betere recente horrorblockbusters, ofschoon het coronabeestje er meedogenloos voor zorgde dat de film bij ons amper de zalen haalde.

Veel plaats voor ademruimte is er in de eerste tien minuten niet, want meteen kleurt het beeld bloedrood (inclusief het Universal-logo) en maken we kennis met The Butcher, een spijkerharde seriemoordenaar die elk jaar in het dorpje Blissfield van zich laat horen door een paar tieners zonder pardon naar het kerkhof te sturen. Hoewel deze scène een regelrechte ode is aan Jason Voorhees (dat masker!) zijn deze tien minuten de beste slasher in jaren en is dit alweer het uitgesproken moment voor Vaughn om nog maar eens te tonen dat hij perfect een losgeslagen gek kan vertolken. Het duurt niet lang vooraleer The Butcher het pad kruist van de jonge Millie (Kathryn Newton), en door een stom toeval worden de lichamen met elkaar verwisseld. Natuurlijk is dat zeer handig voor de fel gezochte moordenaar, maar iets minder aangenaam voor het jonge wicht dat iedereen ervan moet zien te overtuigen dat ze niet de beul is. Bovendien zit er een opwindende race tegen de klok in de film verwerkt, want als men binnen de 24 uur de toverspreuk niet kan verbreken blijft de lichaamswissel voor eeuwig en altijd bestaan.




Een simpel, maar toch complex verhaal waar menig regisseur met op de bek zou kunnen gaan maar Landon weet exact welke dosissen van elk ingrediënt hij moet toevoegen om het geheel aantrekkelijk te houden. Freaky is dan wel een film die zonder morren de correcte politieke Disney-regeltjes volgt en daardoor wat te geforceerd overkomt, maar los daarvan is dit een ontzettend grappige film die voor de horrorliefhebber ook nog voldoende scary momenten bevat, ofschoon het nooit te boertig wordt. Freaky is een film waarin veel van de acteurs wordt verwacht. Een tienermeisje vertolken in een behaard en gespierd mannenlijf is geen sinecure, maar Vince Vaughn doet dit perfect en ook de blondine Kathryn Newton die we kennen van de series Supernatural en Big Little Lies levert puik werk af waardoor Freaky een echte aanrader is voor wie op geslaagde wijze komedie en horror hand in hand wil zien gaan.




BEELD EN GELUID
Het hoe en waarom weten we niet, maar het is wel een feit dat de hoesjes van de Universal-titels met elke release alsmaar lelijker worden. Het lijkt wel alsof men ze geprint heeft op een goedkope kopieermachine want vaak kun je de druk niet eens lezen, maar gelukkig geldt dat niet voor wat erop het schijfje staat. Dit gezegd zijnde mag de kwaliteit van de verpakking van een object dat tegenwoordig alleen maar verzamelaars aantrekt (en daardoor dus ook prijzig wordt) niet verloren gaan. Freaky is een zeer kleurrijke film. We missen wel een perfecte detaillering, maar dat zet geen rem op de kijkervaring. De kleuren zijn naturel en zeer afwisselend. De geluidsband is een DTS-HD MA 5.1 die op de gewelddadige moorden na wel niet zo veel effecten bevat, behalve een wegschurende auto of zo, maar wel zeer energiek en waarbij alles mooi in balans is.

EXTRA'S
Universal doet je wel geloven dat deze release volgepropt zit met extra bonusmateriaal, maar het gaat toch eerder om kwantiteit dan kwaliteit. Verplichte promofilmpjes van een paar minuutjes die weinig of niks toevoegen. Allereerst zijn er 3 weggelaten scenes die voor 5 minuten beeldmateriaal zorgen. In het twee minuten durende Split Personalities: Millie vs. The Butcher leren we wie de hoofdpersonages uit Freaky zijn. Overbodig want dat zou u ook wel geweten hebben zonder deze promotroep. In Crafting The Kills heeft men het 3 minuten lang over de verschillende moorden die je in deze film kunt zien en die zijn bij momenten toch wel bijzonder grimmig voor een horrorkomedie. Zeg zelf, iemand een peperdure fles wijn door de strot duwen is toch origineel gevonden, of niet soms? In Christopher Landon's Brand of Horror maken we kennis met de regisseur die trouwens ook het audiocommentaar verzorgt. Tenslotte is er nog Final Girl Reframed, dat iets dieper ingaat op de slot van de film, maar spoilergewijs kunnen wij daar uiteraard niets over vertellen.




CONCLUSIE
Door het feit dat heel wat bioscopen door de coronapandemie potdicht bleven werd deze film nauwelijks opgemerkt. Bijzonder jammer, want ook al wordt met Freaky niet meteen het warme water uitgevonden, zorgt Christopher Landon toch voor een welgekomen geslaagde mix van komedie en Hollywood-gore.