FILM
Films over schizofrenie zijn er genoeg, maar The Three Faces Of Eve van Nunnally Johnson is toch wel een zeer aparte titel in het genre, want de patiënt in kwestie heeft niet de gebruikelijke twee, maar zo waar drie persoonlijkheden. Een verzinsel van één of andere fantasierijke Hollywood-scenarist zou je denken, maar de arme vrouw bestond dus echt. Het enige wat men deed was haar naam van Christine naar Eve omzetten, maar voor de rest was alles wetenschappelijk accuraat en hielpen psychiaters Corbett H. Thigpen en Hervey M. Cleckley mee aan het schrijven van dit scenario. Christine Costner Sizemore, zo heette de vrouw, werd een bekendheid in de psychiatrische wereld en de hit van Siouxsie And The Banshees (Christine) was op haar leven gebaseerd. De verklaring waarom de vrouw aan deze ziekte leed is in dit drama volledig verzonnen, maar wie het echte verhaal wil horen, moet maar eens het boek I'm Eve lezen waarin de vrouw schreef dat ze 26 verschillende persoonlijkheden had. Gelukkig voor de kijker hield men het in The Three Faces Of Eve op drie. Het verhaal doet de ronde dat wanneer Christine het contract voor de film ondertekende, ze aan de studio drie afzonderlijke contracten vroeg voor elk van haar persoonlijkheden, zodanig dat die alle drie juridisch beschermd waren. Dit maar om te zeggen dat er iets serieus mis was in de bovenkamer van de vrouw.




Nunnally Johnson die vooral door The Dark Mirror en The Woman In The Window als scenarist bekend was, kreeg van Orson Welles te horen dat wie de hoofdrol zou spelen in zijn film, er zeker een Oscar voor zou krijgen. Deze gedurfde voorspelling kwam uit, want Joanne Woodward won met haar acteerprestatie de Academy Award voor Beste Actrice. Judy Garland was lange tijd de uitgestippelde keuze van Nunnally Johnson, maar die bleek zo onbetrouwbaar dat men voor de compleet onbekende Joanne Woodward (later de echtgenote van Paul Newman) koos. Het zou haar grootste rol worden.

De film begint wat oubollig met een geleerde die het publiek vanuit een bioscoopzaal toespreekt met de woorden dat wat volgt echt is gebeurd. Na deze wijze woorden worden we naar 1951 getransformeerd waar we Eve White (Joanne Woodward) aantreffen, een braaf huisvrouwtje zoals je ze tegenwoordig nog maar weinig ziet, helaas is er iets mis. Op een dag spendeert de vrouw voor 200 dollar aan kleren en nadien weet ze er niets meer van. Haar echtgenoot Ralph (David Wayne) snapt er niks van en denkt dat hij zijn vrouw terug tot rede kan brengen door haar een goede "slap in the face" te verkopen. Als ze een paar minuten later haar dochtertje Bonnie probeert te wurgen, is Ralph in alle staten en stuurt hij zijn echtgenote naar de psychiater dr. Luther, die ontdekt dat de brave Eve White in een vingerknip transformeert naar Eve Black, een manzieke en kettingrokende del. En zeggen dat er in het midden van de film met Jane nog een derde personage aankomt!




Het is best wel wennen om bullebak Lee J. Cobb in de rol van allesbegrijpende psychiater te zien, maar de man speelt zijn rol meer dan overtuigend. Orson Welles was hier een tijdje voor in de running, maar koos ervoor om Touch Of Evil te regisseren. The Three Faces Of Eve voelt bij momenten wel wat gedateerd aan (die storende voice-over) omdat we dit soort onderwerpen vandaag in een andere filmtaal zouden aanpakken, maar sowieso blijft het een fenomenale show van Joanne Woodward, die hiermee al haar acteerfacetten mag en kan tonen.

BEELD EN GELUID
Dit psychologisch drama is op Blu-ray uitgebracht op het Britse Signal One en is voorzien van Engelse ondertiteling. De geluidsband is een LPCM mono-band waar niks verkeerds over te vertellen valt, maar ook niks opvallends. De film is gedraaid in zwart-wit en ook al heb je heldere contrasten, duikt er hier en daar helaas wat filmgrain op.




EXTRA'S
Qua extra's moet je je je aan niet te veel verwachten, er is een audiocommentaar van filmhistoricus Aubrey Soloman, een trailer en een fotogalerij die bestaat uit een hele resem filmposters. Verder is er een video-essay van Mark Searby die in feite niet meer doet dan de film in een korte versie navertellen.

CONCLUSIE
The Three Faces Of Eve van Nunnally Johnson is een zo goed als vergeten Hollywood-classic over schizofrenie waarvoor Joanne Woodward terecht een Oscar kreeg. Het voelt allemaal wel iets te oubollig aan, maar het blijft een schitterend (ongeëvenaard) hoogtepunt in Woodwards carrière.